Het boekenschip van Parijs | Nina George | Review

“Nee. Ze gaan de dood tegemoet. Zij weten, anders dan wij, op een passende manier afscheid te nemen van het leven door een laatste tocht te maken.”

– Bladzijde 26, zin 1

M’n hart maakte een sprongetje in de boekhandel: een nieuw boek van lievelingsschrijver Nina George. Hoe fijn! Die ging uiteraard mee naar huis. ’s Avonds appte ik al naar vriendinnen: “dit boek 😍”. Ik moest hier dus wel over bloggen.

Waar gaat Het boekenschip van Parijs over?

In De boekenapotheek van de Seine vaart literair apotheker Jean Perdu met zijn boekenschip van Parijs naar de Provence. En nu vaart hij terug. Onderweg ontmoet hij bijzondere mensen, verandert levens en schrijft hij aan zijn ‘Grote encyclopedie van kleine gevoelens’.

Wat vind ik ervan?

Fantastisch, waanzinnig, heerlijk, wijs! M’n nieuwe lievelings. Zo genoten! Zoveel wijsheden en prachtige schilderende zinnen. Echt een boek voor lezers met hart voor taal.

George weet dingen zo raak te treffen:

“In mij brak uw hart, plaatsvervangend.”

“Haar verdriet lag als een grote fluwelen mantel om haar schouders.”

“Ze werd een beetje roze onder haar oorlelletjes.”

“Het beeld van een gelukkig mens moet je je voorstellen als een stevig gebouwde Breton met rode wangen en een roman over katten in de hand.”

Mooi toch? Ik houd zo van haar manier van schrijven (ook haar Duizend kleuren blauw barst van dit soort pareltjes).

Een boekenschip vol hoop

En dan het verhaal: het is vol hoop. Het vertelt over liefde, vriendschap en goed doen. Over altijd opnieuw kunnen kiezen voor een nieuw begin. Over kleine gebaren met grote gevolgen. Ik werd er vrolijk van. Terwijl ze zware thema’s niet schuwt. George weet het verhaal licht te houden en toch te schrijven over discriminatie, eenzaamheid en dood. Knap!

Hoewel het boek vrij voorspelbaar eindigt, is het plot afwisselend en creatief genoeg om je toch steeds te verrassen.

Personages

De personages zijn om van te smullen, heerlijk eigenaardig en toch ook heel gewoon. Alsof ze bij je om de hoek zouden kunnen wonen. Zelfs de Franse president komt voorbij.

Mooi vind ik het hoe George je meeneemt in het verhaal van Pauline. Vol onwil en vastgeplakt aan haar telefoon komt zij halverwege aan boord. Door wat George wel én zeker door wat ze niet over Pauline schrijft, wist ze me bewust te maken van mijn vooroordelen.

Wijsheid

George verwerkte allerlei grote en kleine wijsheden in het verhaal. Ze laat je steeds een passend lemma lezen uit Perdus encyclopedie voor kleine gevoelens. Vaak heel mooi bedachte begrippen, zoals: veranderduizeling, mogelijkheidszin en kalenderblues. Klinkt heerlijk toch?

En ook fijn, het boek barst werkelijk van de leestips. Altijd als mogelijke oplossing voor een kwaal of situatie. Voor kalenderblues bijvoorbeeld:

“Voor kalenderblues werden absurde, komische boeken verzonnen, Het dagboek van Bridget Jones, de werken van David Safier, detectives over katten of schapen en, ja, ook de werken van Jane Austen, die door de grappige dialogen licht tafelvuurwerk tussen de oren ontsteken.”

Kortom:

Een aanrader van de bovenste plank dit boek. Echt kijk door die cheesy cover heen en laat je verrassen!

Ben jij meer een plotlezer of gaat het jou vooral om mooie zinnen?