Review

Review: Stoner | John Williams

Bladzijde 26, zin 1: “Sloane knikte”

Stoner | John Williams

Geïnspireerd door de keuzes van Bas Maliepaard besloot ik Stoner te herlezen en te reviewen. Herlezen doe ik meestal ’s avonds in bed, een paar bladzijden voor het slapengaan en daardoor duurt het vaak een tijdje voor ik zo’n boek uit heb. Dat gold ook voor Stoner. Ik kon me vooraf niet veel van het verloop van het verhaal herinneren, het was meer de algehele sfeer die me bijgebleven was en ik was benieuwd hoe ik die bij het herlezen zou ervaren.

Wat stond er eigenlijk in Flow Magazine over dit boek?

Flow Special: Boeken en lezen 2017 | Bas Maliepaard | Kinderboekenrecensent én maker van de rubriek ‘De boeken van mijn leven’  in Flow Magazine

“Achter op deze herontdekte klassieker uit 1965 staat een treffende quote van NRC-recensent Auke Hulst: ‘Een spectaculair onspectaculaire roman’. Beter kan ik het niet formuleren. Boerenzoon William Stoner wordt in de eerste decennia van de twintigste eeuw universitair docent Engels. Hoewel hij zijn best doet zijn dromen te verwezenlijken, loopt zijn leven op veel vlakken niet zoals hij had gehoopt. De liefde blijkt weerbarstig, zijn carrière niet uitzonderlijk. Wat mij zo aansprak, was de kalme precieze toon, maar vooral dat Stoner zich neerlegt bij hoe zijn leven is gelopen. In de sterfscène aan het eind klinkt die berusting zo mooi door dat ik erom moest huilen. Ik vond dat een troostrijke les: het leven gaat zoals het gaat en is hoe dan ook de moeite waard.”

Die quote van Auke Hulst is inderdaad perfect, mooi ook. Die kalme precieze toon herken ik, en ook de troost, ondanks dat er eigenlijk niets bijzonders gebeurt vind ik het een heel fijn boek om te lezen.

Andere boeken uit Bas leven:

Waar gaat Stoner over?

Introverte boerenzoon wordt docent Engels op een universiteit. Hij ontvlucht zijn ouderlijk huis, studeert, twijfelt, gaat doceren, wordt verliefd, trouwt, krijgt een kind, heeft troubles met vrouw, kind en collega’s, heeft een affaire, is gelukkig, wordt ziek en sterft.

Wat vind ik ervan?

Genieten. Maar op een moeilijk uit te leggen manier. Het zit hem in Williams taalgebruik, de setting en de dialogen, maar ook in Stoners ontdekkingsreis langs zijn leven, zijn berusting. Hij leeft niet groots en meeslepend, maar heeft een soort tevredenheid en kent misschien zelfs wel geluk. Ik vond het een heel prettig boek om te lezen, maar pas nu (al best ver) in de dertig ben, op mijn twintigste had ik dit nog niet kunnen waarderen.

Ik weet ook niet goed wat ik er verder nog over zou kunnen schrijven, want meer schrijven voelt geforceerd. Stoner is gewoon een boek dat je vooral zelf moet lezen, vooral als je geniet van boeken waarbij een spannende plot van minder groot belang is.

Lees jij liever een verhaal met een spannende plot of met een bijzondere sfeer?

Tot slot:

Boek 96/104 #boekperweek

Volgende review: John Irving | De wereld volgens Garp #flowboekenchallenge

Stoner | John Williams
Stoner 
John Williams (Vertaling: Edzard Krol)
Lebowski Uitgevers, Amsterdam, 2013 (1965)
♥♥♥♥

Previous Post Next Post

Nog geen reacties

Ik wil wel reageren