Bladzijde 26, zin 1: “Ze poetsten het zilver en legden het mooiste tafellinnen klaar”.
Na een bezoek aan het herinneringscentrum van Kamp Westerbork kocht ik in dit boek in de museumwinkel. Het herdenkingscentrum vond ik erg indrukwekkend. Er wordt veel gebruik gemaakt van audiofragmenten en dat maakt dat de verhalen heel persoonlijk worden. Echt een aanrader.
Inspirerend
Dit boek trouwens ook. Het gaat over Alice Herz-Sommer, op het moment dat het boek geschreven wordt is ze 108 jaar oud (inmiddels is ze overleden, ze werd 110) en de oudste overlevende van een holocaust-concentratiekamp. Het boek verhaalt over het leven van deze inspirerende vrouw die ondanks alles wat ze meemaakte positief in het leven bleef staan. Indrukwekkend, inspirerend en ontroerend.
Respect
Jullie weten misschien dat ik niet graag biografieën lees, maar het verhaal van deze vrouw klonk zo bijzonder dat ik het boek toch koos en ik heb zeker geen spijt. Caroline Stoessinger heeft een prettige schrijfstijl waarin haar liefde en respect voor Alice doorklinkt. Soms zelfs iets te veel, want af en toe is het een klein beetje of Alice een soort God is, in alles perfect, maar wie weet, misschien is ze dat ook wel.
Levenskracht
Ik heb al heel veel boeken over de Tweede Wereldoorlog en het Jodendom gelezen, ik vind het beide interessante thema’s en er is natuurlijk ook al heel veel over geschreven. Terugkerend onderwerp bij deze thema’s is de levenskracht van de mens, iets wat me iedere keer weer opnieuw fascineert en verbaasd. Zo ook bij dit boek, Alice raakt ongelooflijk veel kwijt en toch wil ze leven, pianospelen, liefhebben. Dat bewonder ik in haar en het inspireert mij. Haar boek ga ik daarom zeker nog eens lezen.
De pianiste van Theresienstadt (A century of wisdom)
Alice Herz-Sommer en Caroline Stoessinger
De Boekerij, 2012
Boek 4/53 #Boekperweek
Nog geen reacties