Bladzijde 26, zin 1: “Ik twijfel”
Ergens las ik dat dit boek zo mooi en ontroerend was. Ik weet niet meer precies wat er stond, maar het kwam er op neer dat het zeer geschikt is als je een lekker potje wilt janken. Het triggerde mij in ieder geval om het boek op mijn noglezenlijst te zetten.
Waar gaat het over?
Even goed opletten dat ik niet teveel zeg, want dat zou jammer zijn. Julia is 28 en al sinds haar veertiende samen met haar jeugdliefde. Sinds het (wat zeg ik niet) gebeurde, werkt het echter niet meer tussen hen. Sean drinkt teveel en is agressief, Julia is ook niet haar gewone zelf. Op een dag komt Ryan op haar pad. Het klikt enorm tussen hen en al snel maakt Ryan deel uit van Julia’s leven. Dat Sean dit ontdekt kan niet uitblijven en dan staat Julia voor een hele moeilijke keus.
Wat vind ik er van?
Ik ben al twee dagen aan het dubben wat ik nu precies van dit boek vind. Ik heb het in twee dagen uitgelezen dus het heeft me absoluut geboeid en het las ook zeker makkelijk weg. Maar ik geloof niet dat ik het een echt mooi boek vind. Het is het lezen waard hoor, begrijp me niet verkeerd, het is een fijn boek voor een dag bij de haard met thee of warme chocolademelk. Voor als je gewoon even lekker wilt lezen en stiekem wat traantjes wilt wegpinken, je kent het misschien wel.
Maar het heeft me niet echt geraakt met mooie woorden of zalige zinnen. Ook vond ik het moeilijk om me met Julia te identificeren, in sommige keuzes die ze maakt of gemaakt heeft, kon ik me gewoon helemaal niet vinden en dat deed voor mij afbreuk aan het verhaal. Het idee met de brieven van Julia’s moeder vind ik wel leuk gevonden trouwens. Maar de laatste drie bladzijden, die laatste brief dus, die had van mij weggelaten mogen worden. Dat was voor mij echt een teleurstelling, heel jammer want het blijft hangen en het heeft mijn oordeel ook zeker beïnvloed, daarom maar drie hartjes voor dit boek.
Heb jij wel eens gehad dat het slotakkoord van een boek je echt enorm tegenviel?
Tot slot:
Boek 61/53 #boekperweek
Volgende review (as dinsdag): Winterlogboek | Paul Auster | #flowboekenchallenge
Ooit zal ik je weer zien
Ellen Lina
Ellesy Relax 2013
♥♥♥
2 Reacties
Goh ja, dat heb ik ook af en toe. Zo’n boek dat wel vlot las, maar waar je achteraf niets van meedraagt. Wat je hierboven beschrijft, doet me denken aan ‘Paper towns’. Door iedereen bejubeld, maar ik vond het een echte teleurstelling (vooral het einde).
Wat ik dan wel weer grappig vind is dat ik daar dan dus onwijs mee bezig ben. Waarom vind ik het dan niet zo bijzonder? Wat staat me dan tegen? Misschien zelfs wel meer dan bij een goed boek. Ach, het hoort erbij en zo vaak overkomt het me eigenlijk niet.