Bladzijde 26, zin 1: “About half-way West Egg and New York the motor road hastily joins the railroad and runs beside it for a quarter of a mile, so as to shrink away from a certain desolate area of land.”
Een echte klassieker deze keer, eentje die ook alweer eventjes in de kast stond, want hoewel ik hem graag wilde lezen was ik wat huiverig voor het Engels.
Bladzijde 26, zin 1: “Er bestond kennelijk een geheime mannencode die van twintigjarige gladjakkers werd doorgegeven aan beschroomde achttienjarigen, die je, had je je hem eenmaal eigen gemaakt, in staat stelde om meisjes te versieren en er, onder bepaalde omstandigheden, ‘mee te foezelen’.”
Alsof het voorbij is las ik in 2012 al voor het eerst, ruim voor Bladzijde26 ontstond dus. Toen schreef ik: “Man van +-60 kijkt terug naar toen hij +-20 was. Z’n geheugen blijkt niet erg betrouwbaar. Mooi verhaal, vol mooie zinnen. Nog eens lezen.” Daarna las ik het al weer eens opnieuw, maar die keer zonder aantekeningen te maken. Nu was dus de derde keer, maar mijn eerste aantekening klopt nog steeds. Mooi verhaal, vol mooie zinnen. Nog eens lezen.
Bladzijde 26, zin 1: “Haar oudere broer ging naar Princeton.”
Vorige week was ik met mijn broertje in Antwerpen, gewoon zomaar om eens goed bij te praten, wat te shoppen en omdat het gezellig is. Al slenterend kwamen we ook voorbij ’t Stad Leest, een heel fijne boekhandel en daarbinnen trok dit boek mijn aandacht. Eerst de cover met de roze enveloplook en de titel. En toen de achterflap, want daar stond:
“5 oktober, 13.34 u.
Daar staat ze. (…)”
Omdat 5 oktober mijn verjaardag is (ja, nog twee nachtjes slapen maar) leek het voor mij bedoeld. Dus ging het mee, inmiddels heb ik het ook al gelezen, wat een heerlijk debuut!
Bladzijde 26, zin 1: “Haar vader had haar het instrument op haar vijftiende verjaardag gegeven.”
Dit voorjaar heb ik mezelf getrakteerd op dit boek van een van mijn lievelingsauteurs: Nina George. Ik heb nu alle drie haar boeken in de kast en stuk voor stuk heb ik ze al meer dan eens gelezen. Ze raken me!
Bladzijde 26, zin 1: “In de ochtendschemer liet ik haar achter in het hotel en liep verdwaasd – plotseling eenzamer dan ik me ooit had gevoeld – naar huis.”
Op mijn flowboekenchallenge-lijst én getipt door een collega, dat kan bijna niet mis. En dat doet het ook niet, want vanaf zin 1 in werd ik meegezogen in dit heftige verhaal. En wat is het eigenlijk, een roman? Een fictieve autobiografie? Het is in ieder geval een prachtige tragische liefdesgeschiedenis.
Bladzijde 26, zin 1: “Ze vertelde fluisterend over de jurken van de andere vrouwen, hun begeleiders, de muziek, het dansen, de spelletjes, het overvloedige eten en drinken.”
Voor tijdens onze vakantie leen ik de laatste jaren e-books bij de bieb en dat bevalt goed. Omdat ik altijd boeken kies van mijn noglezenlijst en e-books geen achterkant hebben, weet ik van tevoren wat ik van een boek moet verwachten. Kom naar huis was een bijzondere verrassing!
Bladzijde 26, zin 1: “But I haven’t met anyone who can name three of his plays.”
Mijn collega is heel enthousiast over dit boek. Al lang voor ze hem uit had, tipte ze me al en uiteindelijk mocht ik het lenen. En ook ik ben enthousiast, het is een heerlijk boek om te lezen. Mysterieus en romantisch in een. En wat een prachtige cover, ik ♥ donkerblauw.
Bladzijde 26, zin 1: “De meeste beursstudenten die ik van Orly ophaalde om ze naar de hotelletjes en pensions te brengen waar ze tijdens hun tussenstop in Parijs opgesloten zouden zitten, waren mannen, heel jong, soms nog pubers.”
Dit was een tip van een collega, hij is groot fan en heeft veel van Vargas Llosa gelezen. Zelf ben ik groot fan van die andere grote Zuid-Amerikaanse schrijver, Gabriel Garcia Marquez. Honderd jaar eenzaamheid is een lievelingsboek. Volgens mijn collega zijn de schrijvers zelf beslist geen vrienden. Ik ben dus heel benieuwd wat ik van dit boek vind. Mijn collega raadde overigens aan met Het feest van de bok te beginnen, maar die hadden ze niet bij de bieb, en deze titel intrigeerde me.
Al twee keer eerder las ik een boek van deze heerlijke schrijfster en genoot ik van haar uitbundige, magische stijl, het mysterie en de bijzondere liefdesgeschiedenis. Nu was het de beurt van Waar het de tijd aan ontbreekt.
Eindelijk heb ik deze dan gelezen, De onderwaterzwemmer van P.F. Thomése. Absoluut een aanrader. Met prachtige zinnen!