Review

Review: Het ongrijpbare meisje | Mario Vargas Llosa

Bladzijde 26, zin 1: “De meeste beursstudenten die ik van Orly ophaalde om ze naar de hotelletjes en pensions te brengen waar ze tijdens hun tussenstop in Parijs opgesloten zouden zitten, waren mannen, heel jong, soms nog pubers.”

Het ongrijpbare meisje | Mario Vargas Llosa

Dit was een tip van een collega, hij is groot fan en heeft veel van Vargas Llosa gelezen. Zelf ben ik groot fan van die andere grote Zuid-Amerikaanse schrijver, Gabriel Garcia Marquez. Honderd jaar eenzaamheid is een lievelingsboek. Volgens mijn collega zijn de schrijvers zelf beslist geen vrienden. Ik ben dus heel benieuwd wat ik van dit boek vind. Mijn collega raadde overigens aan met Het feest van de bok te beginnen, maar die hadden ze niet bij de bieb, en deze titel intrigeerde me.

Waar gaat Het ongrijpbare meisje over?

De Chileen Ricardo werkt als vertaler in Parijs. Steeds weer komt dezelfde vrouw terug in zijn leven, als sinds zijn tienerjaren. Steeds opnieuw verlaat ze hem ook weer voor mannen die rijker en machtiger zijn dan hij. Ondanks alles houdt hij van haar en laat hij steeds weer over zich heen lopen.

Zijdelings vertelt Vargas Llosa ook over verschillende politiek-maatschappelijke ontwikkelingen van de twintigste eeuw.

Wat vind ik ervan?

Een prettig te lezen boek, met een wat cheesy einde. Vargas Llosa heeft een fijne schrijfstijl, met een prettig ritme en ik zat snel in het verhaal. Van mijn collega heb ik wel begrepen dat dit een a-typisch boek voor deze schrijver is. Meestal hanteert hij blijkbaar een ingewikkeldere manier van vertellen. Dit verhaal vertelt hij chronologisch en vanuit één perspectief en dat maakt het heel makkelijk te lezen.

Dat het boek zich met name in Parijs afspeelt is voor mij natuurlijk ook een pré.

Ik vond de stukken waarin het stoute meisje (zo noemt Ricardo haar) een rol speelt het interessantst om te lezen, vooral omdat zij een veel boeiender persoonlijkheid is dan hij. Hij is een beetje suf, het leven overkomt hem. Zij lijkt echt keuzes te maken en het leven zelf in de hand te nemen. Daar houd ik van en dan mag ze best een ontzettend kreng zijn. Al vroeg ik me ook af waarom, waarom doet ze dit? Wat is haar overkomen dat ze zo geworden is?

Ook de stukken politiek-maatschappelijke ontwikkelingen waren interessant, maar ik was wel blij dat ze vervlochten waren in een liefdesroman. Ik ben geen type voor alleen politieke kost, maar zo tussendoor lezen over de revolutie in Chili vind ik heel leerzaam.

Deze roman smaakt zeker naar meer van deze schrijver! Het feest van de bok blijft dus nog even op mijn noglezenlijst.

Heb jij al eens iets van deze schrijver gelezen?

Tot slot:

Boek 01/104 #boekperweek

Volgende review: De onderwaterzwemmer | P.F. Thomèse

Het ongrijpbare meisje | Mario Vargas Llosa
Het ongrijpbare meisje (Travesuras de la niña mala)
Mario Vargas Llosa (Vertaling: Aline Glastra van Loon en Arie van der Wal
Meulenhoff 2006 
♥♥♥♥

 

Previous Post Next Post

4 Reacties

  • Reply Saartje 15 januari 2017 at 16:41

    Ik ben ook fan van Gabriel Garcia Marquez, maar van deze auteur heb ik nog nooit gehoord. Zijn hun schrijfstijlen vergelijkbaar?

    • Reply Marloes 20 januari 2017 at 10:14

      Fijn een mede GGM-fan 🙂 Ik had ook nog nooit van Vargas Llosa gehoord, tot nu. Hun schrijfstijlen vind ik totaal niet vergelijkbaar trouwens. Het magische van Garcia Marquez ontbreekt bij Vargas Llosa. Die laatste schrijft veel meer to-the-point, maar ook mooi en met een fijn ritme.

  • Reply Literasa 15 januari 2017 at 18:24

    Ik heb dit boek ook enkele jaren geleden gelezen en was er helemaal weg van! Ook van het einde 😉

    • Reply Marloes 20 januari 2017 at 10:16

      Grappig dat we zo’n einde heel verschillend ervaren, ik vond het een beetje te Hollywood. Maar het boek was zeker de moeite waard!

    Ik wil wel reageren