Bladzijde 26, zin 1: “Toen keek ze me plotseling aan, alsof ze zich ineens mijn bestaan herinnerde.”
Dit boek zocht ik vorig jaar uit als verjaardagscadeau voor mezelf, in het voorjaar ben ik er al eens in begonnen, maar toen heb ik het weer weggelegd. Geen idee waarom, misschien gewoon omdat ik het te zwaar vond wegen? In de laatste week van september heb ik het opnieuw opgepakt, en op 1 oktober hield ik een ware leesmarathon, meer dan 600 bladzijden las ik en toen was het uit. Jammer dat ik het niet eerder las!