Bladzijde 26, zin 1: “Zoals mensen op vakantie altijd vage kennissen tegenkomen met wie ze in Nederland nooit koffie zouden drinken, maar met wie het in Neufchâteau-sur-Mer plots een warm weerzien is.”
Die foto op de cover, ik blijf er naar kijken, het lijkt me zo’n leuk meisje. Niet dat het iets zou moeten uitmaken voor het ervaren van de inhoud, maar het maakt eigenlijk wel dat ik steeds glimlach als ik het boek in mijn handen neem. En dat helpt natuurlijk wel. 😉
Waar gaat het over?
Thomas is afgestudeerd en op zoek naar werk, maar dat valt hem niet mee. ’s Avonds werkt hij tijdelijk als schoonmaker en dat maakt dat hij zijn vriendin, met wie hij samenwoont, nauwelijks ziet. Hij merkt dat hun relatie daaronder lijdt en wil het wel veranderen maar het lukt niet. En dan krijgt hij een brief, van iemand die hij helemaal niet kent, Anna, uit Schotland. Hij schrijft terug en zij schrijft hem. Haar brieven worden steeds somberder, hij raakt steeds meer betrokken.
Wat vind ik er van?
Ik vond het een fijn boek. Het leest gemakkelijk en ik vond het verhaal erg mooi bedacht. Van mij had het nog wel langer mogen duren, had het boek dikker mogen zijn en nog verder uitgewerkt, maar ook zo is het al een goed boek. Heel toegankelijk ook en voor mij ook wel herkenbaar, althans ik kon me goed in Thomas inleven. Vooral het ’s avonds of ’s nachts vol goede moed en plannen zijn en daar de volgende dag dan niets van waarmaken omdat je er gewoon geen zin in hebt. Dat is me helaas meer dan eens overkomen, misschien hoort het er ook wel gewoon bij. Het maakte het boek voor mij in ieder geval heel geloofwaardig.
Dit is best een lastig boek om te reviewen, je wilt immers niet te veel loslaten over het verhaal, maar het tweede deel is wel het meest uitgesproken. Er gebeurt van alles en ook Thomas maakt van alles door, maar daar kan je dus eigenlijk niets over zeggen. Gewoon zelf lezen dus is het devies.
Persoonlijk vond ik de citaten uit de liedteksten niet zoveel toevoegen, ik sla ze over of ik ga zitten bedenken of ik het liedje ken en dat leidt eigenlijk meer af dan dat het bijdraagt. Die hoeven van mij dus niet, maar dat lijkt me echt een smaakkwestie.
Heerlijk ook trouwens dat er een briefwisseling centraal staat in dit boek. Ik houd van brieven schrijven en brieven krijgen, niets zo fijn als zo’n dikke envelop met volgeschreven blaadjes in de brievenbus. Daar kan een e-mail toch echt niet aan tippen. Ik zou het weer eens moeten doen, er ligt nog een brief op antwoord te wachten. Maar juist omdat ik altijd van die dikke brieven schrijf wil ik er ook even de tijd voor nemen. Misschien komt het er dit weekend wel van, ik ga het in ieder geval proberen.
Schrijf jij nog weleens een brief?
Challenge-update:
Boek 59/53 #boekperweek
Volgende review (as dinsdag): Het dertiende verhaal | Diane Shetterfield #flowboekenchallenge
Liever geen applaus voor ik leef
Sander van Leeuwen
Meulenhoff 2015
♥♥♥♥
6 Reacties
Ik heb al verschillende leuke blogs over dit boek gelezen dus ik ben benieuwd naar wat ik er zelf van vind.
Ik ook!
Ik ga hem bestellen bij de bieb.
Bedankt weer voor je tip!
Leuk! Benieuwd wat je ervan vindt.
Tja wat vond ik er van…Moeilijk! Ik hou eigenlijk van wat meer vrolijkheid in een boek. En dat is hier niet in te vinden. Het leest wel lekker weg. Maar mijn volgende boek wordt weer wat vrolijks. 🙂
Tsja vrolijk is anders inderdaad… jammer, op naar de volgende! (wel leuk dat je laat weten wat je er van vind)