“‘Dus u hebt een baan, u gaat naar uw werk, u werkt elke dag, u zorgt ervoor dat u te eten hebt.'”
| Bladzijde 26, zin 1
Dit boek plukten we allebei van de tafel in de boekwinkel. Fijne cover en titel, buitengewoon aantrekkelijke blurb op de achterkaft. Inmiddels heb ik het 2 keer gelezen en ik ben niet zo enthousiast als verwacht.
Boekdetails:
De bibliotheek van geheime dromen (Osagashimono wa toshoshitsu made)
Michiko Aoyama (Vertaling: Elbrich Fennema)
Meulenhoff, 2023 (2020)
⭐⭐⭐
Bladzijde 26, zin 1: “Hij lichtte toe dat hij geen pogingen zou doen om haar beter te maken, dat ze niet meer te genezen was.”
Twee jaar geleden luisterde ik dit boek (en begon ik al aan deze review), en sindsdien bleef het af en toe door mijn hoofd spelen. Vooral als ik lekker aan het wandelen was. Toen ik het onlangs tegenkwam bij de boekwinkel besloot ik het te kopen en het te lezen. En opnieuw genoot ik ervan!
Bladzijde 26, zin 1: “In het tempo van een trage oogopslag zag ze haar vader voor zich, starend naar zijn stopwatch alsof hij op haar wachtte.”
Het is alweer even geleden dat ik heb gepost, maar het blijft kriebelen 🙂 Zeker als ik dan weer zo’n boek lees waarvan ik denk dat veel meer mensen het zouden moeten lezen, zoals deze.
Middernachtbibliotheek trok mijn aandacht toen ik bij De Drukkerij (een van mijn favoriete boekwinkels) rondsnuffelde. Prachtige cover, intrigerende titel, en ja, het leek over boeken te gaan. Die kon ik dus niet laten liggen, en blij toe. Hij was heel heel fijn!
Zodra Mijn verhaal in Storytel beschikbaar kwam ben ik gaan luisteren en ondanks mijn torenhoge verwachtingen was ik blij verrast. Wat een inspirerend en krachtig verhaal!
Ik besloot meteen dat ik ook een exemplaar wilde hebben voor in de kast, om nog eens terug te kunnen lezen. Ik kocht het onlangs en genoot opnieuw met volle teugen. Bonusvoordeel van het papieren boek: er zijn foto’s bij!
Bladzijde 26, zin 1: “En ik voelde zoiets ook bij Robbie; te diep weggestopt om er uitgesproken plezier in te hebben, maar toch het gevoel van iets lichters en gelukkigers dat van haar afstraalde als ik een nummer had gespeeld zonder een rommeltje van te maken, als mijn rechterhand een melodie speelde terwijl mijn linker een akkoord aansloeg.”
Omdat een van de vragen die ik het vaakst krijg is: “weet je nog een leuk boek?” deel ik regelmatig zes boekentips rondom een thema. Vandaag is dat vanwege het nieuwe jaar en de goede voornemens: zelfhulp. Uiteraard inclusief korte omschrijving en links naar de uitgebreide reviews.
Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd. Ik geloof er heilig in. Net als in de methode van Marie Kondo. Sinds dit boekje heb ik een huis vol spullen waar ik blij van word. En daar word ik dus ook echt blij van!
Af en toe is ze een tikje zweverig, maar meestal is ze inspirerend en praktisch. Tijdens het lezen popelde ik al om te beginnen en nog steeds heb ik af en toe zin in een rondje opruimen Konmari-stijl. En nee, ik woon echt niet in een ongezellig leeg huis, maar het is er wel netjes.
In mijn review lees je de basis van opruimen Konmari-stijl. En als je eenmaal geraakt bent door het opruimvirus, dan is er ook nog haar tweede boek: Spark Joy.
Bladzijde 26, zin 1: “Dingen die we nog niet hebben afgerond blijken we dubbel zo goed te onthouden als dingen die we hebben afgerond.”
Dit soort soort ‘zelfhulpboeken’ kan ik altijd moeilijk weerstaan, ik vind ze leuk om te lezen en haal er altijd wel iets uit. Zo ook uit Nooit meer te druk dat ik dit jaar al twee keer las. Dat doe ik trouwens vaker met dit soort boeken, ik laat het een tijdje bezinken en dan lees ik het opnieuw, die herhaling maakt toch dat het beter blijft hangen.
Bladzijde 26, zin 1: “Op papier ziet het er misschien een beetje sneu uit, maar juist door te overdrijven wordt het veel leuker.”
Hoewel ik het eigenlijk een beetje onzin vond om nog een tweede boek van Marie Kondo te lezen, kon ik de verleiding niet weerstaan. Ik ben een grote fan van haar opruimmethode en ik was benieuwd of ze me met dit tweede boek ook weer wist te inspireren, en zowaar… dat is haar gelukt!
Bladzijde 26, zin 1: “I recognize and respect that you are part of this family, and so I will never exclude you from our activities, but still – your suggestions will never be followed.”
Op 21 november was Elizabeth Gilbert te gast in Paradiso, ze gaf een lezing ter ere van Big Magic en werd geïnterviewd door Susan Smit. En ik was erbij! Het was fantastisch! Liz Gilbert is zo’n ongelooflijk sprankelend en grappig mens, daar moet je gewoon wel enthousiast van worden. En dat was en ben ik ook. Gewoon om wie ze is, om wat ze vertelt en hoe ze dat vertelt. Alsof ze je nieuwe beste vriendin is, heerlijk ongedwongen en zonder pretenties.
Bladzijde 26, zin 1: “Als we elke plek afzonderlijk opruimen, valt het ons niet op dat we eigenlijk hetzelfde werk staan te doen op een andere plek en daardoor in een vicieuze cirkel terechtkomen.”
Op dit boekje is echt maar één woord van toepassing: “Inspirerend!” Op 6 mei zag ik bij Eén Vandaag een item over deze Japanse opruimgoeroe voorbij komen. Ik had al eerder van haar gehoord en was al nieuwsgierig dus toen ik het boekje de volgende dag bij de Bruna zag liggen had ik het bijna gekocht. Bijna ja, maar ik vond het te duur en gezien mijn werkloze status leek me dat geen goed plan. Nou ja, een lang verhaal kort, diezelfde middag schafte ik nog het ebook aan en een paar uur later kon ik niet wachten om te beginnen.
Dit boekje kon ik niet weerstaan, ik was zo benieuwd! En na een keer lezen en een keer luisteren denk ik dat ik zelf ook een happiness-project ga beginnen, meer geluk is immers altijd goed.