Bladzijde 26, zin 1: “Lieve God, haal alstublieft alle nare dingen uit de wereld – Jonathan.”
Dat was me nog niet eerder overkomen, zomaar heb ik twee dinsdagen op rij geen review geplaatst. Ik was én druk én het boek wat aan de beurt was, was beslist niet ‘mijn’ boek. En dan heb je dus zomaar een blog- en leesdipje te pakken 🙁 Maar nu ga ik de beloofde review toch tikken, om zo in ieder geval in 2017 goed te beginnen. De eerste review van het jaar is voor: Het boek van wonderlijke nieuwe dingen van Michel Faber.
Waar gaat Het boek van wonderlijke nieuwe dingen over?
Het boek speelt in de niet zo heel verre toekomst. Er is een planeet ontdekt waar menselijk leven mogelijk is en Peter wordt als missionaris uitgezonden om de inheemse bewoners te bekeren tot het christendom. Zijn vrouw Bea blijft achter op aarde. Het echtpaar kan alleen communiceren met geschreven tekst. Aanvankelijk zijn ze vol vertrouwen, maar stukje bij beetje groeien ze uit elkaar. Ze kunnen elkaar niet goed uitleggen wat ze meemaken en voelen, en ze begrijpen elkaar steeds minder goed. Verongelijktheid en onbegrip schemert steeds vaker door in hun berichten.
Wat vind ik ervan?
Tja, dat was dus een tegenvaller. Ik heb me echt gedwongen om verder te lezen, want het was zo niet mijn ding. Maar ik heb er ook goede verhalen over gehoord. Zo zie je dus maar weer dat smaken echt verschillen.
Waarom het mij zo tegenviel?
- Het verhaal speelt in de toekomst, en dat is sowieso al niet mijn lievelingsgenre.
- Het is dus totaal anders dan zijn boek Lelieblank, scharlaken rood, over het Londense hoertje Sugar, dat zich in de 19e eeuw afspeelt.
- Ik vind de hoofdpersoon, Peter, een ontzettend suffe Dokus. Hij is ongelooflijk naïef en gedraagt zich in mijn ogen suf en onzelfstandig. Ik kreeg er de kriebels van.
- Ik ben blijkbaar allergisch voor missionaris-verhalen. De drang om het ware geloof te verkondigen is voor mij onbegrijpelijk, het superioriteitsdenken dat in zo’n verhaal naar voren komt irriteert me. Geen onderwerp voor mij dus.
- Ik vind dat Faber ongelooflijk veel pagina’s nodig heeft voor dit verhaal, terwijl sommige onderwerpen wat mij betreft onderbelicht bleven. Het verdwijnen van de voorgangers van Peter bijvoorbeeld.
Wat me wel beviel?
- De gekozen vorm, waarbij Peter zonder zijn echtgenote het avontuur aangaat en alleen met haar kan communiceren via getypte berichten. Je voelt ze gewoon uit elkaar groeien.
- De cover en de titel. 🙂
- Wat erg dit, ik weet gewoon geen derde punt. (En mijn tweede punt is natuurlijk ook een lachertje).
- Of toch, de beschrijvingen van de regen van Oasis. Die regenbuien daar lijken me fantastisch om een keer mee te maken.
“De regen! De regen viel niet in rechte strepen, maar… danste! Kon je dat zeggen van regen? Water bezat immers geen menselijke rede. En toch slierde deze regen van de ene kant naar de andere, honderdduizenden zilveren strepen die allemaal dezelfde sierlijke bogen beschreven. Het leek totaal niet op hoe we de regen thuis in Engeland in het wilde weg door windvlagen werd rondgeslingerd. Nee, hier leek de lucht kalm en waren de bewegingen van de regen gracieus, en zwierde hij op zijn gemak van de ene kant van de hemel naar de ander. Vandaar het ritmische gespetter tegen zijn raam.”
Conclusie
En toch is het zeker geen slecht boek, het was alleen niets voor mij. Kan gebeuren natuurlijk. Misschien was het gewoon niet het goede moment en moet ik het over een paar jaar nog eens lezen. Hopelijk was het iets eenmaligs en heeft 2017 vooral fijne boeken voor me in petto.
