Bladzijde 26, zin 1: “‘ Wat kletsen jullie toch,’ zei ik.”
Dit boek leek op een gegeven moment wel overal voorbij te komen, het kreeg ook veel positieve recensies en dat maakte dat ik nieuwsgierig werd. Gelukkig kwam het via Elly’s Choice voorbij dus kon ik het meenemen op vakantie. Het bleek een ideaal boek voor bij het zwembad.
Bladzijde 26, zin 1: “Evie kon er niets aan doen; ze was echt dol op Bonnie, maar de moed zonk haar toch in de schoenen.”
Twee jaar geleden waren we op vakantie in Engeland en toen hebben we in de auto heerlijk naar dit boek geluisterd (snelwegen zijn zo saai!). Daar deed ik natuurlijk vooral mezelf een plezier mee, J vond het eigenlijk maar niets, maar ja…
Leuke bijkomstigheid was wel dat dit verhaal zich afspeelt in Bath en daar hebben we ook een dag doorgebracht, heerlijke stad!
Met de ANWB-actie van Elly’s Choice heb ik dit boek ook nog als leesboek op mijn e-reader gezet, voor als ik zin had in iets lichts… en dat had ik laatst :).
Bladzijde 26, zin 1: ‘Ik sta werkelijk bij u in het krijt,’ zei hij.
Dit boek kwam ik voor het eerst tegen op het blog van Amberlinde The Tale of the Lime Tree. Zij was enthousiast, noemde het “great literature” als in onderhoudend, lief en charmant, dat klonk verleidelijk en dus ging het boek op mijn noglezenlijstje.
Bladzijde 26, zin 1: “En Kowalski genoot met volle teugen.”
De titel van dit boek vond ik al fascinerend, net als de naam van de auteur met die vier voornamen waarvan twee in zijn achternaam, maar die ronde rode sticker op de cover “zo charmant en onvergetelijk als Amélie” trokken me echt over de streep. Lang leve marketing! Le fabuleux destin d’Amélie Poulain is mijn lievelingsfilm en als je mij iets wilt verkopen is de kwalificatie “lijkt op Amélie” enorm effectief. Niet dat ik dit boekje kocht (nog niet), want ik trof het eerst bij de bieb, maar het ging dus wel in mijn tas. En ik heb er geen spijt van, wat een lief verhaal!
Leuk boek! Een echte leestip dus 😉 De titel en ook de flaptekst lijken niet helemaal over dit boek te gaan, maar ik heb zeker geen spijt dat ze me aantrokken. Echt een boek voor als je van lezen houdt, met een boekwinkel en een klassieker in de hoofdrol. Grappig geschreven ook, al moest ik wel even wennen aan haar typeringen. Ze zijn wel heel raak, ik bedoel: het “Overmatig Getatoeëerde en Gepiercete Volkje” zie je toch meteen voor je?
Bladzijde 26, zin 1: “Wat!? Dit is een boekwinkel, geen bibliotheek.“
Hoe graag ik ook literatuur lees, soms snak ik naar chicklit. Om gewoon even lekker te lachen, huilen en zwijmelen. Ik ben niet per se fan van de term chicklit, maar het is wel lekker duidelijk: niet voor mannen. Ik heb een aantal go-to-schrijfsters (mannen schrijven dus ook geen chicklit) en die deel ik uiteraard graag met je. Hopelijk zit er eentje bij die je nog niet kent 🙂
Wat een heerlijk excuus om eens zes favoriete zwijmelboeken te delen. Alle zes ideaal om te lezen op een dag als deze, heerlijk weggekropen naast je geliefde (indien beschikbaar) op de bank… Maximaal zwijmelen gegarandeerd. De volgorde is volstrekt willekeurig, ze zijn alle zes even fijn.
