Marloes | Bladzijde26

Deze maand deed ik mee aan Ik lees Frans van Literasa, ik ben dol op dat soort thema’s dus ik vond het erg leuk om te doen en ik wil de boeken die ik las ook graag wat aandacht schenken. Maar om nou te voorkomen dat dit blog straks alleen nog maar reviews bevat besloot ik om dat in de vorm van een 3-in-1-review te doen, wat eigenlijk niet meer is dan drie kleinere reviews in één blogpost…

Terwijl ik schrijf luister ik trouwens naar een ernstige, maar wel heel toepasselijke guilty pleasure. Grijsgedraaid toen ik nog op de middelbare school zat (ook toen al guilty pleasure) en jaren niet gehoord: D’eux van Céline Dion… en heel gênant, ik kan sommige liedjes nog steeds woord voor woord meezingen.

Review: De onnozele hals | George Sand

De onnozele hals (Histoire du véritable Gribouille)
George Sand (Vertaling: Rosalien Witsen)
De Geus 2014
♥♥♥

Een sprookje over een goede en eerlijke jongen die in de wereld van hommels, bijen en mieren terechtkomt. Zolang meneer Hommel aan de macht is gaat het steeds slechter met de wereld, aan Gribouille de taak om de wereld te redden van dit lot met behulp van de feeënkoningin en haar bloemenvolk.

Ik ben dol op sprookjes en heb dus genoten van dit fantasievolle verhaal. Het doet wel wat ouderwets aan, maar dat is geen wonder, George Sand schreef dit al in 1837. De uitgave die ik las (uit de e-bookscollectie van de bibliotheek) bevat tekeningen van haar zoon Maurice. Zoals het hoort bij een sprookje is het een verhaal met een moraal, maar zoals het ook hoort bij een sprookje, geeft dat helemaal niets. Ik werd er blij van!

Review: Het grote avontuur | Alain-Fournier

Het grote avontuur (Le grand Meaulnes)
Alain-Fournier (Vertaling: Max Nord)
Singel Uitgeverijen 2006
♥♥♥♥

Ook dit is een oudje, geschreven in 1909 toen Alain-Fournier 22 was. In een klein Frans dorpje wordt op een dag de 17-jarige Meaulnes in een onderwijzersgezin opgenomen. Op een zwerftocht rond het dorp verdwaalt Meaulnes en komt terecht op een geheimzinnig landhuis waar een bruiloftsfeest wordt gevierd. Het geheel doet sprookjesachtig en mysterieus aan en eindigt voortijdig omdat het huwelijk onverwachts wordt afgeblazen. De dochter des huizes maakt echter grote indruk op de jonge man, hij wordt verliefd op haar en leeft daarna nog slechts om haar terug te vinden. Het landhuis lijkt echter onvindbaar en het avontuur wordt geheimzinniger en Meaulnes raakt steeds meer geobsedeerd.

Wat een mooi boekje dit! Ik begrijp heel goed waarom dit tot de klassieke Franse literatuur behoort, het is een prachtig verhaal, boeiend, geheimzinnig, een tikje sprookjesachtig. En helaas, ook tragisch, want het loopt niet goed af. Het is ook een boekje dat zich goed leent voor een leesclub of om te lezen voor je lijst, het barst van de thema’s waar je vragen over kan verzinnen. Ik ben blij dat ik het gelezen heb.

Review: Tot ziens, meneer Friant | Philippe Claudel

Tot ziens, meneer Friant (Au revoir Monsieur Friant)
Philippe Claudel (Vertaling: Katelijne de Vuyst)
De Bezige Bij 2010
♥♥♥

Een heel bijzondere novelle waarin de schrijver een terugblik op het leven van zijn grootmoeder en zijn eigen herinneringen aan haar vervlecht met zijn visie op een aantal schilderijen van Emile Friant. Uiteraard zijn de betreffende schilderijen in het boekje opgenomen. Door de vrij smalle bladspiegel en het poëtische taalgebruik van Claudel voelt het bijna alsof je een lang gedicht leest.

Ik las dit boekje voor de tweede keer, de eerste keer vond ik het prachtig weet ik nog. Nu had ik het op mijn nachtkastje liggen en las dus steeds korte stukjes voor het slapengaan, vaak werkt dat heel goed met boeken die ik al ken, maar deze keer niet zo. Doordat een echte plot ontbreekt had ik weinig houvast en dat heb ik wel gemist. Wat mij betreft dus zeker een verhaal om aan een stuk te lezen, of dat je in ieder geval niet in teveel kleine stukjes moet opdelen. Maar dat zal geen probleem zijn, het is nog geen honderd pagina’s dik. Maar als je van schilderachtig taalgebruik en van de schilderijen van Friant houdt is het zeker een aanrader.

Conclusie ‘Ik lees Frans’

Meedoen aan deze maand heeft me in ieder geval al drie fijne leeservaringen bezorgd, vooral Het grote avontuur vond ik een erg fijne verrassing. Ik lees ook nog Nostalgie van het geluk van Amélie Nothomb, daarvan ben ik wel van plan om een volledige review te schrijven, deze staat nu gepland voor donderdag 15 oktober, nog even geduld dus.

Volgend jaar doe ik zeker weer mee en dan iets beter voorbereid dus met een hogere pile à lire. Dan ga ik ook proberen een boek in het Frans lezen, dat lijkt me eigenlijk wel weer eens heel erg leuk. Kortom, laat ik vooral blijven toegeven aan impulsieve uitspattingen!

Wat is het laatste boek van een Franstalige schrijver dat jij las?