“‘Ik zal vragen of Tobias die stok van thuis meeneemt waarmee ik het raam kan openen.'”
| Bladzijde 26, zin 1
Schemerleven werd me afgelopen najaar getipt door collega’s en we kregen het cadeau van vrienden met fijne boekensmaak. Eerder las ik al eens Robbens prachtige Birk. Dus deze ging met stip naar de bovenkant van mijn leesstapel. En terecht, het is prachtig.
“Maar de jaren verstreken en het ijskoude water van haar nachtmerries, zwart water waarin ze langzaam verdronk, overspoelde langzamerhand haar dagen.”
Bladzijde 26, zin 1
Dit boekje las ik een 2e keer. Heel langzaam, want zo subtiel en breekbaar. Van Barbery las ik ook al Elegant als een egel en Het leven van de elfen (nog geen reviews helaas, maar ze staan op m’n lijstje). Ik houd van haar stijl. Iets dromerig en toch heel raak.
Boekdetails
Een roos alleen (Une rose seule)
Muriel Barbery (Vertaling: Martine Woudt)
Uitgeverij Oesters, 2021
⭐⭐⭐⭐⭐
“Zelfs als peuter had ze al een opvallende, volwassen présence.”
– Bladzijde 26, zin 1
Van sommige schrijvers wil ik gewoon alles lezen, Elizabeth Gilbert is er zo één. Love her! Ooit zag ik haar in Paradiso (check deze post) en sindsdien ben ik een nog grotere fan. En hoe fijn, ook in haar fictie schemert haar eigen persoonlijkheid door en daarom is het zo leuk om te lezen.
Boekdetails
Mannen van staal (Stern men)
Elizabeth Gilbert (Vertaling: Gerda Baardman)
De Bezige Bij, 2008 (2000)
Andere boeken van deze schrijver:
* Stad van meisjes
* Big Magic
“Ulysses Temper, juffrouw Evelyn Skinner, mag ik jullie Pontormo’s Kruisafneming voorstellen.”
– Bladzijde 26, zin 1
Afgelopen weekend herlas ik Stilleven. Alweer! Ik denk al de 4e keer, misschien zelfs al de 5e. En absoluut niet de laatste, want oh, zo’n fijn verhaal dit. Ook J is fan. Wel moeilijker dan gedacht om een review te schrijven die dit boek recht doet, hopelijk is het gelukt 😊
Boekdetails
Stilleven (Still life)
Sarah Winman (Vertaling: Miebeth van Horn)
Uitgeverij Orlando 2022
⭐⭐⭐⭐⭐
“De ogen zijn niet zichtbaar.”
| Bladzijde 26, zin 1
Kerewin las ik voor het eerst in 2015. Toen verwachtte ik dat ik het vaak zou gaan herlezen. Toch is dat er niet van gekomen. Het is namelijk een best dikke pil en het verhaal is niet makkelijk. Sterker, het verhaal viel me best zwaar. Het is heftig én heel mooi.
In 2015 las ik het voor mijn Flowboekenchallenge waar ik toen net aan begonnen was. Het sterkte me in mijn overtuiging dat die challenge me boeken zou laten ontdekken die ik anders niet zomaar zou lezen. En dat bleek absoluut waar.
Kerewin (The bone people)
Keri Hulme
De Arbeiderspers, 2011 24e druk
⭐⭐⭐⭐⭐
Boek 03/101 #flowboekenchallenge
Birk stond al een tijdje op mijn noglezenlijst, de juichende recensies destijds maakten me nieuwsgierig, net als zijn Boeken van mijn leven-lijstje uit de Flow. Nu stond het op me te wachten in de bibliotheek, beslist van plan me ervan te overtuigen dat een boek van Jaap Robben het lezen waard is. En dat is gelukt, prachtig!
Bladzijde 26, zin 1: “Vlug ging ik de trap op naar mijn kamer.”
Soms kom je zo’n boek tegen waar je nul verwachtingen van hebt, maar dat je van stoel blaast. Zo’n boek waarover je wil vertellen aan je beste vriendinnen (@Kim, dit moet je lezen!), aan die altijd lezende vrouw in de trein en aan dat meisje in de boekwinkel. Een buitengewoon gewoon leven is zo’n boek. Meteen, vanaf zin 1: “Dit is juffrouw Ona Vitkus. Dit is haar levensverhaal, opgenomen op een geluidsband. Dit is deel één.”
Bladzijde 26, zin 1: “Ze droeg een roze shirt, dat zo vreselijk gekreukt was dat het leek alsof het gejat was uit een machine in de wasserette.”
Een echt zomerboek leek me Badgasten! Het verscheen ooit na een recensie van Tessa op mijn noglezenlijst en nu was het dan tijd om het te lezen. En een zomerboek is het, perfect voor op het strand of terras.
Bladzijde 26, zin 1: “Fanny reisde natuurlijk vaak in haar eentje: als ze de trends in de Zuid-Californische keuken moest verslaan voor het ene tijdschrift, een Mexicaans chilifestival bijwoonde voor een ander of zichzelf door Frankrijk heen moest eten – de ene knapperige croissant na de andere.”
Bladzijde 26, zin 1: “Als ik Teun angstig zie omkijken, loop ik naar ze toe.”
Door Sandra van SandraLeest kwam dit boek op mijn noglezenlijst. Jaren geleden las ik al eens zijn Perenbomen bloeien wit, daar heb ik toen van genoten. Dubbel reden dus om nieuwsgierig te zijn naar Boven is het stil.
Bladzijde 26, zin 1: “Olivia mimede de handeling en zwaaide terug, met haar arm hoog boven haar hoofd.”
Een boekenweekgeschenk van een schrijver die ik graag lees. Stiekem best spannend, want ik ben niet per se kapot van het concept boekenweekgeschenk (maar daarover een andere keer meer). Over Gezien de feiten las ik veel verschillende dingen. Dat maakte me wel nieuwsgierig, maar ook een beetje bevreesd.