Bladzijde 26, zin 1: “Was het twintig jaar geleden?”
Bezoek van de knokploeg stond al op mijn noglezen-lijst vóór hij op m’n #flowboekenchallenge-lijst verscheen, ik was dus erg benieuwd en heel blij dat ik hem voor m’n laatste verjaardag kreeg. Dank je wel Inge! Enne, hij is erg het lezen waard.
Bladzijde 26, zin 1: “Hij keek naar de Kazbek tussen zijn vingers.”
Afgelopen maart verscheen dit boek bij ons in de kast, het was J’s keuze voor onze jaarlijkse Boekenweek-bookhaul. Beiden lazen we eerder al met veel plezier Barnes Alsof het voorbij is, prachtig vond ik dat. Ik was benieuwd of deze me ook zo goed zou bevallen. En raad eens… dat deed het, want wat zit het ongelooflijk knap in elkaar, wat een mooie zinnen en wat een diepe wijsheden. Vijf hartjes!
Bladzijde 26, zin 1: “Toen ik op een avond eens een huis binnen sloop, stuitte ik op een moeder die haar zoon suste die niet in slaap kon komen, want zijn vrienden hadden hem verteld dat de geest van Iso Froben door het dorp spookte.”
Zondag = leesdag, zette ik afgelopen zondag op Instagram. Dit was het boek dat ik toen las, en jawel, ik las het in een ruk uit. Nou ja, met onderbreking voor een lekkere risotto, maar toch, ik vloog er doorheen. Fijn boek dus!
Bladzijde 26, zin 1: “Stanley dacht niet over deze dingen na toen hij zijn naam noteerde.”
Ik weet het, eigenlijk heb ik de review van De regels van het ciderhuis beloofd, maar dat is nog niet uit. Deze wel. 🙂 Na genoten te hebben van het vuistdikke Al wat schittert was ik ook heel benieuwd naar dit heel wat dunnere (slechts 260 pagina’s) debuut. En, ik vond het nog beter!
Bladzijde 26, zin 1: “Jammer dat ik nooit iets had gezegd dat de moeite van het afluisteren waard was toen het nog kon.”
Wat een mooi verhaal dit. Verdrietig dat wel, maar mooi.
Waar gaat De roman in de viool over?Heel in het kort het verhaal, want ik denk niet dat dit een bekend boek is. Het begint in 1939. De jonge Weense Jodin Elise trekt voor haar eigen veiligheid naar het Engelse platteland om daar in de huishouding te werken. Zodra haar ouders in New York zijn zoals gepland zal ze hun kant op reizen. Het loopt echter anders.
Op het Engelse platteland is het voor Elise niet makkelijk. Het werk is haar ongewoon, de taal geeft problemen en er is de onzekerheid omtrent het lot van haar ouders. Toch kent ze ook vreugde. De liefde verschijnt in haar leven, ze leert de taal steeds beter spreken en vindt haar draai in het huishouden van de Rivers. Maar ja, de oorlog staat echt geluk in de weg.
Ik wil eigenlijk liever niet te veel zeggen over het verhaal, dan dat het mooi verzonnen en beschreven is. Misschien is het verhaal in de basis wat cliché, maar dat heeft me niet gestoord, in tegendeel. Elise vond ik een interessant personage, ik voelde erg met haar mee. Met haar wanhoop en ongeluk, maar ook met haar vreugde en verliefdheid, en haar worsteling met het dubbele “mag ik wel gelukkig zijn als…”
Kortom, ondanks het toch wel verdrietige onderwerp, wel een fijn boek om te lezen. Zeker als je houdt van oorlogsverhalen met een sterke vrouw in de hoofdrol. Het is trouwens wel echt een vrouwenboek, dus doe het niet cadeau aan je schoonvader die graag boeken over de oorlog leest.
Oja, die roman, die heeft haar vader geschreven. Hij is een bekend auteur en wil graag dat ze een kopie het land uit smokkelt voor het geval dat, vandaar de roman in de viool.
Houden jullie eigenlijk van dit soort oorlogsverhalen? Zoja, welk moet ik beslist lezen?
De roman in de viool (The novel in the viola)
Natasha Solomons
Orlando Uitgevers, 2011