Oh zo mooi dit boek! Mathilde gelooft niet dat haar verloofd is omgekomen in de oorlog en is vastbesloten hem te vinden. Dat is nog niet zo gemakkelijk want dit verhaal speelt in 1917 en Mathilde is gehandicapt, maar ze is koppig als een ezel, beschikt over eindeloos geduld en volhardt absoluut in haar zoektocht. Hoewel dit boek gruwelijke inkijkjes biedt in de Eerste Wereldoorlog is het vooral een ontroerende liefdesroman die het waard is om gelezen te worden.
Dit is een werkelijk prachtig boek met een verhaal dat je niet in een paar zinnen kan uitleggen want dan doe je het altijd tekort. Het is misschien niet het makkelijkste boek dat je ooit las (ga dan voor boek 4, 5 of 6), maar het zit ontzettend goed in elkaar, er staan de mooiste zinnen in, er komen prachtige personages in voor en het gaat natuurlijk over de liefde. Deze staat in mijn top 6 van mooiste boeken ooit!
Deze klassieker mag natuurlijk niet ontbreken. Ik las hem onlangs weer, het is zo’n heerlijk, romantisch verhaal. Over een man die zijn hele leven van dezelfde vrouw blijft houden, ook al is ze getrouwd met een ander en heeft ze geen belangstelling voor hem. Als ze weduwe wordt neemt hij zijn kans, maakt haar het hof en wint langzaam haar vertrouwen en haar liefde. Dit is ook het boek uit de film Serendipity en als je die nog nooit zag… kijken! Heerlijk zwijmelen, maar het is wel een kerstfilm dus misschien moet je wachten tot de donkere dagen weer komen.
Tranen met tuiten en veel gegrinnik gegarandeerd. Doug’s grote liefde Hailey is overleden en hij probeert zijn leven weer op de rit te krijgen. Nou ja, dat proberen de mensen om hem heen, van Doug zelf hoeft het niet zo want een leven zonder Hailey is immers geen leven. Dat klinkt dramatisch en dat is het natuurlijk ook en toch is dit bij vlagen een hilarisch boek, vol zwarte, droge humor. Echt een aanrader!
Dit is ook zo’n boek waar ik echt van genoten heb, minder hilarisch dan Leven na Hailey, maar wel heerlijk zwijmelen. Omdat haar vader ernstig ziek is keert Kate uit New York terug naar Londen waar ze geconfronteerd wordt met haar oude vrienden. Waarom ze daar zoveel moeite mee heeft wordt langzaam duidelijk door de flashbacks in het verhaal. Harriet Evans heeft een heel fijne schrijfstijl, ze trekt je het verhaal in en laat je meeleven, must read!
Ook van deze schrijver:
Review: Terug naar het grote huis
Dit is het eerste boek dat ik las van deze schrijfster en eigenlijk hadden al haar boeken op dit lijstje gekund, maar dit is wel mijn favoriet. Het gaat over een kaasboerderij in Ierland waar de koeien gemolken worden door zwangere meisjes die liedjes uit The sound of music zingen. De boerderij wordt gerund door twee oude mannen, Corrie en Fee. Op een dag mislukt hun kaas en beide broers weten wat dat betekent, er is verandering op komst… Meer vertel ik niet want dat zou zonde zijn, dit verhaal is zo ontzettend fantasievol, grappig en absoluut zwijmelproef. Maar mocht je dit boek niet kunnen vinden, lees dan vooral één van haar andere boeken, ze zijn allemaal even fijn.
En nu ben ik natuurlijk nieuwsgierig naar jouw favoriete zwijmelboeken? Welk boek lees jij vandaag?
Bladzijde 26, zin 1: “Ik ben niet dom.”
Omdat ik de boeken van Jojo Moyes overal lijk 
te zien, was ik inmiddels best benieuwd naar Voor jou. De bieb bood (alweer) uitkomst, ze hadden zowaar een exemplaar in de kast en dus kon ik dit weekend met boek en kop thee wegkruipen in mijn supercomfy paarse stoel.
