Spieken, vooruitkijken, gluren, je nieuwsgierigheid bevredigen, zeker weten, niet bang hoeven zijn. Ik doe het niet. Ik lees nooit de laatste bladzijde van een boek voor deze aan de beurt is. Jij wel?
Dé oplossing bij een vervelend boek
Soms, heel soms wil ik eigenlijk überhaupt niet verder lezen in een boek. Omdat ik het gewoon niet leuk, mooi of boeiend vind. Het enige dat me dan nog verder laat lezen is de wil is om te weten hoe het afloopt. Eigenlijk zou het lezen van de laatste pagina voor hij aan de beurt is dan de makkelijkste oplossing zijn. En toch doe ik het niet… het zit blijkbaar niet in mijn systeem
Afgelopen donderdag was ik weer eens bij de bibliotheek en deze keer met een missie: boeken voor mijn #
Iets nieuws…
… én binge kijker én binge luisteraar. Herken je dat? Een serie, maakt niet uit of het een boek of op tv is, moet ik gewoon uitlezen, uitkijken of uitluisteren, liefst in een zo kort mogelijk tijdsbestek.
De afgelopen weken kwam ik het werkelijk overal tegen, 
Regen, regen en nog eens regen… dat was wel het beeld van deze zaterdag. Prima weer om een uurtje naar de bieb te gaan. Vanwege mijn 
Een nieuw jaar, dat betekent ook nieuwe leesuitdagingen, leuk! Ik heb ontdekt dat ik deze echt supermotiverend vind, maar dat is eigenlijk zo met de meeste dingen die ik kan afvinken: I ❤️ afvinken. Dus vandaag een terug- en vooruitblik op mijn leesuitdagingen. 
Afgelopen zondag maakte ik weer eens een tripje naar de bibliotheek, had al wat eerder gemoeten, maar ik houd maar weinig tijd over de laatste tijd, dus hop, daar ging weer een paar euro. Ik heb zelfs twee boeken niet gelezen, gewoon niet aan toegekomen, ook omdat mijn hoofd de laatste dagen nu niet direct stond naar zware literatuur. Het kind in de tijd van Ian McEwan en De verliefden van Javier Marías gingen dus ongelezen weer retour, maar ooit komen ze aan bod, ze staan immers op mijn