Review: Dag/Nacht | Paul Auster

Twee boeken in één. Dat is nooit verkeerd natuurlijk. En dan ook nog van een schrijver die ik graag lees = dubbel boekengeluk! En 2x een eerste zin 🙂

Op reis in het scriptorium (Dag), bladzijde 26, zin 1: “Meneer Blanco sluit de ogen, zijn hoofd is plotseling leeg, verdwenen zijn de schaduwfiguren die hem achtervolgen sinds de eerste alinea van dit verslag.”

Man in het duister (Nacht), bladzijde 26, zin 1: “‘Goed,’ zegt Brick teleurgesteld, maar hij probeert niettemin positief te blijven.”

Waar gaat Dag/Nacht over?

Dag

In De man in het scriptorium (Dag) maken we kennis met meneer Blanco. Hij bevindt zich alleen in een kamer die als een soort behandelingsruimte lijkt te dienen. Hij kan niet voor zichzelf zorgen en lijkt een soort geheugenverlies te hebben. In de kamer is een manuscript aanwezig dat door meneer Blanco wordt gelezen. Intussen komen diverse personages bij hem op bezoek. Hij lijkt ze geen van allen te kennen en toch schemert er tussen de regels door dat zij gisteren (en eergisteren) ook al zijn geweest.

Nacht

In Man in het duister (Nacht) probeert een man zijn slapeloosheid te bestrijden door een verhaal te verzinnen. In dit verhaal dwaalt zijn hoofdpersoon door een soort parallelle wereld met de opdracht een man te vermoorden. De dood van deze man zou een eind aan de oorlog die in het verhaal woedt maken, omdat de man dan niet meer verder kan schrijven aan zijn oorlogsverhaal.

Wat vind ik ervan?

Ik weet het niet zo goed. Ik heb de verhalen gelezen, ze laten bezinken. En toen nogmaals gelezen, nu met pen in de hand. Vervolgens heb ik online een paar recensies gezocht omdat ik moeite had met het vinden van een verklaring (dat is niet mijn sterkste punt). Ik voelde namelijk aan alles dat dit doordachte verhalen zijn, dat Auster hier iets mee wilde, alleen wat hij wilde werd mij niet echt duidelijk.

Macht

Inmiddels heb ik wel een idee, maar of dat het is? Ik denk dat het gaat om de macht van de schrijver. Hij kan zijn hoofdpersonen laten doen wat hij wil, zij hebben daar geen stem in. Of toch wel? Raakt de schrijver in de macht van zijn eigen pen?

In de recensies las ik ook dat de personages uit De man in het scriptorium oude bekenden uit zijn andere romans zijn. Maar het enige boek dat ik van Auster las dat uitkwam voor de oorspronkelijke uitgave van De man in het scriptorium is Orakelnacht en dat is alweer drie jaar geleden. Die connectie had ik dus niet gelegd.

Intrigerend

Het lezen van mijn eigen recensie van dat boek deed me trouwens glimlachen. Ik heb er toen echt van genoten! En ook dit is een boek waar de rol/macht van een schrijver een plek heeft. Een terugkerend thema blijkbaar. Want ook 4321 zou je zo uit kunnen leggen 🙂 Deze schrijver intrigeert me!

Lees jij wel eens recensies van anderen op zoek naar meer uitleg bij een boek?

Tot slot:

Boek 54/100 #boekperweek

Volgende review: De honderdjarige man die terugkwam om de wereld te redden | Jonas Jonasson

Dag/Nacht (Day/Night) 
Paul Auster (Vertaling: Ton Heuvelmans)
De bezige bij, 2015
♥♥♥

Van dezelfde schrijver: Orakelnacht, 4321 en Winterlogboek