Bladzijde 26, zin 1: “Toen de berg tot stilstand kwam, stapte ik uit de cokes, vulde de twee kolenkitten, zocht en vond een bezem waarmee ik de brokken cokes die de keldergang in waren gerold het kolenhok in veegde, deed de deur op slot en sjouwde de twee kolenkitten de trap op.”
De voorlezer stond eigenlijk nog maar net op mijn #Flowboekenchallenge-lijst, maar ik was gewoon erg nieuwsgierig naar dit boek. Het is verfilmd als The reader met Kate Winslet en Ralph Fiennes in de hoofdrollen. Op IMDB krijgt de film een 7,6, lang niet slecht, toch zag ik hem nog nooit. Maar nu dus het boek, Bladzijde26 is tenslotte een boekenblog. 🙂
Wat stond er eigenlijk in Flow Magazine over De voorlezer?
Maart 2016 | Anke Kranendonk | Schrijver
“Het is moeilijk kiezen, maar als je het hebt over boeken die een verpletterende indruk op me hebben gemaakt, moet dit boek er zeker bij staan. Een indringend verhaal over scholier Michael die een verhouding krijgt met de volwassen Hanna. Nadat hun liefdesrelatie is verbroken, gaat Michael rechten studeren en bezoekt hij een zaak tegen kampbewaaksters van een concentratiekamp. Hanna blijkt één van hen te zijn. Het boek laat genadeloos zien dat een mens vele gezichten kan hebben. Je kunt iemand liefhebben, terwijl je zijn of haar andere kant niet kent. Ik heb het zelf niet meegemaakt, maar als psychologisch gegeven vind ik dat heel interessant.”
Het is zeker een heel interessant boek, dat ben ik helemaal met Anke eens. Verpletterend weet ik niet, maar wel heftig dat zeker. Confronterend ook. En een boek dat je bezig blijft houden, ook nadat je het uitgelezen hebt. Het is een boek dat je vragen stelt.
Wat vind ik ervan?
Confronterend
Ik vond het een heftig boek. Het duurde even voor ik erin raakte, maar daarna wist het me zeker te boeien. Het verhaal roept heel veel vragen op. Over je eigen gedrag, wat zou je zelf gedaan hebben? Maar ook over oordelen, kan je ooit echt oordelen? Weet je ooit waarom een anders iets doet? En toch oordeel ik iedere dag opnieuw, en niet één keer. Soms betrap ik mezelf en roep ik mezelf tot orde. Vaker doe ik het ongemerkt.
Dus wat zou ik doen als ik Michael was en ik ontdekte dat mijn geliefde zo’n verleden had? Wat zou ik doen als mijn geliefde zo’n levensgroot geheim zou hebben? Heel interessant en confronterend om over na te denken. Het zet ‘de andere kant’ in een heel ander daglicht en laat dus weer eens zien dat niet alles zwart/wit is, hoe graag we dat soms ook zouden willen.
Liefdesrelatie
Ook over de liefdesrelatie tussen Hanna en Michael kan je heel makkelijk oordelen. Ik merk dat ik dat ook doe. Maar ik vind die hele geschiedenis ook wat gezocht. Ik kan me er niet goed in verplaatsen en heb ergens het gevoel dat het een truc van de schrijver is. Dat hij in de knoop kwam met zijn tijdslijn en toen dit bedacht heeft. Dat had van mij niet gehoeven.
Aan de andere kant oordeel ik dus ook heel makkelijk over Hanna, dus misschien wil hij ook daarmee wel aantonen hoe gemakkelijk we dat doen. Ik betwijfel ook of het boek dezelfde impact zou hebben als er een meer ‘gewone’ liefdesrelatie in zou spelen. Ik begrijp de keuze van Schlink dus zeker wel.
Twist
Ondanks dat ik al veel over dit boek gehoord had, wist het me toch te verrassen. Er zat een twist in de plot die ik niet aan zag komen en die mijn dilemma’s nog weer ingewikkelder maakten. Fascinerend!
Zag jij de film of las je het boek (of allebei) en wat vond jij? Zette het jou ook zo aan het denken?
Tot slot:
Boek 39/104 #boekperweek #hrc
Boek 19/114 #flowboekenchallenge
Volgende review (as donderdag): De renner | Tim Krabbé
De voorlezer (Der Vorleser)
Bernhard Schlink (Vertaling: Gerda Meijerink)
Uitgeverij Cossee 1996
♥♥♥♥
2 Reacties
Het is echt super lang geleden dat ik dit boek las voor Duits – op de middelbare school. Toch ben ik het verhaal nog altijd niet vergeten, omdat het zo ontzettend veel indruk op me wist te maken. De verfilming zou ik graag nog eens zien!
Ik ben benieuwd of het mij ook zo lang zal bijblijven, ik denk het wel, het is een verhaal om niet zomaar te vergeten. Ik had het overigens graag voor Duits gelezen, maar ik denk dat ik daarvoor net te vroeg eindexamen heb gedaan. Ik denk niet dat dit boek toen bij ons op school al bekend was (1998). Wel jammer, maar gelukkig kan je boeken ook veel later nog lezen. 🙂