Bladzijde 26, zin 1: “Onder onze aandachtige blikken trok ze hem rustig uit, waarna ze erop ging liggen.”
Fantastische cover! Die moest dus sowieso mee (hoezo never judge a book by its cover?). Terwijl ik eigenlijk dacht dit boek te hebben gelezen voor mijn Franse lijst lang lang geleden. Maar mijn geheugen rammelt toch een beetje. Want óf het verhaal heeft toen 0 indruk op me gemaakt óf, en dat lijkt me waarschijnlijker, ik heb het nooit gelezen. Het was in ieder geval helemaal nieuw voor me 🙂
Toni Morrison – grande dame van het Amerikaanse schrijversgilde – overleed eerder dit jaar. Het eerbetoon dat toen verscheen in de NRC maakte me nieuwsgierig. Ze won onder meer de Nobelprijs voor de Literatuur en kreeg de Presidential Medal of Freedom van Obama himself. Onlangs kocht ik daarom haar Beminde. Het is buitengewoon prachtig.
Bladzijde 26, zin 1: “Heel kleine pruimenblaadjes.”
Mijn lieve collega Marleen vertelde mij als eerste over Het verhaal van de dienstmaagd, zij was er erg van gecharmeerd en raadde het me echt aan. Het heeft sindsdien een tijdje op mijn noglezen-lijst gestaan, maar ik vond het steeds maar niet bij de bieb. Uiteindelijk heb ik het dus van Marleen zelf geleend, blij toe, want het is inderdaad heel bijzonder.
Je kent het trouwens wellicht als het boek waar serie The handmaid’s tale op is gebaseerd, niet dat ik die gezien heb, maar jij misschien wel 😉
Bladzijde 26, zin 1: “Een gestalte, rood met witte vleugels rond het gezicht, een gestalte als de mijne, een onopvallende vrouw met een mandje, komt over het brede trottoir naar me toe lopen.”
Bladzijde 26, zin 1: “De gedachte dat hij een vergissing beging haarzelf het hof te maken kon niet bij haar opkomen: haar gedachteleven werd geheel in beslag genomen door ideeën van andere aard.”
Dit boek stond al een eeuwigheid op mijn noglezenlijst. Hhet is het lievelingsboek van een van mijn schoonzusjes én het staat op de #flowboekenchallenge. Het leek me typisch zo’n boek voor op vakantie. Zo gezegd, zo gedaan, ik genoot ervan in de stralende Franse zon.
Bladzijde 26, zin 1: “Mr. Darcy replied with great intrepidity.”
Op een ander blog (sorry, ben even kwijt welke, als je denkt dat het op jouw blog was, laat het me weten, dan plaats ik netjes een linkje :)) las ik over een boekje gewijd aan het oeuvre van Jane Austen. Dat inspireerde mij om dit lievelingsboek weer eens uit de kast te pakken. En oh wat fijn, om het weer eens te lezen.
Bladzijde 26, zin 1: “It was excellent drill for their memories, a harmless amusement, and employed many hours which otherwise would have been idle, lonely, or spent in less profitable society.”
Deze fijne uitgave kreeg ik met Kerst. Zo blij mee! 770 pagina’s had ik natuurlijk niet 1,2,3 uitgelezen, maar wat heb ik ervan genoten?
Bladzijde 26, zin 1: “‘Garp?’ zei de piloot aarzelend.”
De reacties op mijn instagramberichtje dat ik dit boek aan het lezen was, waren unaniem: goeie! Mijn verwachtingen waren hooggespannen (ik las met veel plezier al twee van Irvings andere boeken), maar ‘Garp’ voldeed helemaal. Wat een geweldig boek!
Bladzijde 26, zin 1: “About half-way West Egg and New York the motor road hastily joins the railroad and runs beside it for a quarter of a mile, so as to shrink away from a certain desolate area of land.”
Een echte klassieker deze keer, eentje die ook alweer eventjes in de kast stond, want hoewel ik hem graag wilde lezen was ik wat huiverig voor het Engels.
Als jong meisje heb ik meerdere keren de Rozemarijntje-omnibus geleend bij de bibliotheek. Ik genoot altijd ontzettend van de ouderwetse en ietwat zoete verhalen over een lief, ondeugend meisje met een onafhankelijke geest. Tranen met tuiten heb ik er ook om gehuild, zo verdrietig vond ik het. Toch is het vooral een heel dierbare jeugdherinnering.
