Nieuwe boeken voor mijn #flowboekenchallenge #09: Wanda Bommer

Ik ben jullie nog een paar “Boeken van mijn leven-s” schuldig, deze komt uit de derde Flow van dit jaar. Schrijfster Wanda Bommer staat centraal. Eerlijk gezegd ken ik haar niet, maar de boeken uit haar leven bevallen me 🙂

Ze schrijft trouwens spannende romans, titels van haar hand zijn:  Springbonen, Panorama West en De bijvangst.

De 5 boeken van Wanda Bommer

1. Roald Dahl | Sjakie en de chocoladefabriek
2. Jack Kerouac | On the road
3. Thomas Roosenboom | Publieke werken
4. John Irving | De wereld volgens Garp
5. Jackie Reardon & Hans Dekkers | Mindset

Dit lijstje betekent twee nieuwe boeken voor mijn challenge: On the road & Publieke werken. Die laatste zie ik trouwens met angst en beven tegemoet. Ik las van Roosenboom ooit Gewassen vlees en vond het afschuwelijk. J las Publieke werken al eens, maar heeft daar eindeloos over gedaan. Ik denk dat deze nog een hele tijd om mijn lijst blijft staan 🙂

Zoals altijd hieronder toch haar toelichting bij de boeken die ik niet op mijn lijst opneem, want die zijn altijd wel heel leuk om te lezen.

Roald Dahl | Sjakie en de chocoladefabriek

“Het eerste boek waarvan ik me herinner dat ik het zelf las. Met mijn rug tegen de radiator vertrok ik naar die heerlijke wereld van de arme Sjakie. Hij heeft het geluk dat hij een van de vijf gouden chocoladewikkels vindt waarmee hij een rondleiding wint door de mysterieuze chocoladefabriek van Willy Wonka. Je weet, ook als kind, best dat zo’n fabriek met chocoladerivieren niet bestaat en dat snoepjes niet gemaakt worden door Oempa Loempa’s. Maar Dahl schrijft zo beeldend dat je helemaal in die fantasie meegaat. Ik heb het boek meerdere keren aan Jazz voorgelezen, de eerste keer was ze er nog veel te jong voor, maar ik kon niet wachten.”

Sjakie was een van de weinige boeken die ik als jong meisje zelf had, gekregen van mijn lieve oompjes. Ik heb het met veel plezier gelezen, maar het is niet mijn favoriete Dahl. Die ereplek delen Mathilda en De fantastische meneer Vos. Maar wat een heerlijk fantasievol verhaal is dit toch, ik kan me helemaal voorstellen dat Wanda niet kon wachten het aan haar dochter voor te lezen.

John Irving | De wereld volgens Garp

“Dit boek was misschien wel mijn eerste kennismaking met de Amerikaanse literatuur, waar ik later veel van ben gaan houden. Het is de doorbraakroman van Irving en hij stond in de boekenkast van mijn ouders. Ik ontdekte erdoor dat literatuur voor volwassenen óók fantasievol kon zijn, dat die niet alleen maar droog en moeilijk was. Het verhaal omvat het hele leven van hoofdpersoon T.S. Garp, van geboorte tot graf. Je kunt het dus niet echt makkelijk samenvatten. Garp groeit op bij zijn feministische moeder en ontmoet allerlei kleurrijke en bizarre personages. Het is een prachtig boek dat tot de verbeelding spreekt, vol humor en tragiek.”

Dit boek las ik nog niet zo heel lang geleden, fantastisch! Ik houd van de fantasievolle boeken van John Irving. Inderdaad het hoeft niet per se droog en moeilijk, integendeel 🙂

Jackie Reardon & Hans Dekkers | Mindset

“Tot mijn veertiende heb ik fanatiek getennist, daarna lag het jaren stil, maar op mijn 35e heb ik het weer opgepakt. Toen kwam ik dit boek van de Amerikaanse Jackie Reardon tegen. Zijn tenniste als jeugdspeler op heel hoog niveau, maar kwam niet verder omdat ze worstelde met frustratie en vaak kwaad werd op de baan, de tegenstander of zichzelf. Ze is zich gaan verdiepen in hoe ze dat kon omkeren en heeft een methode ontwikkeld die ook in het dagelijks leven toepasbaar is. Je leert bijvoorbeeld om met ‘aardige ogen’  naar jezelf te kijken. Ik veroordeel mezelf, zoals zo veel mensen, altijd veel harder dan een ander. De term ‘goede fouten’ is ook een mooie. Op de tennisbaan wil ik niet veilig de bal in het midden slaan, maar in de hoekjes meppen, met het risico dat hij uit gaat. Als dat gebeurt, is dat een goede fout. Dat vertaal ik ook naar mijn verder leven: voorlezen uit eigen werk vind ik doodeng, maar ik doe het toch, met het risico op een bibberstem. Als dat gebeurt, is dat een goede fout, want ik heb het wel aangedurfd.”

Leuk tennis, dat heb ik ook tot mijn 18e en rond mijn 30e gedaan, niet dat ik er goed in was hoor. Maar dat in de hoekjes meppen dat herken ik helemaal. Dit boek klinkt best interessant, wie weet ga ik het nog wel eens lezen.

Heb jij weleens iets van Wanda gelezen?