Bladzijde 26, zin 1: “‘Ik heb een paar brieven voor u om te ondertekenen,’ zei ze.”
Dit boek is 56! jaar geleden al geschreven, en wat is het een leuk boek! Ik heb er echt van genoten en geen moment gedacht dat het ouderwets was. Oké, ik geef toe, ik heb af en toe wel mijn wenkbrauwen opgetrokken, maar het heeft me geen moment echt gestoord (en ook bij boeken van nu trek ik regelmatig mijn wenkbrauwen op).
Het boek is echt heel leuk, vlot en intelligent geschreven, de personages zijn herkenbaar. Caroline voelt bijna als vriendin, en hoewel het zich afspeelt in de jaren vijftig zijn veel onderwerpen ook nu nog actueel. Man/vrouw-relaties op het werk bijvoorbeeld en hoe je als vriendinnen heel verschillend omgaat met dat werk. De één is ambitieus, de ander tevreden met wat ze heeft en de derde wil actrice worden en werkt tot die tijd als serveerster (of typiste in dit geval).
Hetzelfde geldt voor de mannen in hun leven. Het gaat over te veel en te weinig houden van een man, over trouwen, vreemdgaan en zelfs over seks. Want hoewel de setting misschien gedateerd is en we vinden dat we tegenwoordig veel geëmancipeerder zijn dan toen, zijn de thema’s van Van alles het beste absoluut van nu.
Ik vind dit boek dus een absolute aanrader, als je een vrouw bent tenminste, want het is wel echt een vrouwenboek. Maar het is een heerlijk verhaal, echt de Sex and the City van toen. Ik ga het absoluut nog eens lezen.
Van alles het beste (The best of everything)
Rona Jaffe
De Arbeiderspers, 2011
Bladzijde 26, zin 1: “Ze had zich afgevraagd of ze een moordzuchtige maniak was – daar had ze een boek over gelezen en een van de eerste tekenen was een gebrek aan empathie.”
Na al het “leeswerk” voor de NS Publieksprijs had ik wel weer zin in een zelfgekozen boek. Niet te moeilijk, gewoon lekker lezen met een kop thee en een koekje (of twee). Speciaal voor dat doel had ik dit boek van Harriet Evans meegenomen van de bieb. Eerder las ik al vier andere boeken van haar hand (Een hopeloze romantikus, De liefde van haar leven, Bij ons thuis & Voor altijd), succes verzekerd dus.
En ze stelde zeker niet teleur. Een tweede kans gaat over Eleanor Bee, boekenwurm en redacteur bij een kleine, onafhankelijke uitgeverij. Ze woont in Londen, is begin twintig en begint vol enthousiasme aan haar volwassen leven. Dit blijkt echter vol obstakels, met name liefde en werk gaan niet vanzelf. Haar eerste relatie is een heuse affaire met haar baas, de uitgeverij waar ze werkt wordt overgenomen en haar vrienden blijken ook niet zoals ze dacht.
Een nieuw begin in New York wordt een groot succes, maar dan gaat ze terug naar Londen voor het huwelijk van haar oude baas/lover en … Meer verklap ik niet, want het moet wel een verrassing blijven.
Het is een luchtig boek, niet al te serieus, precies wat ik zocht voor dit leesmoment. Toch ben ik niet zo enthousiast als ik over haar andere boeken was, misschien is het gewenning? Maar als je graag leest over de belevenissen van onafhankelijke meiden tussen 20-35 én een zwak hebt voor het boekenwereldje dan is dit boek ideaal. Het zit goed in elkaar, is prettig geschreven en leest heerlijk soepeltjes weg, heerlijk voor op een luie vrijdagavond …
Heb jij ook van die schrijvers die altijd goed zijn? Zo ja, wie dan?
Een tweede kans (Happily ever after)
Harriet Evans
Van Holkema & Warendorf, 2012