Review

Review: Witte vleugels, zwarte vleugels | Sue Monk Kidd

Bladzijde 26, zin 1: “Iedereen zei dat ik vaders lieveling was.”

Witte vleugels, zwarte vleugels | Sue Monk KiddDeze zomer lijkt de tegenstelling tussen zwart en blank in de VS een thema in mijn boekenkeuze te zijn. Ik las al het prachtige Kom naar huis van Julie Kibler, ik luister inmiddels naar Terug naar het Zuiden van Kathleen Grissom (schrijver van The Help) en ik las dus ook Witte vleugels, zwarte vleugels.

Waar gaat Witte vleugels, zwarte vleugels over?

Dit boek vertelt het levensverhaal van Sarah Grimké en slavin Handful. Sarah groeit op in een rijk gezin in Charleston, ze is een slim meisje dat graag leert en met haar neus in de boeken zit. Handful is ongeveer even oud als Sarah en slavin bij de familie. Ondanks de enorme ongelijkheid groeit er tussen de meisjes een speciale band. Hoewel Sarah niets liever zou willen dan als advocate tegen de slavernij strijden mag dat niet van haar vader. Haar leven heeft anders voor haar in petto, maar haar droom laat ze nooit los en uiteindelijk strijdt ze samen met haar zus op indrukwekkende wijze voor haar principes.

Sarah Grimké en haar zus Angelina hebben echt bestaan. Witte vleugels, zwarte vleugels is gebaseerd op wat er bekend is over de zussen, maar is vooral een prachtige interpretatie van de schrijver hoe hun leven is geweest.

Wat vind ik ervan?

Prachtig, ontroerend, confronterend. Waarom zijn deze vrouwen zo onbekend? Ze verdienen echt meer.

Slavernij heb ik altijd al een interessant thema gevonden, de moed die er vaak in de verhalen doorklinkt en de onwaarschijnlijke vriendschappen, ik lees er graag over (alhoewel graag eigenlijk een misplaatst woord is hier). Ook dit boek vond ik erg bijzonder. Ook hier is er de vriendschap en het vechten voor principes. Het zet me als altijd aan het denken. Wat zou ik doen?

Ik vind het verhaal ook goed geschreven, ik ging echt mee in de keuzes van zowel Sarah en Handful. Slim van de schrijver om het verhaal vanuit hun beider perspectief te schrijven. Dat geeft toch weer andere inzichten, je krijgt zo toch een beter idee van hoe men toen dacht en hoe het voelde. Hoewel ik denk dat ik me nooit ook maar in de verste verte kan voorstellen hoe het is om slaaf te zijn. Wat een bizarre uitvinding van de mens ook weer. En dat bedoel ik beslist niet positief.

Naast slavernij raakt dit boek ook emancipatie en feminisme. Onderwerpen die bij mij ook altijd een snaar weten te raken. Oh wat kan ik me toch ook kwaad maken als een meisje iets niet mag omdat ze een meisje is. Eigenlijk zou ik daar iets mee moeten doen. Daar ga ik dus maar eens op broeden, het speelt tenslotte nog altijd, zelfs in ons prachtige Nederland.

Heb jij dat ook weleens dat je ineens allemaal boeken met hetzelfde thema lijkt te lezen?

Tot slot:

Boek 57/104 #boekperweek
Boek 8/21 #allesuitdekast

Volgende review: De engelenmaker | Stefan Brijs #flowboekenchallenge

Witte vleugels, zwarte vleugels | Sue Monk Kidd
Witte vleugels, zwarte vleugels (The invention of wings)
Sue Monk Kidd (Vertaling: Monique de Vré)
The house of books, 2014 
♥♥♥♥

Previous Post Next Post

1 reactie

  • Reply Lalagè 3 augustus 2017 at 19:18

    Meestal lees ik heel gevarieerd, maar soms gebeurt het ineens dat de boeken die ik parallel lees overeenkomsten vertonen. Bepaalde thema’s trekken me altijd wel, zoals psychiatrie. Maar over het algemeen wissel ik het liefst af tussen verschillende thema’s en genres.

  • Ik wil wel reageren