Op basis van de naam van de schrijver dacht ik eigenlijk dat dit boek zich in Japan zou afspelen, maar het bleek Engelser dan Engels. Het is verfilmd als The remains of the day met Anthony Hopkins en Emma Thompson in de hoofdrollen. Ik lees liever dan ik films kijk, dus de film heb ik niet gezien.
Bladzijde 26, zin 1: “Ik moet zeggen dat ik werkelijk teleurgesteld was want ik had graag met hem over de kwestie van het schertsen gesproken.”
Maar wat stond er eigenlijk in Flow Magazine over dit boek?
2014 #05 | Anna Woltz | Toen: kinderboekenschrijver
“Ishiguro heeft mij geleerd dat je kunt meeleven met een hoofdpersoon die ver van je afstaat en er merkwaardige ideeën op nahoudt, zolang het maar excellent is beschreven. De butler uit dit boek werkt in de jaren dertig in een Engels landhuis. Het is een simpele man, die niet in de gaten heeft dat zijn meester met het nazisme flirt. Zijn vader is stervende en daarom moet de butler tussen de bedrijven door vaak even naar hem toe. Hij is enorm trots dat zijn meester hier niks van merkt en dat hij de whisky op tijd serveert. Ik vond dat vreselijk, hoe kan iemand zijn prioriteiten zo slecht stellen? Een vader die doodgaat, is écht belangrijker dan whisky! Maar de butler wordt zo mooi, geloofwaardig en sympathiek beschreven dat je er helemaal in meegaat.”
Waar gaat De rest van de dag over?
Van zijn nieuwe Amerikaanse werkgever mag de butler een paar dagen de auto lenen om zijn oude collega te bezoeken. Op zijn reis door Engeland blikt hij terug op zijn leven als butler. Hij is buitengewoon trots op wat hij heeft bereikt, maar als lezer heb je vooral het gevoel dat zijn beroepstrots wel heel ver gaat en ging. Tijdens zijn carrière heeft hij dingen gezien en meegemaakt die hij, zeker in het licht van de wereldgeschiedenis, met argwaan had kunnen bekijken. Maar zijn grenzeloze loyaliteit aan zijn voormalige werkgever heeft hem daar altijd van weerhouden. Aarzelend geeft hij nu aan zichzelf toe dat hij misschien niet helemaal bij het juiste eind had.
Wat vind ik ervan?
Mooi! De toewijding en loyaliteit van de butler spat bijna van de pagina’s af. Ik heb af en toe met grote ogen van verbazing verder gelezen. Wat ging de beste man ver in zijn butlerschap!
Het voorbeeld dat Anna Woltz hierboven geeft is slechts één van de vele, al is het wel de meest in het oog springende. Toch voelt het niet ongeloofwaardig. Omdat zijn karakter zo precies is uitgewerkt, voelt het eerder bijna logisch, onvermijdelijk.
Hij irriteerde me wel, die hoofdpersoon, met zijn beroepseer, zijn ‘waardigheid’ en zijn oordelen. Maar ergens vond ik het ook wel mooi. Dat je zo toegewijd kan zijn aan je baan, dat vind ik heel bijzonder.
Huis
Ik vond het ook interessant om te lezen hoe het runnen van zo’n vooraanstaand huis nou in zijn werk ging. Wat kwam er veel bij kijken en wat moet dat een kostbare business geweest zijn. Ik kan me ook wel weer voorstellen dat je er trots op was als zo’n huis goed liep, zou ik ook zijn.
Maar het meest interessant is wel dat je hem ziet worstelen met wat hij eigenlijk best wel weet over zijn vorige werkgever, maar wat hij liever niet wil geloven. Geleidelijk kom je als lezer ook steeds meer te weten komt over wat er zich afspeelde in het huis en waarom andere mensen zo heftig reageren op de naam van zijn vorige werkgever.
Het boek heeft me ook nieuwsgierig gemaakt naar de film. Hoe hebben ze al zijn hersenspinsels verfilmd? En wekt hij in de film dezelfde irritatie bij me op?
Heb jij de film gezien? En wat vond je daarvan?
Tot slot:
Boek 66/104 #boekperweek #hrc
Boek 29/118 #flowboekenchallenge
Volgende review (as donderdag): De eerste persoon | Ali Smith #flowboekenchallenge
De rest van de dag (The remains of the day)
Kazuo Ishiguro (Vertaling: Bartho Kriek)
Olympus 2013 (1989)
♥♥♥♥
3 Reacties
Dag Marloes,
De film is zeker een aanrader! Ik heb hem in de loop der jaren al drie keer gezien en het verhaal blijft me boeien en raken. Het boek zelf heb ik nog niet gelezen. Iedere keer als ik de film zie, neem ik me voor om het boek te lezen, maar het is er nog niet van gekomen…
Hi Becky! Volgende keer als ik de film ergens voorbij zie komen, ga ik zeker kijken! En ik zet hem op mijn nogzienlijst. Maar hoewel die veel korter is dan mijn noglezenlijst, vink ik ook een stuk minder vaak iets af. Beetje zoals jij met het boek 🙂
Haha, hij staat zelfs al op mijn nogzien-lijst… kan je nagaan!