Birk stond al een tijdje op mijn noglezenlijst, de juichende recensies destijds maakten me nieuwsgierig, net als zijn Boeken van mijn leven-lijstje uit de Flow. Nu stond het op me te wachten in de bibliotheek, beslist van plan me ervan te overtuigen dat een boek van Jaap Robben het lezen waard is. En dat is gelukt, prachtig!
Bladzijde 26, zin 1: “Vlug ging ik de trap op naar mijn kamer.”
Het is weer eens tijd voor een #flowboekenchallenge-boek: Mannekino, subtitel: Een realistisch fabel. Nederlandse literatuur uit de jaren ’60, geschreven door een voor mij tot nu toe onbekend auteur. Ik ben niet per se groot fan van Nederlandse klassiekers, dus ik was benieuwd wat ik hier van zou vinden.
Bladzijde 26, zin 1: “Hij ademde een paar maal diep in en uit, de adem inhoudend als er een auto voorbijkwam vanwege de koolmonoxide in de uitlaatgassen, dribbelde zijn beenspieren los en draafde een paar keer het huizenblok rond.”
Soms kom je zo’n boek tegen waar je nul verwachtingen van hebt, maar dat je van stoel blaast. Zo’n boek waarover je wil vertellen aan je beste vriendinnen (@Kim, dit moet je lezen!), aan die altijd lezende vrouw in de trein en aan dat meisje in de boekwinkel. Een buitengewoon gewoon leven is zo’n boek. Meteen, vanaf zin 1: “Dit is juffrouw Ona Vitkus. Dit is haar levensverhaal, opgenomen op een geluidsband. Dit is deel één.”
Bladzijde 26, zin 1: “Ze droeg een roze shirt, dat zo vreselijk gekreukt was dat het leek alsof het gejat was uit een machine in de wasserette.”
Het vervolg op het hilarische De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween. Dat vond ik in mijn prille blogjaren een heel verrassend en grappig boek. Toen ik dit boek zag opduiken in Storytel heb ik dus ook niet getwijfeld, dit moest ik lezen! (Of nou ja, luisteren dan)
Bladzijde 26, zin 1: “De hotelmanager raakte de draad kwijt en Julius knikte naar de ballonbestuurder, die zijn taart meteen neerzette.”
Twee boeken in één. Dat is nooit verkeerd natuurlijk. En dan ook nog van een schrijver die ik graag lees = dubbel boekengeluk! En 2x een eerste zin 🙂
Op reis in het scriptorium (Dag), bladzijde 26, zin 1: “Meneer Blanco sluit de ogen, zijn hoofd is plotseling leeg, verdwenen zijn de schaduwfiguren die hem achtervolgen sinds de eerste alinea van dit verslag.”
Man in het duister (Nacht), bladzijde 26, zin 1: “‘Goed,’ zegt Brick teleurgesteld, maar hij probeert niettemin positief te blijven.”
Een echt zomerboek leek me Badgasten! Het verscheen ooit na een recensie van Tessa op mijn noglezenlijst en nu was het dan tijd om het te lezen. En een zomerboek is het, perfect voor op het strand of terras.
Bladzijde 26, zin 1: “Fanny reisde natuurlijk vaak in haar eentje: als ze de trends in de Zuid-Californische keuken moest verslaan voor het ene tijdschrift, een Mexicaans chilifestival bijwoonde voor een ander of zichzelf door Frankrijk heen moest eten – de ene knapperige croissant na de andere.”
J kocht dit boek tijdens ons jaarlijkse vakantieboekenritueel. Het klonk als echt een boek voor boekliefhebbers, en dat was het ook. Een aanrader 🙂
Bladzijde 26, zin 1: “Wie een boek publiceert dat zijn publiek niet bereikt, zet de deur naar onverschilligheid op een kier.”
Nog nooit had ik iets gelezen van Cees Nooteboom en dat terwijl hij een van de meest vertaalde Nederlandse schrijvers is. Dus toen we ons jaarlijkse vakantieboekenritueel hielden, koos ik voor een boek van Nooteboom. Het werd Rituelen.
Bladzijde 26, zin 1: “Maar er waren ook andere periodes, dagen waarin de jager zich liet jagen, tijden dat de voorwerpen niet zo nadrukkelijk aanwezig waren en dat niet altijd als hij een auto zag ‘auto’ dacht, dat de dagen niet als lege en nooit te vullen elementen om hem heen hingen.”
Mijn oog viel toevallig op dit boek in de bibliotheek: Voor liefde zie de letter L. Het klonk leuk, over een boekwinkel in Italië dat alleen boeken verkoopt rond het thema ‘liefde’. En het was ook leuk, een fijn romantisch verhaal voor boekliefhebbers.
Bladzijde 26, zin 1: “Misschien heeft hij nooit een ander uniform gedragen.”
Obsessie stond al vanaf het begin op mijn #flowchallengelijst en klonk oh zo verleidelijk: spannend, romantisch en vol literatuurliefde. Toch ben ik niet zo enthousiast als ik had gehoopt.
Bladzijde 26, zin 1: “Roland wilde half en half dat ze dat wel was, dat een bankier haar eens mee uit eten zou nemen, of een louche advocaat met haar de Playboy Club zou gaan.”
