Bladzijde 26, zin 1: “Ik nam aan dat hij contact zou moeten opnemen met een paus of een diaken om te informeren of hij zomaar zonder officiële richtlijnen de waarheid mocht verstrekken.”
Dit boek over Lenni & Margot klonk als lekker leesvoer, niet te ingewikkeld, ideaal voor een avondje (of 2 of 3) thuis op de bank. En dat is precies wat het is, een lief verhaal dat lekker wegleest en doet glimlachen.
Een vraag die ik toch wel regelmatig krijg, is ‘wie is jouw lievelingsschrijver?’. Een moeilijke vraag vind ik dat want er zijn zoveel schrijvers waar ik graag van lees. En wanneer is een auteur nou favoriet? Is dat als ik heel veel van iemand gelezen hebt? Of als ik meteen naar de winkel ren als zij een nieuw boek geschreven heeft? En kan een schrijver een lievelingsschrijver zijn als ik maar één boek van haar heb gelezen?
Toch waagde ik een poging in deze blog met een top 5. En ik ben ook heel benieuwd naar jouw lievelingsschrijvers!
Foto door Dominika Roseclay via Pexels
Minuut 26, zin 1: “Mevrouw Spencer kwam de trein uit met dat meisje en droeg haar aan mij over.”
Anne van het Groene Huis stond al een tijdje op mijn #flowboekenchallenge-lijst, in 2014 werd ‘ze’ genoemd door kinderboekenschrijver Anna Woltz. Dus maakte mijn flowboekenhart een klein sprongetje toen het in de Storytel-app opdook. Dat was heerlijk luisteren!
Bladzijde 26, zin 1: “‘Niemand zou zijn personeel nóg beter kunnen behandelen dan u, Sire.'”
Een paar maanden terug las ik in de krant over dit boek, de recensie liet me geen keus: ik moest De Ickabog lezen 🙂 Sindsdien heb ik het al vaak getipt, want wat een heerlijk verhaal. Rowling is zo’n fantastische vertelster. En ook petje af voor de vertaler, want wat heeft hij het waanzinnig goed vertaald.
Alweer meer dan 5 jaar geleden bedacht ik dat het superleuk zou zijn om alle fictie-boeken uit één van mijn favoriete rubrieken uit mijn favoriete tijdschrift te lezen, mijn #Flowboekenchallenge. Dat tijdschrift is natuurlijk Flow Magazine, ik ben al abonnee sinds het begin en die favo rubriek dat is De boeken van mijn leven.
Het bleek een ambitieus plan 🙂 Ook omdat de lijst steeds langer wordt, want mijn favo rubriek bestaat nog steeds, al verschijnt hij (bijna gelukkig) niet iedere editie.
Het lijkt me leuk om eens een post te schrijven over wat deze challenge me tot nu toe heeft gebracht 🙂 Superleuk was in ieder geval dat ik genoemd werd in de special over lezen die in 2017 verscheen!
Bladzijde 26, zin 1: “‘Ja, mevrouw,’ zeiden de jongens en ze fietsten naar juf Arial, bij wie ze allemaal in groep 4 hadden gezeten.”
Omdat iemand (weet niet meer wie suf genoeg) er enthousiast over was/is én omdat de titel me intrigeerde, kocht ik dit boek. Het is absoluut prachtig! Zoveel wijsheid 🙂 Loved it!
Bladzijde 26, zin 1: “‘Staat je goed,’ zei ze.”
Oh ironie, schrijf je een review over een roman die bol staat van ingewikkelde zinnen vol mooie woorden, is uitgerekend de eerste zin op bladzijde 26 van doodgewone alledaagsheid. Daarom, speciaal voor jullie, ook de meest Pfeijfferiaanse zin van deze pagina:
“De buitenproportioneel grote klokkentoren van rode baksteen met een witte marmeren omgang en een groen puntdak bracht met zijn asymmetrische plaatsing een belachelijk contrapunt aan in de rationele, paradeerbare ruime, dat juist vanwege het feit dat het concessieloos gewaagd en overdreven was effectief en elegant uitpakte.”
Over dit boek had ik veel goede verhalen gehoord voor ik eraan begon. Het lag al een tijdje in de kast op me te wachten, maar ik moest er even moed en energie voor verzamelen. Het is toch een flinke pil en Pfeijffers teksten lezen ook meestal niet heel gemakkelijk weg. Maar ik ben blij dat ik erin begonnen ben! En had het vervolgens ook zo uit, want het leest ondanks de soms moeilijke woorden en complexe zinconstructies als een trein.
Bladzijde 26, zin 1: “Hij lichtte toe dat hij geen pogingen zou doen om haar beter te maken, dat ze niet meer te genezen was.”
Twee jaar geleden luisterde ik dit boek (en begon ik al aan deze review), en sindsdien bleef het af en toe door mijn hoofd spelen. Vooral als ik lekker aan het wandelen was. Toen ik het onlangs tegenkwam bij de boekwinkel besloot ik het te kopen en het te lezen. En opnieuw genoot ik ervan!
Alsof het zo moest zijn 🙂 In de nieuwe Flow die eergisteren in de bus zat, stond weer eens een ‘De boeken van mijn leven’-rubriek. Deze keer met spoken word artiest en dichter Babs Gons.
In 2015 alweer verzon ik de #Flowboekenchallenge, waarbij ik mezelf ten doel stelde om alle boeken uit die rubriek in Flow te lezen. Dat bleek behoorlijk ambitieus en vooral ook heel leuk om te doen! De laatste 2 jaar kwam het er iets minder van, maar ik ga het weer oppakken want het is echt dé manier om heel veel mooie boeken te ontdekken.
Bladzijde 26, zin 1: “Obinze zag haar e-mail toen hij achter in zijn Range Rover zat in stilstaand Lagos-verkeer; zijn jasje slingerde op de passagiersplaats, een kindbedelaar met roestkleurig haar kleefde tegen de buitenkant van zijn raampje en een straatventer drukte kleurige cd’s tegen het andere raam, de radio stond zachtjes op het Pidgin-Engelse nieuws op Wazobia FM en rondom hing de dreiging van op handen zijnde regen.”
Een paar jaar geleden las ik naar aanleiding van mijn #Flowboekenchallenge (die kan wel een update-je gebruiken trouwens 😉 ) mijn eerste boek van deze bijzonder getalenteerde schrijfster: Paarse Hibiscus. Lalagè tipte me toen al dit boek en toen ik hem vorige week zag liggen bij Heinen moest ie dus wel mee 🙂 En oh boy, ben ik daar blij mee. Wat een fantastisch boek!