Bladzijde 26, zin 1: “Ik weet al wat: ik geef ze elk jaar met Kerstmis een paar nieuwe laarzen.”
Dit was, denk ik, de eerste keer dat ik De avonturen van Alice in Wonderland las, ik kan me in ieder geval niet van vroeger herinneren. Best gek eigenlijk gezien de hoeveelheid boeken die ik ook toen al verslond, maar alles kan natuurlijk. Ik denk wel dat ik het een heel leuk boek gevonden zou hebben, met al die gekke wezens en dat eigenwijze meisje.
Maar wat stond er eigenlijk in Flow Magazine over dit boek?
Februari 2010 | Jacqueline Smit | Toen: uitgever bij Orlando
“Een opgroeiend meisje belandt in een wonderbaarlijke wereld, waar iedereen is overgeleverd aan de grillen van een wispelturige koningin, die je kop eraf hakt als je het volgens haar niet goed doet. Het gaat over hoe onlogisch een kind de wereld vindt, over het verlies van de onschuld, over eten, taal, filosofie. En dat allemaal in zo’n klein, dun boekje. Iedereen leest er weer andere dingen in, er zitten zo veel lagen in. Er zijn ook heel veel boeken over Alice, films en zelfs muziek. Allemaal verschillende interpretaties.”
De uitgave die ik voor mijn verjaardag kreeg is niet zo dun, maar het is dan ook een rijk geïllustreerde versie met én De avonturen van Alice in Wonderland én Alice in Spiegelland. Ik vind het echt een supermooie editie! Ik ben het wel met Jacqueline eens trouwens dat je er van alles in kunt lezen en dat je fantasie ook een flinke duit in het zak doet. Heerlijk al die bizarre figuren! Qua verfilming heb ik volgens mij alleen die van Tim Burton gezien (en heel misschien als klein meisje van Disney), die vond ik geweldig. Maar toen had ik het boek nog niet gelezen, dus eigenlijk moet ik nog een keer kijken.
Waar gaat het over?
Alice is zeven en verveelt zich, maar dan ziet ze opeens een wit konijn rennen, een heel gewoon konijn. Toch is er iets raars aan het dier, want het mompelt bij zichzelf. Alice besluit het dier achterna te gaan, zelfs tot in het konijnenhol onder de heg. Daar blijkt iets vreemds mee te zijn, want ze valt en valt en komt in een heel andere wereld terecht. Een wereld waarin ze bovendien steeds van lengte lijkt te veranderen als ze iets eet of drinkt. Ze dwaalt rond en ontmoet allerlei vreemde creaturen, een grijnzende Kolderkat, de Maartse Haas en de Koningin die steeds ieders hoofd wil afhakken. Ze raakt in vreemde gesprekken verzeild, vol woordspelingen, maffe gedichten en honderd vragen, want ze vindt dat iedereen zich maar raar gedraagt.
In Alice in Spiegelland klimt Alice door een spiegel en raakt dan verzeilt in een schaakspel waarbij ze opnieuw wonderlijke wezens ontmoet en allerlei avonturen beleeft.
Wat vind ik ervan?
Heerlijk verhaal! Voor jong en oud. Als kind lijkt me die fantasievolle omgeving echt fantastisch, als volwassene zijn alle woordgrapjes, dubbele lagen en eyeopeners het lezen zeker ook waard. Ik vind dat Sofia Engelsman ook echt een goede vertaling heeft afgeleverd, een mooie mix van eenvoudig, uitdagend en met behoud van woordspelingen en woordgrapjes. Een feestje om te lezen.
Het is natuurlijk wel al een oud verhaal, dus soms doet het toch wat ouderwets aan. Bijvoorbeeld met al die versjes die Alice opzegt en waarvoor ze rechtop gaat staan, dat kennen we tegenwoordig niet meer, maar op zich is daar wel doorheen te lezen. Het verhaal heeft vaart genoeg en de versjes zijn ook erg grappig.
Ik vind de vormgeving van deze uitgave ook geweldig. Het boek staat ook echt te stralen in de kast, op een extra mooi plekje en met de cover vol in het zicht. Dat je voor Alice in Spiegelland het boek omdraait en dat de titel dan in spiegelschrift staat geschreven: 🙂 Ook de illustraties vind ik super om naar te kijken, zo creatief en vol humor. Het paard van de ridder in Spiegelland is echt hilarisch met die wortel die voor zijn ogen hangt, sowieso vond ik dat een erg leuk verhaal. Ik heb ook een lichte voorkeur voor het Spiegelland-verhaal, ik vind dat de verhalen net iets creatiever zijn qua taalgebruik en daar houd ik toch wel erg van.
Welke verfilming is jouw favoriet?
Tot slot:
Boek 63/53 #boekperweek
Boek 12/102 #flowboekenchallenge
Volgende review (as dinsdag): De Groep | Mary McCarthy (#flowboekenchallenge)
De avonturen van Alice in Wonderland & Alice in Spiegelland (Alice’s adventures in Wonderland & Through the looking glass)
Lewis Carroll (Vertaling: Sofia Engelsman)
Met illustraties van Floor Rieder
Gottmer 2015
♥♥♥♥
1 reactie
Ik vind het ook echt een prachtige uitgave! De film van Tim Burton vond ik goed, maar toch herinner ik me dat ik als kind niet zo hield van het knotsgekke verhaal. Misschien moet ik het eens een tweede kans geven.