Review: Little women (Onder moeders vleugels) | Louisa May Alcott

Bladzijde 26, zin 1: “It was excellent drill for their memories, a harmless amusement, and employed many hours which otherwise would have been idle, lonely, or spent in less profitable society.”

Deze fijne uitgave kreeg ik met Kerst. Zo blij mee! 770 pagina’s had ik natuurlijk niet 1,2,3 uitgelezen, maar wat heb ik ervan genoten?

Waar gaat Onder moeders vleugels over?

Een klassiek meisjesverhaal dat speelt in het Noord-Amerika van de 20e eeuw. Vader March is als predikant actief in het Amerikaanse leger. Zijn vier tienerdochters, Meg, Jo, Beth en Amy zijn met hun moeder en de hulp achtergebleven in hun kleine huis. Ze proberen er samen het beste van te maken, ondanks het gemis van vader en hun relatieve armoede. De zusjes leren allerlei grote en kleine lessen en doen hun uiterste best een goed leven te leiden. Het verhaal heeft een enorm Disney-gehalte, maar oh wat is het een fijn boek om te lezen.

Wat vind ik ervan?

Heerlijk leesvoer 🙂 als je tenminste van zoete meisjesboeken houdt en over de ouderwetse gewoonten en stijl heen kan stappen. Het verhaal valt in de categorie Het kleine huis op de prairie. Ik heb er echt van genoten, vooral van Jo, de jongensachtige van het stel. Zij hecht het meest aan onafhankelijkheid, voelt het minst voor een huwelijk en draagt het hart op de tong. Haar worsteling met zichzelf en de verwachtingen van de wereld om haar heen voelden het herkenbaarst. En ze schrijft, wat maakt dat ik me afvraag of ze is gebaseerd op Alcott zelf. Altijd leuk om over te mijmeren.

Ook voor 2024

Hoewel zoet, ouderwets en met een hoog Disney-gehalte denk ik dat Alcott ook nu nog heel veel lezeressen verdient. De oprechtheid waarmee de meisjes March goed proberen te doen inspireert en ook de eenvoud van hun leven zet aan tot nadenken. Maar ik vind het ook gewoon een leuk boek om te lezen. Er gebeurt veel, de meisjes zijn sympathiek en echt niet alleen maar braaf en gedwee, het schetst een mooi tijdsbeeld, het is soepel en met een idee geschreven en ik waardeer onze huidige luxe en vrijheid weer even extra. En wat ook fijn is, er is geen spoortje geweld of seks in te vinden, noem het ouderwets, maar ik vind dat dus prettig.

Onder moeders vleugels – mijn conclusie

Maar goed, laat je dus niet tegenhouden door het aantal pagina’s, het leest makkelijk (ook in het Engels), is onderhoudend en je gaat de meisjes March en hun lieve, wijze moeder zeker in je hart sluiten. En dan is er ook die mooie cover nog, zou die niet prachtig staan in je boekenkast? 😉

Wat is jouw favoriete meisjesboek?

Tot slot:

Boek 4/104 #boekperweek
Boek 1/7 #allesuitdekast

Volgende review: Verdriet is dat ding met veren | Max Porter #allesuitdekast

Little women (vertaald als: Onder moeders vleugels)
Louisa May Alcott
Puffin Books, 2014 (1868)
♥♥♥♥