Bladzijde 26, zin 1: “Hij ging bij de microscoop zitten, zette het oculair boven het doek en zei: ‘Als je hier linksonder kijkt, waar ik het monster…'”
Hoewel ik op het VWO ooit twee boeken va
n Joost Zwagerman op mijn “lijst” had staan, en die ook nog met plezier heb gelezen, is dit Duel volgens mij het eerste boek van zijn hand dat ik na de middelbare school las.
Wat vind ik ervan?
Het kan zomaar ook het laatste zijn, want ik ben niet echt gecharmeerd van het boek. Alhoewel de vorm en het plot best leuk gevonden zijn. Ik vond het wat oppervlakkig, de personages wat dun en het voelde alsof Zwagerman vooral wilde tonen hoe goed hij het wereldje kent. Al kan dat natuurlijk ook te maken hebben met het feit dat Duel een boekenweekgeschenk is. Dat is volgens mij toch andere koek voor een schrijver.
Irritant
Het irriteerde me vooral dat hij gebruik maakt van verzonnen namen die heel gemakkelijk te linken zijn aan bestaande personen en musea (zoals Kunstloods voor Kunsthal). Ik heb liever dat een schrijver dan echt andere namen verzint dan dat hij voor zo’n halve oplossing kiest. Ik had het bijna terug in de kast gezet, maar omdat het zo’n dun boekje is heb ik toch doorgelezen.
Rothko
Het is dus zeker niet mijn favoriete boek ooit, maar het heeft me wel geamuseerd én op een idee gebracht. Een belangrijke rol in dit verhaal is weggelegd voor een fictief schilderij van Mark Rothko. Ik houd erg van diens werk, maar vergeet altijd zijn naam. Door Duel zit deze nu voor altijd in mijn geheugen en viel mijn oog wel op die mini-advertentie waar ik anders geheid overheen zou hebben gekeken. In die advertentie stond dat de expositie van Rothko in het Haags Gemeentemuseum nog maar een week te bezoeken is. Dus dat ga ik morgen doen. Ik ben heel benieuwd!
Boek 10/53 #boekperweek / Boek 1/30 #alleboekenuitdekast
Duel
Joost Zwagerman
De Arbeiderspers, 2010 (Boekenweekgeschenk)
Nog geen reacties