Bladzijde 26, zin 1: “Sloane knikte”
Geïnspireerd door de keuzes van Bas Maliepaard besloot ik Stoner te herlezen en te reviewen. Herlezen doe ik meestal ’s avonds in bed, een paar bladzijden voor het slapengaan en daardoor duurt het vaak een tijdje voor ik zo’n boek uit heb. Dat gold ook voor Stoner. Ik kon me vooraf niet veel van het verloop van het verhaal herinneren, het was meer de algehele sfeer die me bijgebleven was en ik was benieuwd hoe ik die bij het herlezen zou ervaren.
Bladzijde 26, zin 1: “Was het twintig jaar geleden?”
Bezoek van de knokploeg stond al op mijn noglezen-lijst vóór hij op m’n #flowboekenchallenge-lijst verscheen, ik was dus erg benieuwd en heel blij dat ik hem voor m’n laatste verjaardag kreeg. Dank je wel Inge! Enne, hij is erg het lezen waard.
Bladzijde 26, zin 1: “About half-way West Egg and New York the motor road hastily joins the railroad and runs beside it for a quarter of a mile, so as to shrink away from a certain desolate area of land.”
Een echte klassieker deze keer, eentje die ook alweer eventjes in de kast stond, want hoewel ik hem graag wilde lezen was ik wat huiverig voor het Engels.
Bladzijde 26, zin 1: “Voorlopig leek haar zuster er volkomen tevreden mee zich van de ene kortstondige affaire in de andere te storten.”
4321 kreeg ik voor mijn verjaardag van J. Superblij was ik, want het stond al een tijdje op mijn verlanglijstje. Het onderwerp van het boek intrigeerde me. 4 keer dezelfde persoon, 4 keer een ander leven = 942 pagina’s leesplezier!
Bladzijde 26, zin 1: “Juf Geraldine was in die tijd iedereen zijn lievelingsbegeleider.”
Van mijn verjaardagsboekenbon kocht ik onlangs dit boek, geïnspireerd door de keuze van het Nobelprijscomité (lees ook mijn post over literatuurprijzen) én omdat ik De rest van de dag erg goed vond. Ik las het tijdens ons tripje naar Valencia en het boeide me zo dat ik vlak voor de terugvlucht nog een nieuw boek kocht, want dit was alweer uit.
Bladzijde 26, zin 1: “Ze vertelde fluisterend over de jurken van de andere vrouwen, hun begeleiders, de muziek, het dansen, de spelletjes, het overvloedige eten en drinken.”
Voor tijdens onze vakantie leen ik de laatste jaren e-books bij de bieb en dat bevalt goed. Omdat ik altijd boeken kies van mijn noglezenlijst en e-books geen achterkant hebben, weet ik van tevoren wat ik van een boek moet verwachten. Kom naar huis was een bijzondere verrassing!
Bladzijde 26, zin 1: “De meeste beursstudenten die ik van Orly ophaalde om ze naar de hotelletjes en pensions te brengen waar ze tijdens hun tussenstop in Parijs opgesloten zouden zitten, waren mannen, heel jong, soms nog pubers.”
Dit was een tip van een collega, hij is groot fan en heeft veel van Vargas Llosa gelezen. Zelf ben ik groot fan van die andere grote Zuid-Amerikaanse schrijver, Gabriel Garcia Marquez. Honderd jaar eenzaamheid is een lievelingsboek. Volgens mijn collega zijn de schrijvers zelf beslist geen vrienden. Ik ben dus heel benieuwd wat ik van dit boek vind. Mijn collega raadde overigens aan met Het feest van de bok te beginnen, maar die hadden ze niet bij de bieb, en deze titel intrigeerde me.
Bladzijde 26, zin 1: “De man knielde op de grond, kroop op handen en voeten, verschoof en draaide stenen om – Etan wist dat hij de moeite niet zou nemen om ze terug te leggen op hun plek.”
Nog niet zo lang geleden las ik ergens een enthousiaste recensie van dit boek met zijn merkwaardige titel. Helaas weet ik niet meer waar. Het stond al op mijn #allesuitdekast-lijst, maar die recensie motiveerde me het ook daadwerkelijk te lezen. Het heeft me positief verrast.
Eindelijk heb ik deze dan gelezen, De onderwaterzwemmer van P.F. Thomése. Absoluut een aanrader. Met prachtige zinnen!