Review

Review: Het verdwenen leven van Esme Lennox | Maggie O’Farrell

Bladzijde 26, zin 1: “Hij werpt een blik op zijn horloge terwijl hij het bandje om zijn pols dichtmaakt en trekt een grimas.”

Het verdwenen leven van Esme Lennox | Maggie O'Farrell

Toen ik net aan mijn #flowboekenchallenge begon koos ik nog andere boeken van schrijvers op deze lijst als de door mij gewenste boeken niet aanwezig waren (nu doe ik dat niet meer, anders krijg ik die lijst nooit af). Daarom las ik al Als de regen niet valt van deze schrijfster, dat kreeg ♥♥♥♥♥ van me, ik hoopte dus dat ik dit boek minstens zo mooi zou vinden.

Maar wat stond er eigenlijk in Flow Magazine over dit boek?

Augustus 2010 | Claudette Halkes | Toen: uitgever bij Uitgeverij Snor

“Dit gaat over een vrouw die verraden wordt door haar zus. Later wordt ze teruggevonden door het kleinkind van die zus. Behalve dat het een mooi boek is, en ongelooflijk hoe iemand zijn zus zo kan verraden, vind ik ook de manier waarop de schrijfster de gekte in het hoofd van Esme beschrijft interessant. Esme is niet gek van zichzelf, maar gek gemaakt door de omstandigheden. Je ziet haar worstelen om gewoon te doen. Om zichzelf niet te verliezen in raar gedrag, of in gedachten die voor de buitenwereld niet te begrijpen zijn. Ook heeft ze heel mooi het heden en verleden met elkaar verweven.”

Eens 🙂 en niets aan toe te voegen.

Waar gaat Het verdwenen leven van Esme Lennox over?

Iris ontvangt een brief dat Euphemia Lennox wordt ontslagen uit de psychiatrische inrichting waar ze verblijft, of ze haar kan opvangen. Iris is stomverbaasd, want ze kent helemaal geen Euphemia Lennox. Het blijkt uiteindelijk haar oudtante te zijn, de zus van haar oma. Iris heeft nog nooit van haar gehoord, maar omdat haar oma aan Alzheimer lijdt, kan ze haar moeilijk vragen om een verklaring. Toch voelt ze zich op de een of andere manier verantwoordelijk voor dit onverwachte en onbekende familielid.

Wat vind ik ervan?

Prachtig! Ik las het in één ruk uit. Heerlijk, het zoog me helemaal naar binnen. Het beste bewijs, al klinkt het echt heel stom, maar ik schrok echt toen ik ongeveer halverwege las: “Er klinkt een luide klap, als een donderslag, en ze wordt achterover geworpen.”

O’Farrell speelt met heden en verleden, met verschillende personages en met verschillende stijlen. Je leest fragmenten uit het geheugen van de zussen Kitty en Esme, maar je maakt ook mee wat er nu gebeurt, wat Iris denkt, voelt en doet. De stijl van O’Farrell vind ik erg mooi en prettig om te lezen. Het voelt heel echt en natuurlijk.

Ook het onderwerp vind ik buitengewoon boeiend. Wat drijft je om je zus te verzwijgen? En om haar op te laten nemen in een psychiatrische inrichting, terwijl ze daar waarschijnlijk helemaal niet thuis hoort. Ik kan me er niets bij voorstellen en daarom was het natuurlijk juist zo boeiend. De fragmenten van Kitty en Esme geven een inkijkje in het hoe en waarom.

Zijn er meer?
Ik merk dat ik ook steeds weer geraakt wordt door onafhankelijke vrouwen, zoals Iris, maar in zekere zin ook Esme. Je voelt aan alles dat als haar leven niet verdwenen was, zij een excentrieke, onafhankelijke en wijze dame zou zijn geworden. Eentje die zou vechten voor haar rechten. Ik vraag me ook af hoe vaak dit echt gebeurd is, hoeveel vrouwen die niet in het plaatje pasten, zijn door hun ‘liefhebbende’ familie voor gek verklaard en van de wereld afgesloten? Ik ben bang dat ik het eigenlijk liever niet wil weten. Wat zijn we toch gezegend in deze tijd en wat moeten we onze vrijheden toch iedere dag opnieuw blijven koesteren.

Heb jij ook wel eens gehad dat je fysiek schrok terwijl je las? (Van het boek bedoel ik).

Tot slot:

Boek 54/104 #boekperweek #hrc
Boek 26/102 #flowboekenchallenge

Volgende review (as dinsdag): As in Tas | Jelle Brandt Corstius #allesuitdekast

Het verdwenen leven van Esme Lennox | Maggie O'Farrell
Het verdwenen leven van Esme Lennox (The vanishing act of Esme Lennox) 
Maggie O’Farrell (Vertaling: Noor Koch)
Artemis & Co 2007
♥♥♥♥♥

Van dezelfde schrijver: Als de regen niet valt

Previous Post Next Post

Nog geen reacties

Ik wil wel reageren