Bladzijde 26, zin 1: “En Kowalski genoot met volle teugen.”
De titel van dit boek vond ik al fascinerend, net als de naam van de auteur met die vier voornamen waarvan twee in zijn achternaam, maar die ronde rode sticker op de cover “zo charmant en onvergetelijk als Amélie” trokken me echt over de streep. Lang leve marketing! Le fabuleux destin d’Amélie Poulain is mijn lievelingsfilm en als je mij iets wilt verkopen is de kwalificatie “lijkt op Amélie” enorm effectief. Niet dat ik dit boekje kocht (nog niet), want ik trof het eerst bij de bieb, maar het ging dus wel in mijn tas. En ik heb er geen spijt van, wat een lief verhaal!
Waar gaat het over?
Guylain is een onopvallende man, hij werkt bij een recyclingsbedrijf en bedient daar een machine die hij vol afkeer het Ding noemt. Thuis heeft hij een goudvis, Rouget de Lisle, waar hij tegen praat. Hij heeft twee vrienden, oud-collega Giuseppe, die zijn beide benen verloor bij een bedrijfsongeval, en collega Yvon, die dol is op declameren.
Iedere ochtend om 6:27 neemt hij de trein naar zijn werk en leest dan voor aan zijn medeforenzen. Losse pagina’s die hij tussen vloeipapier bewaart. Iedere dag opnieuw, als een vast ritueel. En dan komen er rimpels in zijn kabbelende bestaan. Hij wordt aangesproken door twee oude dametjes met een speciaal verzoek en op een dag vindt hij een granaatrode usb-stick met daarop een bijzondere verrassing.
Wat vind ik ervan?
Een zalig verhaal en inderdaad in de stijl van Amélie. Best moeilijk om te beschrijven zonder teveel te vertellen, het is maar een dun boekje (180 bladzijden) en de charme zit juist in de verrassende wendingen en personages. Ik word daar toch zo blij van, van personages als de “oude-man-op-sloffen-met-een-regenjas-over-zijn-pyjama” bedoel ik, dan voel ik m’n mondhoeken gewoon omhoog krullen. Het speciale verzoek van de dames ook, heerlijk om te lezen, ik zag het zo voor me. En nee ik zeg niets. Weet je, ik ga over dit fijne boek verder niets loslaten, zelf lezen is veel leuker!
Heb jij ook zo’n marketingtruc waar je altijd weer intrapt?
Oja, en Linda, het is inderdaad zijn debuutroman, ik ben nu al benieuwd naar zijn volgende!
Challenge-updates:
Boek 34/53 #boekperweek
De voorlezer van 6:27 (Le liseur du 6h27) | Jean-Paul Didierlaurent | Xander Uitgevers | 2014 | ♥♥♥♥
6 Reacties
Lijkt me een bijzonder boek! Je recensie maakt me wel nieuwsgierig 🙂
Dat Amelie trucje werkt bij mij ook.
Ik ga hem aanvragen bij de bieb. Ben benieuwd! 😉
Dacht al dat het bij jou ook zou werken, blij dat ik niet de enige ben 🙂
Dit boek(je) staat al een tijd op mijn nog te lezen lijst.
Ja, ik zag inderdaad ook al dat het een debuut was. Het klinkt als een luchtig verhaal, weet ‘m nu in elk geval te vinden!
[…] staat op volgorde van waardering, alleen van de eerste vier schreef ik een review: 1, 2, 3 en 4. Mocht je nieuwsgierig zijn naar wat ik vond van één van de anderen, laat het me weten, ik […]