Bladzijde 26, zin 1: “Toen ze de gordijnen achter zich sloot en zich omdraaide, was Antoine niet meer in de kamer.”
Afgelopen januari vierden wij dat we 15 jaar bij elkaar zijn. Als cadeautje van lieve vrienden kregen we toen een eigen glossy met tips hoe het nog 15 jaar met elkaar uit te houden. Superleuk en lief!
In de glossy onder ander een eigen leeschallenge. Met de lievelingsboeken van onze vrienden en boeken die een linkje hebben met ons leven. 19 in totaal en ik had er pas 4 gelezen. Een fijne uitdaging dus voor mij 🙂 Dit is het eerste boek van die lijst, de connectie: Frankrijk. Dit land waaiert door mijn leven, ik houd van de taal, het landschap, de muziek en heb er zelfs anderhalf jaar gewoond.
Ronja is onweerstaanbaar jeugdsentiment. Onlangs was ik met mijn moeder in Middelburg en natuurlijk gingen we ook even snuffelen (en koffie drinken, en lunchen) bij De Drukkery. Daar lag een hele stapel van dit fijne boekje en die kon ik natuurlijk niet zomaar voorbij lopen.
Dacht ik zomaar dat dit boek op mijn #
Gekregen voor ons 15-jarig samenzijn 🙂 Dus sowieso een boek met mooie herinneringen. Ik had het al op mijn lijstje staan, want ik las hier en daar al enthousiaste berichten. Helemaal terecht. Heel mooi!
Deze lag alweer eventjes op me te wachten. Ik weet eigenlijk niet waarom ik er niet eerder aan begonnen ben, want Murakamis zijn eigenlijk altijd fijn, ook nu. Al vond ik het niet zo goed als zijn andere.
Opvallende titel, onweerstaanbare cover, intrigerende eerste zin. Dit boek moest ik wel lezen! En toch had ik het weer bijna weggelegd zo irritant vond ik de hoofdpersoon. Ben blij dat ik heb doorgezet 🙂 Uiteindelijk bleek het toch erg fijn.
Op zoek naar een fijn boek om te kopen van mijn verjaardagsgeld, vond ik Lampje. Ik denk dat ik het al op Instagram had gezien, maar dat weet ik niet zeker. Het sprak me in ieder geval heel erg aan. De boekenfan achter de kassa was meteen heel enthousiast, “heel mooi” zei hij, “volgend jaar een gouden griffel”. En nu ik het gelezen heb, kan ik niet anders dan dat beamen. Ik heb er een nieuw lievelingsboek bij. 
Alsof het voorbij is las ik in 2012 al voor het eerst, ruim voor Bladzijde26 ontstond dus. Toen schreef ik: “Man van +-60 kijkt terug naar toen hij +-20 was. Z’n geheugen blijkt niet erg betrouwbaar. Mooi verhaal, vol mooie zinnen. Nog eens lezen.” Daarna las ik het al weer eens opnieuw, maar die keer zonder aantekeningen te maken. Nu was dus de derde keer, maar mijn eerste aantekening klopt nog steeds. Mooi verhaal, vol mooie zinnen. Nog eens lezen.
Opnieuw een jeugdboek, maar wel een van mijn #