Wat is het eerste boek dat jij in 2017 lees/las?
Tot slot:
Boek 111/104 #boekperweek
Boek 41/76 #allesuitdekast
Volgende review: Het kind in de nacht | Ian McEwan #flowboekenchallenge
Het boek van wonderlijke nieuwe dingen (The book of strange new things)
Michel Faber (Vertaling: Harm Damsma en Niek Miedema)
Uitgeverij Podium, 2015
♥♥♥
12 Reacties
Wat jammer dat het je tegenviel. De beschrijving van de planeet Oasis en haar bewoners was voor mij wel één van de redenen om dit boek fantastisch te vinden. Maar smaken kunnen inderdaad verschillen. ‘Lelieblank, scharlaken rood’ wil ik heel graag lezen, al ben ik wel bang dat het moeilijk is in het Engels, omdat het een historisch verhaal is. Heb jij voor Engels of Nederlands gekozen bij dat boek?
Het eerste boek dat ik dit jaar ga uitlezen heb ik nog niet uit, maar het is het vierde deel van Elena Ferrantes Napolitaans romans. Ook een boek waarover de meningen verschillen…
Ja, ik vond het ook echt heel jammer, maar niets aan te doen. Lelieblank, scharlaken rood las ik in het Nederlands, maar ik weet eerlijk gezegd niet meer of ik het taalgebruik erg moeilijk vond. Ik genoot er al wel twee keer van 🙂
De boeken van Elena Ferrante staan ook nog op mijn lijstje, daar wil ik er toch op zijn minst wel een van gelezen hebben. Veel leesplezier dit jaar!
Ik vond het ook een tegenvaller. Te langdradig naar mijn smaak en ik ben niet zo van de verhalen die zich afspelen op andere planeten, maar ik vind het omslag wel echt prachtig!
Mijn eerste boek van dit jaar is ‘Godin, held’ van Gustaaf Peek.
🙂 Fijn, ik ben dus niet de enige. Godin, held vind ik ook een prachtige titel, hoe is het verhaal?
Ik vond het ook maar niets. Behalve de cover dan, die is heel mooi.
De cover blijft prachtig inderdaad! Hij mag dan ook zeker nog even blijven in mijn boekenkast.
Ik ben dit jaar met Harry Potter begonnen! Deel 1 zelfs, want ik ben nog echt een Potter-groentje.
Heb ook al een boek weggelegd. Een boek over Omdenken was ook voor de 2e keer een straf… Weg ermee dus!
Jee! Harry Potter 🙂 Ik ben heel benieuwd wat je daarvan vindt.
Dat omdenken is ook niets voor mij, heb ik ook nog nooit uitgelezen.
Wat jammer dat dit boek je is tegengevallen! Persoonlijk vond ik het echt een super mooi verhaal. Juist omdat het de toekomst pijnlijk realistisch maakt door de relatie van Peter en zijn vrouw die steeds moeizamer wordt. En ik houd ook gewoon van verhalen die zich afspelen op andere planeten!
Het eerste boek dat ik dit jaar aan het lezen ben is De Twaalf van Justin Cronin, vervolg op De Oversteek. Ik ben inmiddels halverwege en het is nu al net zo fantastisch als boek één <3
Jij bent natuurlijk sowieso van de toekomstboeken 🙂 ‘De Twaalf’ moest ik opzoeken. Het klinkt superspannend. Veel leesplezier!
Jammer dat het niets voor jou was… en dan zijn 600+ pagina’s heel veel om door te komen! Ik vond het vooral een interessant (en af en toe grappig uitgewerkt) gedachte-experiment, wat het christelijk geloof is zonder (aardse) context. Peter is me als personage wel veel minder bijgebleven dan Sugar, dus wat dat betreft met je eens.
Mijn eerste boek van 2017 is een ander boek van Michel Faber, Onderhuids (Under the skin, maar ik lees het in het Nederlands). Vast ook niets voor jou, weer met buitenaardse wezens 😉 Ik wil graag de verfilming zien, maar eerst het boek lezen!
Voorlopig voor mij inderdaad even geen buitenaardse wezens meer 🙂 maar veel leesplezier! Ik ben benieuwd wat je beter bevalt, het boek of de film.