Bladzijde 26, zin 1: “Toen Belle Beatties gestolen pop onder mijn strozak vond, was ze woest en stond ze erop dat ik hem onmiddelijk naar de keuken bracht.”
Dit boek zag ik toevallig staan in de bibliotheek, het deed me meteen al denken aan Een keukenmeidenroman en toen ik de aanbeveling op de cover las kon ik het natuurlijk niet laten liggen. Ik heb er geen spijt van, ik las het in één ruk uit.
Waar gaat het over?
Op de reis naar Amerika zijn Lavinia’s ouders omgekomen, ze wordt door James Pyke meegenomen naar zijn plantage om in het keukenhuis te werken. Ze is dan zes jaar jong en blank. Belle, begin twintig, halfbloed en keukenslavin, neemt haar onder de hoede, eerst onder protest, later van ganser harte. Lavinia voelt zich al gauw opgenomen door de slavenfamilie, maar het blijft een vreemde situatie. De sfeer op de plantage is redelijk goed, tenminste zolang de heer des huizes aanwezig is, is hij er niet dan is het moeilijk. Als hij overlijdt verandert er dan ook veel.
Lavinia verhuist met mevrouw en haar zus naar de stad, mevrouw wordt opgenomen vanwege haar laudanumverslaving en Lavinia wordt opgevoed als een blanke jongedame. Haar huwelijk brengt haar uiteindelijk terug op de plantage van haar jeugd, waar ze opnieuw geconfronteerd wordt met de grote tegenstellingen tussen slaaf en blanke. Loyaliteit blijkt dan iets heel ingewikkelds.
Wat vind ik ervan?
Ik kan niet zeggen dat ik ervan genoten heb, daarvoor is het onderwerp te afschuwelijk. Maar ik heb het wel in één ruk uitgelezen, het is namelijk, in zijn soort, echt een heel goed boek. Het is een erg boeiend verhaal, vlot geschreven, goed uitgewerkte karakters, rijk aan details en in alle afschuwelijkheid veel te realistisch. Het is zo’n boek dat je gewoon moet lezen, zoals we ook al die verschrikkelijke boeken over de Eerste en Tweede Wereldoorlog moeten lezen, opdat we nooit vergeten.
In die zin begrijp ik de quote op de cover heel goed, net als Een keukenmeidenroman is dit een boek dat vertelt met behulp van personages waarmee je je zou kunnen identificeren en een dramatische plot. Niet hoogdravend of ingewikkeld, gewoon heldere taal en vol actie. En dat werkt, het komt echt bij je binnen. Heftig.
Welk ander boek over slavernij zou jij me aanraden?
Challenge-updates:
Boek 51/53 #boekperweek
Volgende review (as dinsdag): Al wat schittert | Eleanor Catton
Het keukenhuis (The kitchen house)
Kathleen Grissom (Vertaling: Astrid Huisman)
Artemis & Co 2012
♥♥♥♥
7 Reacties
Klinkt als een mooi boek! Om eerlijk te zijn had ik er nog nooit van gehoord, maar door het onderwerp spreekt hij me wel aan. Een keukenmeidenroman vond ik ook erg goed!
Zeker als het onderwerp je aantrekt moet je dit boek eigenlijk wel lezen. Laat je weten wat je ervan vind?
Dat lijkt me een heel indrukwekkend boek, ik ga hem op mijn lijstje zetten.
Leuk, benieuwd wat je ervan vind!
Ergens lijkt mij dit een goed boek en het onderwerp interesseert mij ook wel maar het thema lijkt zo zwaar…
Ik ga er niet om liegen, het is inderdaad een zwaar onderwerp, toch zitten er ook glimlachmomentjes in het boek hoor!
[…] Kathleen Grissom / Het keukenhuis ♥♥♥♥ […]