Bladzijde 26, zin 1: “De gedachte dat hij een vergissing beging haarzelf het hof te maken kon niet bij haar opkomen: haar gedachteleven werd geheel in beslag genomen door ideeën van andere aard.”
Dit boek stond al een eeuwigheid op mijn noglezenlijst. Hhet is het lievelingsboek van een van mijn schoonzusjes én het staat op de #flowboekenchallenge. Het leek me typisch zo’n boek voor op vakantie. Zo gezegd, zo gedaan, ik genoot ervan in de stralende Franse zon.
Bladzijde 26, zin 1: “Mr. Darcy replied with great intrepidity.”
Op een ander blog (sorry, ben even kwijt welke, als je denkt dat het op jouw blog was, laat het me weten, dan plaats ik netjes een linkje :)) las ik over een boekje gewijd aan het oeuvre van Jane Austen. Dat inspireerde mij om dit lievelingsboek weer eens uit de kast te pakken. En oh wat fijn, om het weer eens te lezen.
Bladzijde 26, zin 1: “It was excellent drill for their memories, a harmless amusement, and employed many hours which otherwise would have been idle, lonely, or spent in less profitable society.”
Deze fijne uitgave kreeg ik met Kerst. Zo blij mee! 770 pagina’s had ik natuurlijk niet 1,2,3 uitgelezen, maar wat heb ik ervan genoten?
Bladzijde 26, zin 1: “‘Garp?’ zei de piloot aarzelend.”
De reacties op mijn instagramberichtje dat ik dit boek aan het lezen was, waren unaniem: goeie! Mijn verwachtingen waren hooggespannen (ik las met veel plezier al twee van Irvings andere boeken), maar ‘Garp’ voldeed helemaal. Wat een geweldig boek!
Bladzijde 26, zin 1: “About half-way West Egg and New York the motor road hastily joins the railroad and runs beside it for a quarter of a mile, so as to shrink away from a certain desolate area of land.”
Een echte klassieker deze keer, eentje die ook alweer eventjes in de kast stond, want hoewel ik hem graag wilde lezen was ik wat huiverig voor het Engels.
Als jong meisje heb ik meerdere keren de Rozemarijntje-omnibus geleend bij de bibliotheek. Ik genoot altijd ontzettend van de ouderwetse en ietwat zoete verhalen over een lief, ondeugend meisje met een onafhankelijke geest. Tranen met tuiten heb ik er ook om gehuild, zo verdrietig vond ik het. Toch is het vooral een heel dierbare jeugdherinnering.
Bladzijde 26, zin 1: “Zij ook, geloof ik.”
Hier verheugde ik me op. Een boek van Camus, dat stond al lang op mijn leesverlanglijstje. Na De oude man en de zee opnieuw een echte klassieker, ik was benieuwd of ik er net zo van zou genieten. Maar helaas…
Bladzijde 26, zin 1: “Maar zij waren nog best en hadden de prima sardines om er de geur en aantrekkelijkheid aan te verlenen.”
Een echte klassieker. In een prachtig geïllustreerd jasje. Die moest ik wel lezen (en hebben) toch? Tot mijn verbazing staat hij niet op mijn #flowboekenchallenge-lijst, maar ik ben heel blij dat hij sinds oktober in onze boekenkast staat.
Bladzijde 26, zin 1: “En in de wachtkamer van het kantoor, daar zitten altijd een hoop mensen te kletsen, maar jij bemoeit je met niemand.”
Tijd voor een echte klassieker uit de Nederlandse literatuur: Kees de jongen van Theo Thijssen. Van deze schrijver las ik eerder al De gelukkige klas, dat beviel me toen prima. Naar Kees de jongen was ik erg nieuwsgierig, er wordt zo hoog van opgegeven.
