Birk stond al een tijdje op mijn noglezenlijst, de juichende recensies destijds maakten me nieuwsgierig, net als zijn Boeken van mijn leven-lijstje uit de Flow. Nu stond het op me te wachten in de bibliotheek, beslist van plan me ervan te overtuigen dat een boek van Jaap Robben het lezen waard is. En dat is gelukt, prachtig!
Bladzijde 26, zin 1: “Vlug ging ik de trap op naar mijn kamer.”
Het is weer eens tijd voor een #flowboekenchallenge-boek: Mannekino, subtitel: Een realistisch fabel. Nederlandse literatuur uit de jaren ’60, geschreven door een voor mij tot nu toe onbekend auteur. Ik ben niet per se groot fan van Nederlandse klassiekers, dus ik was benieuwd wat ik hier van zou vinden.
Bladzijde 26, zin 1: “Hij ademde een paar maal diep in en uit, de adem inhoudend als er een auto voorbijkwam vanwege de koolmonoxide in de uitlaatgassen, dribbelde zijn beenspieren los en draafde een paar keer het huizenblok rond.”
Bladzijde 26, zin 1: “Ik hoorde hoe haar hand ruisend over mijn moeders rug streek.”
De mooie titel, de zonnige cover en het fijne prijsje maakten dit boek onweerstaanbaar. Ik kocht het tijdens de jaarlijkse opruiming bij boekwinkel Heinen in Den Bosch en ik heb er beslist geen spijt van. Het is in twee opzichten een ‘heerlijk’ boek!
Bladzijde 26, zin 1: “Nou, heb je het onthouden?”
Op zoek naar een fijn boek om te kopen van mijn verjaardagsgeld, vond ik Lampje. Ik denk dat ik het al op Instagram had gezien, maar dat weet ik niet zeker. Het sprak me in ieder geval heel erg aan. De boekenfan achter de kassa was meteen heel enthousiast, “heel mooi” zei hij, “volgend jaar een gouden griffel”. En nu ik het gelezen heb, kan ik niet anders dan dat beamen. Ik heb er een nieuw lievelingsboek bij. ♥
Bladzijde 26, zin 1: “Nee hoor, ik weet alleen alles van gisteren, maar eergisteren bestaat nog steeds niet.”
Laatst in de bibliotheek zocht ik op de jeugdafdeling naar De wonderbaarlijke reis van Edward Tulane (wordt volgende review) voor mijn #flowboekenchallenge en toen zag ik deze staan, fascinerende titel, favo schrijver, dus die ging ook mee in de tas.
Plannen gewijzigd. Ik heb De bekeerlinge van Stefan Hertmans nog niet uit, omdat het luisterboek van De brief voor de koning me weer wist te verleiden (die blijf ik fantastisch vinden – ook na 6x). Dus een heel andere review vandaag, en wel over drie boeken die ik al een tijd geleden las, maar onlangs luisterde: De Hongerspelen-trilogie van Suzanne Collins.
Minuut 26, zin 1 (Het keukenhuis): “Toen hij ze had losgelaten, gingen ze verder met spelen.”
Minuut 26, zin 1 (Terug naar het Zuiden): “Hij keek naar de deur.“
Omdat deze boeken bij elkaar horen: een twee-in-een-review. Ik was ervan overtuigd dat ze geschreven waren door de auteur van The Help (Een keukenmeidenroman): Kathryn Stockett. Maar dat is niet zo. Gelukkig, want ik vind dat een nog veel beter boek en daarmee vergeleken vielen deze twee wat tegen. Toch zijn beide boeken erg het lezen waard. Al is het maar omdat het onderwerp zo belangrijk is.
Bladzijde 26, zin 1: “En in de wachtkamer van het kantoor, daar zitten altijd een hoop mensen te kletsen, maar jij bemoeit je met niemand.”
Tijd voor een echte klassieker uit de Nederlandse literatuur: Kees de jongen van Theo Thijssen. Van deze schrijver las ik eerder al De gelukkige klas, dat beviel me toen prima. Naar Kees de jongen was ik erg nieuwsgierig, er wordt zo hoog van opgegeven.
Bladzijde 26, zin 1: “C’est bien vrai, n’est-ce-pas, que les moutons les arbustes?” (“Schapen eten toch jonge boompjes, is het niet?”)
Dit lieve boekje las ik voor het eerst toen ik een jaar of vijftien was en sindsdien herlees ik De kleine prins zo af en toe. De prachtige tekeningen weten mij steeds opnieuw te betoveren en het pop-up boek staat dan ook hoog op mijn verlanglijstje, ook al heb ik al twee exemplaren in de kast.
Bladzijde 26, zin 1: “Toen ze bij het bruggetje waren, bleef Lars Haug staan en zwaaide met zijn lamp.”
Lekker handzaam, deze uitgave van Paarden stelen. Net niet helemaal dwarsligger, maar wel lekker klein en compact. Maar dat maakt voor het verhaal helemaal niet uit natuurlijk. Intrigerende titel dat wel en goed boek ook.