Bonjour Tristesse | Françoise Sagan | Review

Bladzijde 26, zin 1: “Onder onze aandachtige blikken trok ze hem rustig uit, waarna ze erop ging liggen.”

Fantastische cover! Die moest dus sowieso mee (hoezo never judge a book by its cover?). Terwijl ik eigenlijk dacht dit boek te hebben gelezen voor mijn Franse lijst lang lang geleden. Maar mijn geheugen rammelt toch een beetje. Want óf het verhaal heeft toen 0 indruk op me gemaakt óf, en dat lijkt me waarschijnlijker, ik heb het nooit gelezen. Het was in ieder geval helemaal nieuw voor me 🙂

Waar gaat Bonjour Tristesse over?

Bonjour tristesse is het verhaal van Cécile, 17 jaar en volop genietend van haar zorgeloze leventje. Samen met haar vader en zijn vriendin brengt ze de zomer door in Zuid-Frankrijk. Als de intelligente en serieuze Anne – een vriendin van haar overleden moeder – opduikt, lijkt alles te veranderen voor Cécile. En daar heeft ze helemaal geen trek in. Ze verzint een meedogenloos plan waarbij ze nergens voor terugschrikt.

Zinderend zomerboek

Ik vind het jammer dat ik dit boek niet voor mijn lijst gelezen heb. Het moet als zestien-/zeventienjarig meisje vrij gemakkelijk zijn om je in Cécile te verplaatsen. En dan is het ook gewoon een lekkere, niet al te dikke, zomerroman over een jong en nogal egocentrisch meisje dat zich steeds verder in de nesten werkt.

Veel leuker in ieder geval dan sommige andere literaire boeken waar ik in die tijd mee geconfronteerd werd. Bij Frans viel dat trouwens nog wel mee, we hadden een fantastische docente die goed snapte dat je dan nog helemaal geen zin hebt in zware, ingewikkelde kost. Bij Duits daarentegen 😉 maar dat is een heel ander verhaal.

Precieze gevoelens

Ik heb Bonjour tristesse dus met plezier gelezen. En het is absoluut meer dan die luchtige zomerroman die ik hierboven schets (al had ik dat er als 17-jarige waarschijnlijk niet uitgehaald). De manier waarop Cécile haar verhaal vertelt, boeide me. Heel precies beschrijft ze haar gevoelens en gedachten.

De relatie tussen Anne en Cécile, en vooral die tussen Anne en Raymond intrigeren me. Waarom valt zo’n wereldwijze en intelligente vrouw als Anne, voor zo’n losbol? Ook Cécile zou dat wel willen weten. Maar ze is ook bezig met haar eigen gevoelens voor Anne. Die wisselen voortdurend: haat, liefde, bewondering, jaloezie, van alles. Het ene moment voelt ze zich te oud om een moeder nodig te hebben en verzet ze zich uit alle macht. Het andere moment hunkert ze naar moederlijke liefde, naar voor haar gemaakte verstandige keuzes en troost. Fascinerend en heel knap geschreven.

Las jij dit boek ooit voor je lijst?