Bladzijde 26, zin 1: “De volgende dag vertrekt de oude man om dezelfde tijd uit de slaapzaal.”
Met twee vermeldingen op mijn #flowboekenchallenge-lijst én veel aandacht in Hoe lees ik? van Lidewijde Paris was het lezen van dit boekje onvermijdelijk. En wat ben ik blij dat ik het heb gedaan, want wat een prachtig verhaal!
Bladzijde 26, zin 1: “De planten om me heen rezen op als hoge bomen.”
Dit boek begint met een uitgebreid voorwoord van de auteur, geschreven in 1976, net meer dan 10 jaar na het verschijnen van De geverfde vogel. Hij vertelt hoe het boek zijn leven beïnvloed heeft, hoe mensen en landen zich aangesproken en aangevallen voelden en hoe hij, en mensen die hem na stonden, werden belaagd. Hij klinkt bitter en trots. Het maakte mij erg nieuwsgierig.
Bladzijde 26, zin 1: ‘Ik had het slechter kunnen treffen,’ zei hij.
Een tijdje geleden zag ik op Twitter dat Meridiaan ambassadeurs zocht voor dit boek. Ik klikte de link eigenlijk vooral aan om eens te kijken hoe dat nou werkte, maar het boek sprak me erg aan (ze spraken over een “rauwe, wonderbaarlijk geschreven en betrokken roman”) en dus waagde ik een kansje. Een paar weken later werd ik verrast met een dikke envelop met daarin een uitgeprint boek 🙂 En vandaag is het dan tijd voor de review. Uiteraard gewoon een review zoals jullie van mij gewend zijn, geen voortrekkerij of whatsoever 😉 maar wel een positieve, want ik ben enthousiast!