J kocht dit boek tijdens ons jaarlijkse vakantieboekenritueel. Het klonk als echt een boek voor boekliefhebbers, en dat was het ook. Een aanrader 🙂
Bladzijde 26, zin 1: “Wie een boek publiceert dat zijn publiek niet bereikt, zet de deur naar onverschilligheid op een kier.”
Waar gaat Het geheime leven van Henri Pick over?
Een bibliothecaris in Bretagne begint een collectie van afgewezen boeken. De stapel blijkt enorm. Delphine en Frédéric, redactrice en schrijver met een tegenvallend debuut, kunnen het niet laten om erin te grasduinen. Ze ontdekken een pareltje: De laatste uren van een liefdesgeschiedenis. Geschreven door Henri Pick. Delphine wil het graag uitgeven en gaat op zoek naar Henri Pick. Die blijkt helaas overleden, maar hij was pizzabakker en niemand wist dat hij een roman schreef.
Wat vind ik ervan?
Een leuk boek! Het leest lekker weg en is origineel genoeg. Wat een fantastisch idee zo’n laatste rustplaats voor afgewezen boeken. De liefde voor boeken spat er vanaf.
Op zijn kop
Het boek vertelt eigenlijk hoe het ontdekte manuscript de levens van iedereen die erbij betrokken is op zijn kop zet. De een is er blij mee, de ander niet zo, maar niemand ontsnapt aan de gevolgen. De bibliothecaresse bijvoorbeeld, die raakt in de ban van een veel jongere student die de bibliotheek bezoekt omdat hij werd aangetrokken door het verhaal van de afgewezen roman. En een voormalig kopstuk uit de Parijse literatuurjournalistiek ziet zijn relatie op de klippen lopen als hij afreist naar Bretagne om de detective uit te hangen.
Vreemd
En het gaat natuurlijk over dat geheime leven, want volgens weduwe Pick heeft haar man nooit een boek gelezen of een brief geschreven, laat staan een boek. Hoe zit dat?
Heerlijk vakantieleesvoer dus. Niet ingewikkeld, korte hoofdstukken en een boeiend verhaal.
Wat zou jij doen als je wist dat zo’n collectie van afgewezen boeken bestond? Zou je gaan kijken?
Tot slot:
Boek 51/100 #boekperweek
Volgende review: Dag/Nacht | Paul Auster
Het geheime leven van Henri Pick (Le mystère Henri Pick)
David Foenkinos (Vertaling: Carlijn Brouwer)
Uitgeverij Cossee, 2017
♥♥♥
3 Reacties
Bedankt voor je review! Bij mij ligt de originele Franse editie klaar om binnenkort te lezen, ik ben benieuwd. Eerder las ik van deze auteur ‘La Délicatesse’ en ‘Charlotte’ en ik vond beide boeken erg goed.
Merci 🙂 Leuk om te lezen dat jij ook in het Frans leest. Ik doe dat heel af en toe en heb nu La fille qui lisait dans le métro van Christine Féret-Fleury liggen. Heb je toevallig ook al iets van haar gelezen?
Van Christine Féret-Fleury heb ik nog niets gelezen, ik ben alvast benieuwd naar jouw review!
De boeken van Amélie Nothomb vind ik ook goed doenbaar om in het Frans te lezen, maar helaas was ik niet altijd even enthousiast over wat ik van haar las, het wisselt nogal. Al bij al vind ik haar als auteur wel interessant genoeg om haar werk te blijven lezen.