Bladzijde 26, zin 1: “Wat je tijdens het eten het meest hoorde was ‘Pauvre Hubert’, hetzij als gemompeld terzijde, hetzij hem rechtstreeks toegeschreeuwd.”
Niets te vrezen kocht ik tijdens de boekenweek dit jaar. De openingszin intrigeerde me en omdat ik Julian Barnes graag lees, besloot ik het mee te nemen. Ik heb er beslist geen spijt van. Dit is zo’n boek dat ik steeds opnieuw zal lezen omdat er zoveel in staat dat me raakte en waar ik nog eens wat langer over wil nadenken.
Waar gaat Niets te vrezen over?
Waar gaat Niets te vrezen over is eigenlijk de verkeerde vraag. Het is geen roman. Het is meer een verzameling bespiegelingen, ervaringen, gedachten en hersenspinsels van Barnes. Die gaan vooral over de dood, maar ook over herinneringen en hoe die voor iedereen anders zijn.
Wat vind ik ervan?
Interessant, boeiend, grappig, mooi geschreven, herlezenswaardig. En ook opvallend, ik merk dat ik er hoe langer, hoe enthousiaster over ben. We hebben het zelfs al cadeau gedaan.
Dit boek verraste me, omdat ik gewoon niet goed had opgelet en toch begon te lezen in de veronderstelling dat het een roman was. En toen het dat niet bleek te zijn, dacht ik wel even ‘o jee, dan is het waarschijnlijk niets voor mij, jammer!’ Maar dat bleek zó niet het geval.
Stippenfeest
Dit boek is juist echt iets voor mij. Boeiend en prachtig geschreven gedachten over intrigerende onderwerpen waar je eindeloos over kunt filosoferen. Ik vond het soms ook een feest van herkenning en heel vaak een bron van wijsheid. Echt een aanrader als je houdt van mooie zinnen en gedachten die je niet los laten. Ik heb een hele bups aan stippen in de kantlijn gezet bij dingen die me raakten en ik weet nu al dat er bij een tweede lezing (ik kan niet wachten) nog heel veel stippen volgen 🙂
Citaten
Wat ik ook zo heerlijk vind, is dat Barnes strooit met citaten. De man heeft duidelijk veel gelezen en is ook nog in staat om te onthouden wat en waar (of heeft een heel goed aantekeningensysteem). Ik vind het interessant om te ontdekken hoe hij zijn gedachten vormt en hoe hij daarbij teruggrijpt op wat hij las. Bovendien zijn de geciteerden zelf ook vaak fascinerende mensen.
Zinnen die me raakten
Die intrigerende eerste zin:
“Ik geloof niet in God, maar ik mis Hem.”
Over het overlijden van zijn moeder. Een interessante gedachte:
“Zijn dood was gewoon zijn dood, haar dood was hun dood.”
Vaak gaat het ook over hoe zijn broer die filosoof is heel anders tegen dingen aankijkt dan Barnes zelf.
“Mijn broer wantrouwt de waarheidsgetrouwheid van herinneringen en ik wantrouw de manier waarop we ze inkleuren.”
En soms beschrijft hij heel terloops iets en is het zo ontzettend raak, je weet toch precies hoe de zee was met zo’n omschrijving?
“We hadden een knobbelige zee en oma was gruwelijk ziek.”
Wat voor soort boeken lees jij? Vooral romans of bijvoorbeeld ook (auto)biografieën?
Tot slot:
Boek 36/100 #boekperweek
Volgende review: Nummer 11 | Jonathan Coe
Niets te vrezen (Nothing to be frightened of)
Julian Barnes (Vertaling: Sjaak de Jong)
Olympus, 2008
♥♥♥♥♥
Van dezelfde schrijver: Alsof het voorbij is, Het tumult van de tijd
6 Reacties
Hoi Marloes, van Julian Barnes heb ik 2 boeken gelezen: “Flauberts papagaai”en “Een geschiedenis van de wereld in 10,5 hoofdstukken”. Beide boeken konden mij niet echt boeien, maar ik lees regelmatig van andere bloggers dat ze heel erg enthousiast zijn over de boeken van Barnes. Heb ik gewoon een andere smaak, of zijn de 2 boeken die ik van hem heb gelezen gewoon wat mindere boeken van hem? Groetjes, Erik
Hi Erik,
geen idee, die twee boeken heb ik nog niet gelezen. Kan natuurlijk goed dat jouw smaak gewoon anders is. Heb ik zelf met Herman Koch bijvoorbeeld, tig mensen zijn er laaiend enthousiast over en mij doet het helemaal niets. Ik vind het wel leuk al die verschillende smaken en meningen 🙂 Op grond van jouw lijstje favoriete boeken (mooi lijstje!) zou ik wel verwachten dat je Barnes zou waarderen. Dus misschien hem toch nog een kans geven? Groet! Marloes
Ik heb nog nooit iets van hem gelezen? Wat een prachtige zinnen heb je geciteerd! Ik vind het altijd mooi als een boek zo’n indruk achterlaat, mooie recensie Marloes!
Ga hem lezen dan! Hij schrijft prachtig 🙂
Hoi Marloes, als ik dan nog een Barnes wil lezen, welke kan ik dan volgens jou het beste uitkiezen? Groetjes, Erik
Hi, ‘Alsof het voorbij is’ is natuurlijk zijn grote titel. Maar ‘Het tumult van de tijd’ heeft op mij nog meer indruk gemaakt. Dat zit zo goed in elkaar. https://www.bladzijde26.nl/2016/11/review-het-tumult-van-de-tijd-julian-barnes/ Nu kijk ik uit naar zijn nieuwste boek, goede vrienden wier leessmaak ik hoog acht, zijn daar ook heel enthousiast over. Ik hoop dat Barnes bij een hernieuwde leespoging wel bij je in smaak valt, ik duim er in ieder geval voor! (Dit soort tips vind ik altijd doodeng om te geven, heb jij dat ook?) Groet, Marloes