Als jong meisje heb ik meerdere keren de Rozemarijntje-omnibus geleend bij de bibliotheek. Ik genoot altijd ontzettend van de ouderwetse en ietwat zoete verhalen over een lief, ondeugend meisje met een onafhankelijke geest. Tranen met tuiten heb ik er ook om gehuild, zo verdrietig vond ik het. Toch is het vooral een heel dierbare jeugdherinnering.
Browsing Tag
Jeugdboek
Bladzijde 26, zin 1: “C’est bien vrai, n’est-ce-pas, que les moutons les arbustes?” (“Schapen eten toch jonge boompjes, is het niet?”)
Dit lieve boekje las ik voor het eerst toen ik een jaar of vijftien was en sindsdien herlees ik De kleine prins zo af en toe. De prachtige tekeningen weten mij steeds opnieuw te betoveren en het pop-up boek staat dan ook hoog op mijn verlanglijstje, ook al heb ik al twee exemplaren in de kast.
Bladzijde 26, zin 1: “You know, Ron says he thinks I see more of my secretary Ethel (she indicates off) than him.”
Een bonusreview deze week. 🙂 En wel van de nieuwste Harry Potter! (Harry Potter en het vervloekte kind) Als groot fan moest ik die natuurlijk zo snel mogelijk lezen. Dus heb ik hem afgelopen zondag gedownload, ben meteen gaan lezen en had hem dezelfde avond nog uit. Hij is weer fantastisch!
Minuut 26, zin 1: “And presently, instead of rough branches brushing passed her, she felt coats, and instead of crunching snow under her feet, she felt wooden bars, and all at once, she found herself jumping out of the wardrobe into the same empty room from which the whole adventure had started.”
De kronieken van Narnia is zo’n klassieke boekenserie waar ik al een tijdje benieuwd naar was. Blij dus dat het op mijn #flowboekenchallenge-lijst stond. Het bleek beschikbaar via Storytel (in het Engels) en ik heb het verhaal dus vooral hardlopend tot me genomen. En dat liep heel lekker!
Minuut 26, zin 1: “Hij maakte een gebaar met zijn zweep.”
Sinds ik De brief voor de koning de eerste keer luisterde ben ik fan van Tonke Dragt, dus was De zevensprong een logische keus toen ik toe was aan een nieuw luisterboek. Ik vind het sowieso fijn om dit soort verhalen als audioboek te ‘lezen’, het gaat niet per se om de mooie zinnen, maar om de spannende plot en dat is fijn luisteren.
Ik heb trouwens nooit de televisieserie gezien die in 1982 voor het eerst werd uitgezonden. Mijn vriend wel en die heeft daar goede herinneringen aan, hij heeft me er vorig jaar in het Museum voor Beeld & Geluid in Hilversum zelfs fragmenten van laten zien.
Superleuk die Grijze Jagers! Ik ontdekte ze vorig jaar, als luisterboeken welteverstaan. De fantastische luisterbieb-app van de bibliotheek bood deze serie aan en omdat ik nieuwsgierig was, downloadde ik deel 1 en was blij verrast. Vervolgens luisterde ik ook alle andere delen, tot twee keer toe zelfs… ja, ik weet het, soms heb ik rare trekjes. (Inmiddels zijn de boeken trouwens ook beschikbaar in Storytel, mijn nieuwe favo luisterapp).
Bladzijde 26, zin 1: “Ik weet al wat: ik geef ze elk jaar met Kerstmis een paar nieuwe laarzen.”
Dit was, denk ik, de eerste keer dat ik De avonturen van Alice in Wonderland las, ik kan me in ieder geval niet van vroeger herinneren. Best gek eigenlijk gezien de hoeveelheid boeken die ik ook toen al verslond, maar alles kan natuurlijk. Ik denk wel dat ik het een heel leuk boek gevonden zou hebben, met al die gekke wezens en dat eigenwijze meisje.
Bladzijde 26, zin 1: “Hij zweeg over zijn conclusies, die niet bepaald gangbaar waren, maar hij noteerde ze wel, zodat hij ze ooit, als God hem toestond een groot arts te worden, zou kunnen bundelen en publiceren.”
In de stralende zomerzon, eerst op een bankje aan de vijver, later op een terrasje met een glas witte wijn en een schaaltje olijven, las ik dit boek. Dat het wel een erg winterse titel had bedacht ik pas toen ik de foto nam.
Als jong meisje las ik al graag historische romans en daar is niets in veranderd, dit is het derde historische boek van Simone van der Vlugt dat ik las, alle drie echte pageturners en alle drie met krachtige vrouwen als hoofdpersoon, heerlijk!
Bladzijde 26, zin 1: “‘Goed, robot,’ zei Edu.”
Omdat De brief voor de koning & De geheimen van het wilde woud voor mij de ontdekking van 2014 waren verheugde ik me heel erg op dit boek van de #flowboekenchallenge-lijst.
In tegenstelling tot De brief en De geheimen is dit een toekomstroman, hij speelt jaren verder dan nu. Aardbewoners hebben voet aan de grond gezet op Venus en op deze planeet, overkoepeld door torenhoge en mijlen brede wouden, speelt dit verhaal.
Biebmiepje schreef onlangs een blog over Jeanne d’Arc en tipte dit boek van Simone van der Vlugt. Ik kende het nog niet, maar omdat ik al sinds ik een klein meisje was gefascineerd word door het verhaal van Jeanne wilde ik het graag lezen.
Bladzijde 26, zin 1: “‘Nee, maar ik kan vanmiddag wel even bij hem langsgaan,'” zegt Jean.“