Minuut 26, zin 1: “Mevrouw Spencer kwam de trein uit met dat meisje en droeg haar aan mij over.”
Anne van het Groene Huis stond al een tijdje op mijn #flowboekenchallenge-lijst, in 2014 werd ‘ze’ genoemd door kinderboekenschrijver Anna Woltz. Dus maakte mijn flowboekenhart een klein sprongetje toen het in de Storytel-app opdook. Dat was heerlijk luisteren!
Alweer meer dan 5 jaar geleden bedacht ik dat het superleuk zou zijn om alle fictie-boeken uit één van mijn favoriete rubrieken uit mijn favoriete tijdschrift te lezen, mijn #Flowboekenchallenge. Dat tijdschrift is natuurlijk Flow Magazine, ik ben al abonnee sinds het begin en die favo rubriek dat is De boeken van mijn leven.
Het bleek een ambitieus plan 🙂 Ook omdat de lijst steeds langer wordt, want mijn favo rubriek bestaat nog steeds, al verschijnt hij (bijna gelukkig) niet iedere editie.
Het lijkt me leuk om eens een post te schrijven over wat deze challenge me tot nu toe heeft gebracht 🙂 Superleuk was in ieder geval dat ik genoemd werd in de special over lezen die in 2017 verscheen!
Alsof het zo moest zijn 🙂 In de nieuwe Flow die eergisteren in de bus zat, stond weer eens een ‘De boeken van mijn leven’-rubriek. Deze keer met spoken word artiest en dichter Babs Gons.
In 2015 alweer verzon ik de #Flowboekenchallenge, waarbij ik mezelf ten doel stelde om alle boeken uit die rubriek in Flow te lezen. Dat bleek behoorlijk ambitieus en vooral ook heel leuk om te doen! De laatste 2 jaar kwam het er iets minder van, maar ik ga het weer oppakken want het is echt dé manier om heel veel mooie boeken te ontdekken.
Het is weer eens tijd voor een #flowboekenchallenge-boek: Mannekino, subtitel: Een realistisch fabel. Nederlandse literatuur uit de jaren ’60, geschreven door een voor mij tot nu toe onbekend auteur. Ik ben niet per se groot fan van Nederlandse klassiekers, dus ik was benieuwd wat ik hier van zou vinden.
Bladzijde 26, zin 1: “Hij ademde een paar maal diep in en uit, de adem inhoudend als er een auto voorbijkwam vanwege de koolmonoxide in de uitlaatgassen, dribbelde zijn beenspieren los en draafde een paar keer het huizenblok rond.”
Bladzijde 26, zin 1: “Fles kwam uit een katholiek gedoopte Joodse familie, zijn vrouw was verlicht protestants.”
Soms, heel soms lees ik een (auto)biografie, meestal is dat toeval, maar dit boek had ik echt heel bewust op mijn lijst gezet vanwege het enthousiaste betoog van Mieke van der Weij in de Flow. Want eigenlijk hoef ik voor mijn #flowboekenchallenge alleen fictie te lezen van mezelf, maar een uitzondering kan altijd natuurlijk 🙂
In de vorige Flow (ik loop een beetje achter) stond weer een fijne editie van De boeken van mijn leven. Deze keer met Janneke Vreugdenhil, culinair journalist en kookboekenschrijver. Leuk, want ik heb al een heel aantal van haar recepten gekookt! Ik ken haar uit de Next en van I ♥ Groente, benieuwd wat ze naast kookboeken leest.
Bladzijde 26, zin 1: “Was het twintig jaar geleden?”
Bezoek van de knokploeg stond al op mijn noglezen-lijst vóór hij op m’n #flowboekenchallenge-lijst verscheen, ik was dus erg benieuwd en heel blij dat ik hem voor m’n laatste verjaardag kreeg. Dank je wel Inge! Enne, hij is erg het lezen waard.
Bladzijde 26, zin 1: “About half-way West Egg and New York the motor road hastily joins the railroad and runs beside it for a quarter of a mile, so as to shrink away from a certain desolate area of land.”
Een echte klassieker deze keer, eentje die ook alweer eventjes in de kast stond, want hoewel ik hem graag wilde lezen was ik wat huiverig voor het Engels.
Deze keer is het in mijn favo Flowrubriek de beurt aan Jelle Brandt Corstius. Schrijver en programmamaker, broer van Aaf, zoon van Hugo. Van Jelle las ik vorig jaar As in tas, over de fietstocht die hij maakt om de as van zijn vader uit te gaan strooien in de Middellandse Zee. Op zich lekker leesvoer, maar geen favoriet. Ik ben wel benieuwd naar de boeken uit zijn leven.
Bladzijde 26, zin 1: “Er bestond kennelijk een geheime mannencode die van twintigjarige gladjakkers werd doorgegeven aan beschroomde achttienjarigen, die je, had je je hem eenmaal eigen gemaakt, in staat stelde om meisjes te versieren en er, onder bepaalde omstandigheden, ‘mee te foezelen’.”
Alsof het voorbij is las ik in 2012 al voor het eerst, ruim voor Bladzijde26 ontstond dus. Toen schreef ik: “Man van +-60 kijkt terug naar toen hij +-20 was. Z’n geheugen blijkt niet erg betrouwbaar. Mooi verhaal, vol mooie zinnen. Nog eens lezen.” Daarna las ik het al weer eens opnieuw, maar die keer zonder aantekeningen te maken. Nu was dus de derde keer, maar mijn eerste aantekening klopt nog steeds. Mooi verhaal, vol mooie zinnen. Nog eens lezen.