Bladzijde 26, zin 1: “Mijn oudste zus Asja vertelde me als eerste over de wereld buiten Kasjin.”
Het Winterpaleis las ik alweer voor de derde (of vierde?) keer en wist me opnieuw vanaf het begin te boeien. Sowieso vind ik John Boyne een fijne schrijver, al vind ik niet alles even goed, kan ook niet anders met zijn productiesnelheid. Dit is een van mijn favorieten.
Bladzijde 26, zin 1: “Toen ze de gordijnen achter zich sloot en zich omdraaide, was Antoine niet meer in de kamer.”
Afgelopen januari vierden wij dat we 15 jaar bij elkaar zijn. Als cadeautje van lieve vrienden kregen we toen een eigen glossy met tips hoe het nog 15 jaar met elkaar uit te houden. Superleuk en lief!
In de glossy onder ander een eigen leeschallenge. Met de lievelingsboeken van onze vrienden en boeken die een linkje hebben met ons leven. 19 in totaal en ik had er pas 4 gelezen. Een fijne uitdaging dus voor mij 🙂 Dit is het eerste boek van die lijst, de connectie: Frankrijk. Dit land waaiert door mijn leven, ik houd van de taal, het landschap, de muziek en heb er zelfs anderhalf jaar gewoond.
Bladzijde 26, zin 1: “Ik zou me in de slagen storten die zwakheid en weke gevoelens te gronde richten.”
Ter gelegenheid van de boekenweek kocht ik dit boekje, weliswaar niet van een Nederlandse schrijver, maar het gaat om boekenliefde toch? Ik heb er in ieder geval geen spijt van want het bleek een heerlijk verhaal.
Bladzijde 26, zin 1: “Ik hoorde hoe haar hand ruisend over mijn moeders rug streek.”
De mooie titel, de zonnige cover en het fijne prijsje maakten dit boek onweerstaanbaar. Ik kocht het tijdens de jaarlijkse opruiming bij boekwinkel Heinen in Den Bosch en ik heb er beslist geen spijt van. Het is in twee opzichten een ‘heerlijk’ boek!
Minuut 26, zin 1: “After all, it was okay, wasn’t it?”
Dit boek luisterde ik alweer een paar weken terug met heel veel plezier. Omdat ik het altijd lastig vind om over een luisterboek te schrijven, zeker als ze ook nog eens in het Engels zijn, hikte ik een beetje tegen deze review aan. Maar dit boek verdient wel echt een plekje op Bladzijde26, er zit zoveel boekenliefde in. Ik luisterde trouwens ook een ander boek van haar: Café Zon & Zee, ook fijn!
Ken je ze al? De boeken over Claire en Jamie Fraser van Diana Gabaldon? De Reiziger-serie? Die waarop de serie Outlander gebaseerd is? Oh ze zijn fantastisch! Ik ben iedere keer weer verslaafd en dat moet ik gewoon even kwijt. Natuurlijk het is geen literatuur, en het zijn echt vrouwenboeken, maar oh, wat zijn ze fijn.
De afgelopen weken luisterde ik via Storytel zo non-stop-mogelijk naar deel 4, Het vuur van de herfst. En nu kan ik niet wachten tot deel 5 beschikbaar komt. Waarom? Dat vertel ik zo, eerst heel kort het verhaal.
Bladzijde 26, zin 1: “About half-way West Egg and New York the motor road hastily joins the railroad and runs beside it for a quarter of a mile, so as to shrink away from a certain desolate area of land.”
Een echte klassieker deze keer, eentje die ook alweer eventjes in de kast stond, want hoewel ik hem graag wilde lezen was ik wat huiverig voor het Engels.
Bladzijde 26, zin 1: “Er bestond kennelijk een geheime mannencode die van twintigjarige gladjakkers werd doorgegeven aan beschroomde achttienjarigen, die je, had je je hem eenmaal eigen gemaakt, in staat stelde om meisjes te versieren en er, onder bepaalde omstandigheden, ‘mee te foezelen’.”
Alsof het voorbij is las ik in 2012 al voor het eerst, ruim voor Bladzijde26 ontstond dus. Toen schreef ik: “Man van +-60 kijkt terug naar toen hij +-20 was. Z’n geheugen blijkt niet erg betrouwbaar. Mooi verhaal, vol mooie zinnen. Nog eens lezen.” Daarna las ik het al weer eens opnieuw, maar die keer zonder aantekeningen te maken. Nu was dus de derde keer, maar mijn eerste aantekening klopt nog steeds. Mooi verhaal, vol mooie zinnen. Nog eens lezen.
Bladzijde 26, zin 1: “Haar oudere broer ging naar Princeton.”
Vorige week was ik met mijn broertje in Antwerpen, gewoon zomaar om eens goed bij te praten, wat te shoppen en omdat het gezellig is. Al slenterend kwamen we ook voorbij ’t Stad Leest, een heel fijne boekhandel en daarbinnen trok dit boek mijn aandacht. Eerst de cover met de roze enveloplook en de titel. En toen de achterflap, want daar stond:
“5 oktober, 13.34 u.
Daar staat ze. (…)”
Omdat 5 oktober mijn verjaardag is (ja, nog twee nachtjes slapen maar) leek het voor mij bedoeld. Dus ging het mee, inmiddels heb ik het ook al gelezen, wat een heerlijk debuut!
Bladzijde 26, zin 1: “Haar vader had haar het instrument op haar vijftiende verjaardag gegeven.”
Dit voorjaar heb ik mezelf getrakteerd op dit boek van een van mijn lievelingsauteurs: Nina George. Ik heb nu alle drie haar boeken in de kast en stuk voor stuk heb ik ze al meer dan eens gelezen. Ze raken me!