Review: De regels van het ciderhuis | John Irving

Bladzijde 26, zin 1: “Ze stonden voortdurend te draaien en te schuifelen, zolang het personeel van het St. Cloud’s bezig was met uitstappen.”

Heerlijk boek! Mijn tweede (en zeker niet mijn laatste) John Irving. Na Bidden wij voor Owen Meany was dit opnieuw een feest om te lezen.

Maar wat stond er eigenlijk in Flow Magazine over dit boek?

Augustus 2014 | Floor Rieder | Illustrator (onder andere van deze prachtige Alice in Wonderland)

“Ik heb eerst de film gezien, The cider house rules, die vond ik helemaal fantastisch. Toen ben ik het boek gaan lezen. Het leuke daarvan is dat je dan ook alle gedachten van de personages te weten komt. Irving kan al die figuren zo goed uitdiepen, dat ik helemaal verliefd op ze word. Het uitgangspunt is de dramatische levensloop van de wees Homer, die door niemand wordt geadopteerd. De dokter van het weeshuis voedt hem op en leert hem hoe hij abortussen moet uitvoeren. Later verlaat Homer het weeshuis en volgt er nog een treurige liefdesgeschiedenis. Het is een van de eerste volwassenenboeken die ik las. Het heeft op mij zo’n indruk gemaakt dat ik het blijf herlezen.”

Die film heb ik dus nog niet gezien, maar wat Floor over het boek schrijft ben ik helemaal met haar eens. Zulke mooie personages en zo’n verhaal waarin niets voor niets gebeurd en alles op zijn plaats valt. Fijn!

Waar gaat De regels van het ciderhuis over?

Homer groeit op in een weeshuis. Steeds weer blijkt zijn adoptie een mislukking en keert hij terug. Uiteindelijk krijgt hij zijn eigen rol in het weeshuis. Het is een bijzonder weeshuis, vrouwen komen er voor een abortus of om te bevallen en hun kind af te staan. De arts noemt allebei ‘het werk van de heer’ en hij leidt Homer op als verloskundige zodat hij ooit dat belangrijke werk van hem kan overnemen. Maar op een dag verlaat Homer het weeshuis en vindt hij onderdak bij de familie Montgomery. Daar leert hij de wereld, vriendschap en liefde kennen en het vak van appelteler, want de Montgomery’s hebben een appelplantage.

Wat vind ik ervan?

Ik zei het al, ik vind het een heerlijk boek. Zo compleet en doordacht. En zo vol zaken die op de achtergrond spelen. Ergens deed het me ook denken aan het werk van Isabel Allende en Gabriel Garcia Marquez, ook hier zijn de personages soms een tikje vreemd en ze lijken daardoor ook wel in hun verhalen thuis te kunnen horen. En dat is wat mij betreft alleen maar fijn!

Namen

Meteen vanaf de eerste bladzijde voel je dat namen een rol spelen en dat het verhaal gaat over je eigen identiteit en jezelf worden. Maar ook over een roeping hebben en voorbestemd zijn. Allemaal interessante thema’s waar ik graag over lees.

Abortus

Maar ook hoe om te gaan met ongewenste zwangerschap is een belangrijk thema. Wilbur Larch, de verloskundige van het weeshuis, is ervan overtuigd dat een abortus ook een soort verlossing is. Hij verlost moeders van hun ongewenste zwangerschap, en wezen van een ongewenst bestaan. Daar kun je voor of tegen zijn, maar ik vind het vooral mooi dat er in dit boek zoveel aandacht voor is, een soort grijze aandacht, niet zwart of wit, niet voor of tegen, gewoon iets om bij stil te staan en je eigen mening over te vormen.

De appel valt niet ver van de boom

Wat ik me ook afvroeg (en dat vroeg ik me al af voor ik naar Lidewijde Paris ging luisteren), is die appelplantage bewust een appelplantage is om zo het de appel valt niet ver van de boom-principe te onderstrepen? Maar even googlen leert me dat die uitdrukking in het Engels niet bestaat, of althans niet in deze vorm (A chip of the old block). Weer wat geleerd, en dus ook een mooi gevalletje van ‘je kan ook te veel in een boek willen lezen’.

Schrijfstijl

Had ik al gezegd dat Irving een fijne schrijfstijl heeft? Want dat is echt zo. Levendig, vol (innerlijke) dialogen en rake typeringen. En zoals ik al zei, niets gebeurt ooit voor niets, alles komt terug en dat vind ik altijd ontzettend knap.

Verlanglijstje

Al met al heb ik echt genoten van dit boek, ik zou het graag in mijn kast zetten en het nog regelmatig opnieuw lezen. Maar helaas moet het weer terug naar de bieb, en is mijn noglezenlijst zo eindeloos lang dat ik voor herlezen lang niet zoveel tijd heb als ik soms zou willen. Hij gaat wel op mijn verlanglijstje, want dat plekje in de kast verdient hij echt (en dat herlezen komt er echt wel een keer van). 🙂

Heb jij dat ook wel eens, dat je denkt iets te hebben ontdekt in een boek en dat dat bij nader inzien helemaal niet zo kan zijn?

Tot slot:

Boek 77/104 #boekperweek #hrc
Boek 32/118 #flowboekenchallenge

Volgende review (as donderdag): De klokken | Richard Harvell #flowboekenchallenge

De regels van het ciderhuis (The cider house rules)
John Irving (Vertaling: C.A.G. van den Broek)
De bezige bij, 2015 (1985)
♥♥♥♥♥