Review: Als de abrikozen morgen bloeien | Jessica Soffer

Bladzijde 26, zin 1: “Ik hoorde hoe haar hand ruisend over mijn moeders rug streek.”

De mooie titel, de zonnige cover en het fijne prijsje maakten dit boek onweerstaanbaar. Ik kocht het tijdens de jaarlijkse opruiming bij boekwinkel Heinen in Den Bosch en ik heb er beslist geen spijt van. Het is in twee opzichten een ‘heerlijk’ boek!

Waar gaat Als de abrikozen morgen bloeien over?

Lorca wil niets liever dan dat haar moeder van haar houdt en trots op haar is. Ze doet alles voor haar, kookt haar lievelingsrecepten, maar nooit is het genoeg. Dan hoort ze haar moeder terloops vertellen dat het lekkerste dat ze ooit at een Irakees gerecht is: Masgouf. Lorca besluit dat Masgouf haar nieuwe plan is, Masgouf gaat ervoor zorgen dat haar moeder van haar gaat houden. Dus gaat ze op zoek naar het ultieme recept.

Joseph is oud en heel ziek, maar wil wandelen met zijn lieve Victoria. Vroeger kookten ze samen, maar dat is alweer lang geleden. Ook samen wandelen is lang geleden, maar hij wil het graag. Naar buiten, zijn Victoria trakteren op een ijsje en samen gelukkig zijn.

Wat vind ik ervan?

Als de abrikozen morgen bloeien verraste mij in positieve zin. Het heeft meer diepgang dan ik van tevoren dacht en het wist me ook tijdens het lezen nog te verrassen door niet voor de hand liggende keuzes van de schrijver. Blij dat ik het gekocht heb dus.

Aangrijpend

Ik vond het een aangrijpend boek, Lorca’s verlangen naar haar moeders liefde raakte me. Ze snijdt zichzelf en daar spreekt voor mij zoveel wanhoop uit dat ik haar wel sympathiek moet vinden. Ik weet niet of Soffer de essentie heeft weten te raken, ik heb er geen ervaring mee, maar het voelde voor mij wel alsof ze het snapte. Het voelde realistisch. Heel bijzonder.

Ook de relatie tussen Josef en Victoria speelt een grote rol. De geheimen die tussen hen leven, de verrassende wending, maar vooral hun liefde voor elkaar. Heel mooi beschreven. Ik zou willen dat ik ook op kookles mag bij Victoria zodat ik een beetje van zulke fijne mensen kan ‘proeven’.

Lekker

In het boek wordt veel gekookt. Jippie! Ik kook ook graag en houd heel erg van lekker eten, maar ik kan vooral ook erg genieten van hoe eten beschreven wordt in een boek. En Soffer kan dat, het water liep me regelmatig in de mond en ik kreeg zin om dingen zelf te gaan proberen. Dit is zo’n boek waarbij je soms wil dat het verhaal geur verspreidt. Het klinkt heerlijk.

Stijl

En dan is het ook nog geschreven in een stijl die ik graag heb, met fijne verbeeldingen, zoals deze:

“De tranen liepen als verf over mijn gezicht, toen ik me bukte om hem op te rapen.”

Dit was dus echt een boek voor mij! En voor jou Kim, ik weet zeker dat jij er ook van zult genieten 😉

Wat is het ‘lekkerste’ boek dat jij las?

Tot slot:

Boek 22/100 #boekperweek

Volgende review: Ronja de Roversdochter | Astrid Lindgren

Als de abrikozen morgen bloeien (Tomorrow there will be apricots) 
Jessica Soffer (Vertaling: Elvira Veenings)
Uitgeverij Orlando, 2013
♥♥♥♥