Bladzijde 26, zin 1: “Iedereen zei dat ik vaders lieveling was.”
Deze zomer lijkt de tegenstelling tussen zwart en blank in de VS een thema in mijn boekenkeuze te zijn. Ik las al het prachtige Kom naar huis van Julie Kibler, ik luister inmiddels naar Terug naar het Zuiden van Kathleen Grissom (schrijver van The Help) en ik las dus ook Witte vleugels, zwarte vleugels.
Bladzijde 26, zin 1: “Toen Belle Beatties gestolen pop onder mijn strozak vond, was ze woest en stond ze erop dat ik hem onmiddelijk naar de keuken bracht.”
Dit boek zag ik toevallig staan in de bibliotheek, het deed me meteen al denken aan Een keukenmeidenroman en toen ik de aanbeveling op de cover las kon ik het natuurlijk niet laten liggen. Ik heb er geen spijt van, ik las het in één ruk uit.
Bladzijde 26, zin 1: “‘Ik heb een paar brieven voor u om te ondertekenen,’ zei ze.”
Dit boek is 56! jaar geleden al geschreven, en wat is het een leuk boek! Ik heb er echt van genoten en geen moment gedacht dat het ouderwets was. Oké, ik geef toe, ik heb af en toe wel mijn wenkbrauwen opgetrokken, maar het heeft me geen moment echt gestoord (en ook bij boeken van nu trek ik regelmatig mijn wenkbrauwen op).
Het boek is echt heel leuk, vlot en intelligent geschreven, de personages zijn herkenbaar. Caroline voelt bijna als vriendin, en hoewel het zich afspeelt in de jaren vijftig zijn veel onderwerpen ook nu nog actueel. Man/vrouw-relaties op het werk bijvoorbeeld en hoe je als vriendinnen heel verschillend omgaat met dat werk. De één is ambitieus, de ander tevreden met wat ze heeft en de derde wil actrice worden en werkt tot die tijd als serveerster (of typiste in dit geval).
Hetzelfde geldt voor de mannen in hun leven. Het gaat over te veel en te weinig houden van een man, over trouwen, vreemdgaan en zelfs over seks. Want hoewel de setting misschien gedateerd is en we vinden dat we tegenwoordig veel geëmancipeerder zijn dan toen, zijn de thema’s van Van alles het beste absoluut van nu.
Ik vind dit boek dus een absolute aanrader, als je een vrouw bent tenminste, want het is wel echt een vrouwenboek. Maar het is een heerlijk verhaal, echt de Sex and the City van toen. Ik ga het absoluut nog eens lezen.
Van alles het beste (The best of everything)
Rona Jaffe
De Arbeiderspers, 2011