Review: Het keukenhuis & Terug naar het Zuiden | Kathleen Grissom

Minuut 26, zin 1 (Het keukenhuis): “Toen hij ze had losgelaten, gingen ze verder met spelen.”

Minuut 26, zin 1 (Terug naar het Zuiden): “Hij keek naar de deur.“

Omdat deze boeken bij elkaar horen: een twee-in-een-review. Ik was ervan overtuigd dat ze geschreven waren door de auteur van The Help (Een keukenmeidenroman): Kathryn Stockett. Maar dat is niet zo. Gelukkig, want ik vind dat een nog veel beter boek en daarmee vergeleken vielen deze twee wat tegen. Toch zijn beide boeken erg het lezen waard. Al is het maar omdat het onderwerp zo belangrijk is.

Waar gaat Het keukenhuis over?

In Het keukenhuis lezen we het verhaal van Lavinia. Zij is als zevenjarige wees van Ierse komaf op de plantage van de familie Pyke in Virginia terechtgekomen. Daar wordt ze liefdevol opgevoed door slavinnen Belle en Mamma Mae. Steeds vaker komt ze ook op het ‘Grote Huis’ terecht, waar ze ook een rol begint te vervullen. Een rol die botst met haar plek in de slavenfamilie waarin ze opgroeit. Het keukenhuis vertelt over hoe zij zich staande probeert te houden. Aan de ene kant loyaal aan de familie van het Grote Huis, aan de andere kant vol liefde voor ‘haar’ familie: de huisslaven van Tall Oaks.

Waar gaat Terug naar het Zuiden over?

Terug naar het Zuiden is het vervolg op Het keukenhuis. In dit verhaal gaat Jamie Pyke op zoek naar de zoon van zijn vriend Henry. De jongen van twaalf is in de handen van een slavenhandelaar terechtgekomen en zodoende moet Jamie hem zoeken in het slavengebied. Een gebied waarvan hij had gedacht er nooit terug te zullen keren, door zijn verleden is het er voor hem levensgevaarlijk.

Wat vind ik ervan?

Ik zei het al, omdat ik dacht dat deze boeken van de schrijver van De keukenmeidenroman waren, vielen ze me wat tegen, maar evengoed, zijn ze allebei meeslepend en belangrijk. Ik luisterde ze per ongeluk ‘verkeerd om’, jammer natuurlijk, maar het eerste deel was ook als tweede heel spannend.

Omdat ik de boeken heb geluisterd, vind ik het wat moeilijker om het taalgebruik te beoordelen. Mooie zinnen werken een stuk minder als ik ze luister in plaats van lees, dus daar kan ik niets van zeggen. Er gebeurt wel meer dan genoeg en er zit lekker veel vaart in, al zitten er ook wel behoorlijk wat toevalligheden in. Alles voor het verhaal denk ik dan maar.

Taaldingetje

Wat me wel irriteerde was dat de blanken grammaticaal correct ABN spreken en de niet-blanken een ‘accent’ hebben: hun zinnen zijn grammaticaal niet juist, al is dat wel consequent op dezelfde manier gedaan. Deze truc passen schrijvers wel vaker toe, maar het stoorde me nu voor het eerst. Het voelde denigrerend en zo is het ongetwijfeld zeker niet bedoeld. Ik vraag me af of het me irriteerde omdat ik de boeken luisterde of omdat het over de top is uitgevoerd. Ineens vind ik het raar dat een schrijver zoiets doet. Alsof blanken altijd even correct spreken, taalfouten die zij maken lezen we toch ook niet terug? Gelukkig maar, want dat is iets wat ik heel fijn vind aan lezen: geen taalfouten en gekke accenten.

Wat vind jij van die taalkwestie? Heb je er überhaupt wel eens bij stilgestaan?

Oeps…

Oeps, op zoek naar een coverafbeelding kom ik zowaar een eigen foto tegen. Blijk ik Het keukenhuis gewoon al in 2015 gelezen en gereviewd. Hmm… dan heeft het verhaal toch blijkbaar minder indruk gemaakt dan ik dacht. Of is lezen en luisteren toch echt niet te vergelijken. In ieder geval lees je die review hier: Het keukenhuis

Enne mede-boekenbloggers: is jullie dit wel eens overkomen?

Tot slot:

Boek 62+59/104 #boekperweek

Volgende review: Het hotel aan het einde van de wereld | Nina George

Het keukenhuis (The Kitchen House)                                  
Kathleen Grissom (Vertaling: Astrid Huisman)
Voorgelezen door: Peggy Vrijens
Ambo|Anthos, 2016
♥♥♥♥

Terug naar het Zuiden
Kathleen Grissom (Vertaling: Mechteld Jansen)
Voorgelezen door: Maarten Smeele
Ambo|Anthos, 2016
♥♥♥