Minuut 26, zin 1: “Mevrouw Spencer kwam de trein uit met dat meisje en droeg haar aan mij over.”
Anne van het Groene Huis stond al een tijdje op mijn #flowboekenchallenge-lijst, in 2014 werd ‘ze’ genoemd door kinderboekenschrijver Anna Woltz. Dus maakte mijn flowboekenhart een klein sprongetje toen het in de Storytel-app opdook. Dat was heerlijk luisteren!
Bladzijde 26, zin 1: “‘Niemand zou zijn personeel nóg beter kunnen behandelen dan u, Sire.'”
Een paar maanden terug las ik in de krant over dit boek, de recensie liet me geen keus: ik moest De Ickabog lezen 🙂 Sindsdien heb ik het al vaak getipt, want wat een heerlijk verhaal. Rowling is zo’n fantastische vertelster. En ook petje af voor de vertaler, want wat heeft hij het waanzinnig goed vertaald.
Bladzijde 26, zin 1: “Toen hij haar zag, begon hij ook te lachen.”
Ronja is onweerstaanbaar jeugdsentiment. Onlangs was ik met mijn moeder in Middelburg en natuurlijk gingen we ook even snuffelen (en koffie drinken, en lunchen) bij De Drukkery. Daar lag een hele stapel van dit fijne boekje en die kon ik natuurlijk niet zomaar voorbij lopen.
De Drukkery in Middelburg is trouwens een van mijn favo boekwinkels. Heerlijk om in rond te dwalen, maar ook met een fijne brasserie. Ideale combi 🙂
Bladzijde 26, zin 1: “It was excellent drill for their memories, a harmless amusement, and employed many hours which otherwise would have been idle, lonely, or spent in less profitable society.”
Deze fijne uitgave kreeg ik met Kerst. Zo blij mee! 770 pagina’s had ik natuurlijk niet 1,2,3 uitgelezen, maar wat heb ik ervan genoten?
Bladzijde 26, zin 1: “Nou, heb je het onthouden?”
Op zoek naar een fijn boek om te kopen van mijn verjaardagsgeld, vond ik Lampje. Ik denk dat ik het al op Instagram had gezien, maar dat weet ik niet zeker. Het sprak me in ieder geval heel erg aan. De boekenfan achter de kassa was meteen heel enthousiast, “heel mooi” zei hij, “volgend jaar een gouden griffel”. En nu ik het gelezen heb, kan ik niet anders dan dat beamen. Ik heb er een nieuw lievelingsboek bij. ♥
Bladzijde 26, zin 1: “En dus verdwaalde de prinses in het bos.”
Opnieuw een jeugdboek, maar wel een van mijn #flowboekenchallenge-lijst en zeer het lezen waard, ook voor volwassenen.
Bladzijde 26, zin 1: “Nee hoor, ik weet alleen alles van gisteren, maar eergisteren bestaat nog steeds niet.”
Laatst in de bibliotheek zocht ik op de jeugdafdeling naar De wonderbaarlijke reis van Edward Tulane (wordt volgende review) voor mijn #flowboekenchallenge en toen zag ik deze staan, fascinerende titel, favo schrijver, dus die ging ook mee in de tas.
Plannen gewijzigd. Ik heb De bekeerlinge van Stefan Hertmans nog niet uit, omdat het luisterboek van De brief voor de koning me weer wist te verleiden (die blijf ik fantastisch vinden – ook na 6x). Dus een heel andere review vandaag, en wel over drie boeken die ik al een tijd geleden las, maar onlangs luisterde: De Hongerspelen-trilogie van Suzanne Collins.
Als jong meisje heb ik meerdere keren de Rozemarijntje-omnibus geleend bij de bibliotheek. Ik genoot altijd ontzettend van de ouderwetse en ietwat zoete verhalen over een lief, ondeugend meisje met een onafhankelijke geest. Tranen met tuiten heb ik er ook om gehuild, zo verdrietig vond ik het. Toch is het vooral een heel dierbare jeugdherinnering.
Bladzijde 26, zin 1: “C’est bien vrai, n’est-ce-pas, que les moutons les arbustes?” (“Schapen eten toch jonge boompjes, is het niet?”)
Dit lieve boekje las ik voor het eerst toen ik een jaar of vijftien was en sindsdien herlees ik het zo af en toe. De prachtige tekeningen weten mij steeds opnieuw te betoveren en het pop-up boek staat dan ook hoog op mijn verlanglijstje, ook al heb ik al twee exemplaren in de kast.