Bladzijde 26, zin 1: “Obinze zag haar e-mail toen hij achter in zijn Range Rover zat in stilstaand Lagos-verkeer; zijn jasje slingerde op de passagiersplaats, een kindbedelaar met roestkleurig haar kleefde tegen de buitenkant van zijn raampje en een straatventer drukte kleurige cd’s tegen het andere raam, de radio stond zachtjes op het Pidgin-Engelse nieuws op Wazobia FM en rondom hing de dreiging van op handen zijnde regen.”
Een paar jaar geleden las ik naar aanleiding van mijn #Flowboekenchallenge (die kan wel een update-je gebruiken trouwens 😉 ) mijn eerste boek van deze bijzonder getalenteerde schrijfster: Paarse Hibiscus. Lalagè tipte me toen al dit boek en toen ik hem vorige week zag liggen bij Heinen moest ie dus wel mee 🙂 En oh boy, ben ik daar blij mee. Wat een fantastisch boek!
Een paar weken terug waren we voor een heerlijk lang weekend in het pittoreske en koffieverslaafde Kopenhagen. Ik wil altijd in iedere stad minstens één boekwinkel in, dus ook in Denemarken. En liefst koop ik dan ook nog een mooi boek natuurlijk.
Omdat Lalagè altijd zo enthousiast over Renate Dorrestein arceerde ik haar op mijn noglezenlijst, zodat ik niet zou vergeten iets van haar mee te nemen tijdens mijn eerstvolgende biebbezoek. En toen overleed ze… maar dat is dus niet te reden waarom ik nu voor het eerst iets van haar las.
Had ik toch helemaal niet gezien dat dit boek een ondertitel heeft:Â of vertellingen die getuigen van waanzin. Dat was dus toch even een verrassing, maar een leuke!