Lidewijde Paris is leesambassadeur. Althans zo noemt ze zich. En na haar afgelopen woensdag te hebben horen en zien praten over lezen, kan ik dat alleen maar volmondig beamen. Ze inspireert!
De oproep zag ik een paar weken terug op Facebook. Bij ‘mijn’ boekhandel in Den Bosch zou een lezing gehouden worden. Onderwerp: Hoe lees ik? Spreekster: Lidewijde Paris, al 25 jaar in het boekenvak. Daar moest ik natuurlijk heen en ik ben heel blij dat ik er bij was, want het was hartstikke leuk! (en bloedheet, dat ook).
Maar waar ging die lezing dan over?
Lidewijde werkt al 25 jaar in het boekenvak en heeft zodoende ongelooflijk veel gelezen. Met haar achtergrond is ze natuurlijk geen gewone lezer, sterker nog, ik vraag me af of veel van haar vakgenoten ook zo lezen. Haar boeken puilen uit met post-its en zijn volgekrabbeld. Bij nader inzien vraag ik me dan ook af of ze ooit digitaal leest, want dat krabbelt toch een stuk onhandiger.
Veel voorbeelden
Maar ze vertelt dus waar ze op let in een boek. Welke vragen ze stelt, wat haar opvalt en waarom. Ook legt ze literaire begrippen uit. En dat allemaal aan de hand van voorbeelden; boeken, kunst en zelfs tandpasta. Sommige van de boeken kende ik (Alsof het voorbij is, De zwarte met het witte hart, Anna Karenina, Da Vinci code), andere niet (Dat weet je niet, Dertien). Maar dat ik deze niet gelezen had, was eigenlijk niet erg, want haar uitleg was duidelijk genoeg.
Vol inspiratie naar huis
Er viel genoeg te lachen en ik heb zelfs aantekeningen gemaakt, alsof het een echt college was (foto’s durfde ik niet). Ik kreeg ook meteen zin om haar tips in de praktijk te toetsen en ik beloof plechtig dat ik voortaan langer stil zal staan bij de eerste zin van een boek. Bij thuiskomst ben ik meteen de eerste bladzijde van De regels van het ciderhuis opnieuw gaan lezen (tip). Dat had ik net die middag uit en ik was benieuwd of ik met de tips van Lidewijde en het hele verhaal in mijn achterhoofd dingen zou herkennen. En verrek, dat was zo 🙂 (as dinsdag de review, beloofd!)
Het boek 🙂
Uiteraard kocht ik haar boek Hoe lees ik? en uiteraard ben ik ook zo stom geweest om het niet te laten tekenen. Maar ik word er wel heel blij van, het is alweer uit en heb ik er heel wat opgestoken + mijn noglezenlijstje behoorlijk aangevuld.
Lidewijde in mijn #flowboekenchallenge
Tijdens de lezing zat ik al te denken aan mijn #flowboekenchallenge, het moest haast wel zo zijn dat ze een keer het middelpunt was geweest van deze rubriek, haar naam (die jaloersmakend fantastisch is) deed ook vaag een belletje rinkelen. Dus na bladzijde 1 van Het ciderhuis dook ik in mijn knipselmap, en jawel, ze staat er inderdaad in. Dit zijn de boeken van haar leven:
- De tuinen van Dorr | Paul Biegel
Zette ik na het lezen van het interview op mijn noglezenlijst en luisterde ik al voor mijn blog begon, dus helaas, geen review. - Agaat | Marlene van Niekerk
Mijn lieve oom Bert (die een enorm indrukwekkende boekenkast heeft) raadde me dit boek lang geleden al aan, het is prachtig. - De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet | David Mitchell
Deze heb ik nog niet gelezen, ben nu extra benieuwd! Bij mijn volgende bibliotheekbezoek gaat deze zeker mee. - Lelieblank, scharlaken rood | Michel Faber
Heb ik al twee keer gelezen, maar dat is al wel weer een hele tijd geleden. Verslavend verhaal. - Het kinderziekenhuis | Chris Adrian
Dit was het tweede boek dat ik voor mijn challenge las en een mooie voorbode voor wat nog komen ging (en hopelijk gaat), namelijk heel veel moois.
Tot slot
Tot slot (want het is alweer een heel verhaal) wil ik nog graag haar moraal met jullie delen, omdat die zo waar is:
“Elk boek dat je leest is een investering in jezelf.”
Al met al liep ik woensdagavond met een hele grote smile door een broeierig warme stad naar huis. Het was een leuke avond!
8 Reacties
🙂 Wat een toffe lezing! Ik ben het boek ‘Hoe lees ik’ nu aan het lezen en dat is ook erg interessant, met lekker veel voorbeelden. Ik was wel bang voor droge kost, maar dat is het niet. Had ik dit boek op de middelbare school maar gehad, dan had ik misschien wel iets minder beroerde cijfers voor literatuur gehaald…
Dat heb ik ook al heel vaak gedacht! Bij die lezing zat ik naast twee meiden van halverwege de dertig die Nederlands geven, volgens mij hebben zij er heel veel inspiratie uitgehaald voor hun lessen, ik ben stiekem jaloers op hun leerlingen. En toch heb ik geluk gehad met mijn docenten, maar dit boek zou verplicht leesvoer moeten zijn voor iedere leraar die literatuur geeft.
Dit klinkt echt super interessant 😀 Leuk dat je bij de lezing aanwezig kon zijn! Ik ga in ieder geval ‘Hoe lees ik?’ op mijn verlanglijstje plaatsen.
Doen! Het is echt leuk en inspirerend! Ik merk nu al dat ik anders lees, blij mee.
Dit maakt mij nieuwsgierig! M’n bieb heeft hem nog niet. Maar heb een verzoek ingediend. Ik hou je op de hoogte!
Het is nog maar net uit, dus kan me voorstellen dat ze het nog niet hebben. Ik weet eigenlijk niet goed of het wat voor jou is, maar proberen kan altijd natuurlijk. Ik vond het in ieder geval erg leuk.
Haha wat leuk dat jij ook bij haar lezing bent geweest. Ik ging erheen toen ze in Leeuwarden was, zooo grappig inderdaad! Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en bij aanvang gevraagd of ik foto’s mocht nemen voor mijn blog 🙂 Dat mocht gelukkig!
Ik vond het vooral zo leuk dat ik na de lezing bij het lezen van haar boek, haar stem in mijn hoofd hoorde haha 🙂
[…] van Lidewijde Paris. Of dat lukt zal de tijd leren. Ze staat op onze bucketlist.Blog-artikel: Ik ging naar de lezing van Lidewijde Paris over “Hoe lees ik?” (september 2016)Meer boeken over (het lezen van) literaire) boeken?Damon […]