“Maar de jaren verstreken en het ijskoude water van haar nachtmerries, zwart water waarin ze langzaam verdronk, overspoelde langzamerhand haar dagen.”
Bladzijde 26, zin 1
Dit boekje las ik een 2e keer. Heel langzaam, want zo subtiel en breekbaar. Van Barbery las ik ook al Elegant als een egel en Het leven van de elfen (nog geen reviews helaas, maar ze staan op m’n lijstje). Ik houd van haar stijl. Iets dromerig en toch heel raak.
Boekdetails
Een roos alleen (Une rose seule)
Muriel Barbery (Vertaling: Martine Woudt)
Uitgeverij Oesters, 2021
⭐⭐⭐⭐⭐
Had ik toch helemaal niet gezien dat dit boek een ondertitel heeft: of vertellingen die getuigen van waanzin. Dat was dus toch even een verrassing, maar een leuke!
Niets te vrezen kocht ik tijdens de boekenweek dit jaar. De openingszin intrigeerde me en omdat ik Julian Barnes graag lees, besloot ik het mee te nemen. Ik heb er beslist geen spijt van. Dit is zo’n boek dat ik steeds opnieuw zal lezen omdat er zoveel in staat dat me raakte en waar ik nog eens wat langer over wil nadenken.
Een boekenweekgeschenk van een schrijver die ik graag lees. Stiekem best spannend, want ik ben niet per se kapot van het concept boekenweekgeschenk (maar daarover een andere keer meer). Over Gezien de feiten las ik veel verschillende dingen. Dat maakte me wel nieuwsgierig, maar ook een beetje bevreesd. 
Ik kocht dit boek tegelijk met 
Vorige week waren we in Amsterdam (we bezochten de expositie 
Al een keertje eerder nam ik dit boek mee uit de bieb, toen kwam ik er niet aan toe, nu heb ik gewoon mijn boeken veel te laat teruggebracht 🙂