Bladzijde 26, zin 1: “Nu hangt er een macabere stilte.”
Eigenlijk had ik deze blog natuurlijk afgelopen donderdag moeten publiceren. Toen was het immers zeventig jaar geleden dat het bombardement plaatsvond. Maar ik was te druk met een ander boek, waarom vertel ik je in een volgende blog.
Waar gaat het over?
De lege stad gaat dus over Rotterdam tijdens de Tweede Wereldoorlog, het begint op de dag van het bombardement en vertelt het verhaal van Katja. Door het bombardement verliest ze haar ouders en een broertje en zusje. Haar andere twee broers en zussen komen bij haar en haar man Daniel wonen, waar ze zo goed en kwaad als dat gaat proberen verder te leven. Maar dat wordt steeds moeilijker, want de oorlog grijpt steeds dieper in hun leven.
Katja lijkt een soort spil te zijn waar alle in oorlogstijd mogelijke relaties samenkomen, Joods, NSB, verzet, Duits, ze heeft met iedereen contact. Iets waar ik liever niet te veel over zeg omdat ik dan misschien te veel van het verhaal weggeef. De lege stad gaat heel erg over grijs zijn, iemand is niet puur zwart of wit, niet puur goed of slecht, er zitten altijd meer kanten aan een verhaal en alle kanten zijn even waar.
Wat vind ik van De lege stad?
Ik heb een beetje moeite met die spilfunctie van Katja, het leek voor mij of de schrijfster van tevoren een lijstje met mogelijk moeilijke relaties tijdens oorlogstijd had gemaakt en die tijdens het schrijven heeft zitten afvinken. Aan de andere kant is dit verhaal een goede illustratie van de dilemma’s waarmee mensen geconfronteerd werden. Juist misschien ook door de onwaarschijnlijkheid. En misschien is dat ook het wel het reële, is het echte leven altijd onwaarschijnlijker dan dat we kunnen verzinnen. Is er misschien iemand die alles overkwam wat Katja in het boek overkomt, en meer. Allemachtig, daar wil je eigenlijk niet eens over nadenken.
Aanrader
Lezen dus dit boek. Ik kan het niet echt mooi noemen, omdat mooie boeken voor mij mooie zinnen moeten bevatten en daar gaat het in dit boek niet om. Het gaat om het verhaal, over een deel van onze geschiedenis dat we beslist niet mogen vergeten. Dit verhaal wordt goed verteld, het leest makkelijk en boeit onmiddellijk, alsof je één van haar thrillers leest, maar dan anders.
De lege stad
Simone van der Vlugt
Ambo Anthos, 2014
Boek 21/53 #boekperweek
2 Reacties
[…] Simone van der Vlugt / De lege stad ♥♥♥ […]
[…] vergeleken met De keukenmeidenroman en die vond ik erg fijn. Van Simone van der Vlugt las ik pas De lege stad en ik wil graag meer van haar historische romans lezen, dus dan kom je al snel bij deze uit. De […]