Minuut 26, zin 1: “After all, it was okay, wasn’t it?”
Dit boek luisterde ik alweer een paar weken terug met heel veel plezier. Omdat ik het altijd lastig vind om over een luisterboek te schrijven, zeker als ze ook nog eens in het Engels zijn, hikte ik een beetje tegen deze review aan. Maar dit boek verdient wel echt een plekje op Bladzijde26, er zit zoveel boekenliefde in. Ik luisterde trouwens ook een ander boek van haar: Café Zon & Zee, ook fijn!
Om te beginnen:
Lieve Bladzijde26-lezer,
wat was ik blij met jou in 2017 én wat ben ik blij dat je er ook in 2018 weer bent! Ik wens je een heerlijk jaar vol boeken, geluk, zonnestralen, regenbogen, meer boeken, vriendschap, bubbels, slingers, liefde, lees- en ander plezier.
Laat het sprankelen!
Liefs, Marloes
En dan nu, review-tijd:
Minuut 26, zin 1: “Jullie zijn toch nog niet klaar?”
Soms is er niets fijner dan een luisterboek, en zo rond de kerstdagen was dat absoluut het geval. Lekker in huis rommelen, koken, een beetje haken en tegelijkertijd luisteren naar een fijn verhaal, heerlijk! Honderd stukjes van mij heb ik met veel plezier geluisterd, het was precies waar ik zin in had, niet te ingewikkeld, een creatief idee en eindeloos romantisch.
Bladzijde 26, zin 1: “Haar vader had haar het instrument op haar vijftiende verjaardag gegeven.”
Dit voorjaar heb ik mezelf getrakteerd op dit boek van een van mijn lievelingsauteurs: Nina George. Ik heb nu alle drie haar boeken in de kast en stuk voor stuk heb ik ze al meer dan eens gelezen. Ze raken me!
Bladzijde 26, zin 1: “C’est bien vrai, n’est-ce-pas, que les moutons les arbustes?” (“Schapen eten toch jonge boompjes, is het niet?”)
Dit lieve boekje las ik voor het eerst toen ik een jaar of vijftien was en sindsdien herlees ik De kleine prins zo af en toe. De prachtige tekeningen weten mij steeds opnieuw te betoveren en het pop-up boek staat dan ook hoog op mijn verlanglijstje, ook al heb ik al twee exemplaren in de kast.
Bladzijde 26, zin 1: “Esmee, volgens mij ben je heel anders dan alle andere vrouwen die ik ooit heb ontmoet.”
Oeps, vergeten deze te publiceren, en omdat ik een vol weekend had, kom ik daar natuurlijk ook nu pas achter. Maar goed, de wereld is weer niet vergaan, dus hier is ie alsnog: mijn review van De boekwinkel.
Bladzijde 26, zin 1: ” ‘Waar heb je de cursus?’ “
Naast alle meer literair verantwoorde boeken die ik meenam op vakantie (Oorlog en vrede, Vader, Eline Vere), wilde ik ook graag een feelgoodboek met een hoog zwijmelgehalte meenemen. Ik werd verliefd op de cover van dit boekje en koos dit dus uit de e-bookcollectie van de bibliotheek. Erg fijn trouwens dat die mogelijkheid er is!
Minuut 26, zin 1: “”You know, I didn’t want us to stay in touch,” she said, “look, we got our own lives.””
Soms wil je gewoon lekker lezen, je helemaal overgeven aan een boek en nergens anders aan denken. De boeken van Harriet Evans doen dat bij mij altijd goed. Daarom koos ik dit boek om te luisteren toen ik laatst even geen zin had in zelf lezen… en het lukte haar alweer. 🙂
Minuut 26, zin 1: “En toen ik ging studeren, verwaarloosde ik mijn lichaam drie jaar lang zo goed als volkomen.”
Geen eerste zin van bladzijde 26 deze keer, maar de eerste zin van minuut 26. Dit boek las ik namelijk als luisterboek via Storytel. Ik had er in de bieb al heel vaak naar gezocht tot ik een paar weken terug ineens een mindwave had en bedacht dat het misschien wel als luisterboek beschikbaar was, en jawel. Ik kon er dus naar luisteren terwijl ik aan het rennen was, perfect! want razendmotiverend en grappig.
