Bladzijde 26, zin 1: “Haar onmatige gedrag, ze zei het drie keer.”
Omdat Lalagè altijd zo enthousiast over Renate Dorrestein arceerde ik haar op mijn noglezenlijst, zodat ik niet zou vergeten iets van haar mee te nemen tijdens mijn eerstvolgende biebbezoek. En toen overleed ze… maar dat is dus niet te reden waarom ik nu voor het eerst iets van haar las.
Waar gaat Zeven soorten honger over?
Nadine en Derrek runnen een luxe afvalinstituut waar rijke Nederlandse mannen komen om af te vallen, al noemen ze het zelf liever anders. Nadine worstelt met een geheim dat hun hele leven op het spel kan zetten, ze weet niet hoe ze dat aan Derrek moet vertellen terwijl hij op het punt staat om op een conferentie over hun succes te vertellen. Terwijl Derrek weg is, raakt Nadine steeds verder verstrikt in haar leugens.
Wat vind ik ervan?
Hmm… ik had gehoopt een wildenthousiaste recensie te kunnen schrijven. Maar dat kan ik helaas niet. Als het niet om Lalagè was, had ik het zelfs niet uitgelezen. Niet dat het slecht is, maar ik heb niets met dit soort verhalen als ze zich in Nederland afspelen. Die mix van fictie/feiten werkt voor mij vaak heel slecht. Daarom lees ik ook geen Nederlandse thrillers meer. Best kans dus dat ik het prima had gevonden als het zich niet in Nederland had afgespeeld. Sorry Lalagè!
Wat ik wel leuk vond was de opzet, zeven dagen van de week en zeven soorten honger. Dat zijn dan weer de dingetjes waar ik wel van houd. En dat maakt dan wel weer dat ik toch wel nieuwsgierig blijf naar Dorrestein, misschien was het gewoon het verkeerde boek op het verkeerde moment?
Heb jij iets van Dorrestein gelezen? Welk boek van haar zou je me tippen voor de herkansing?
Tot slot:
Boek 40/100 #boekperweek
Volgende review: dat weet ik nog niet, duurt misschien ook een weekje langer vanwege mijn vakantie, maar hij komt er zeker aan!
Zeven soorten honger
Renate Dorrestein
Uitgeverij Podium, Amsterdam, 2016
♥♥♥
4 Reacties
Tof dat je het hebt geprobeerd en jammer dat het tegenviel, al zie ik toch nog drie hartjes… Ik ga dit boek deze zomer ook lezen, want ik lees altijd iets van Renate Dorrestein tijdens mijn zomervakantie.
Een aantal van haar boeken spelen zich af in Ierland of Schotland, al is het dan meestal wel met Nederlanders in de hoofdrol, zoals ‘Verborgen gebreken’. Twee andere favorieten van mij zijn Buitenstaanders en ‘Een hart van steen’.
Beetje late reactie, maar was met vakantie 🙂 Spelen Buitenstaanders en Een hart van steen in het buitenland? Schotland en Ierland zijn altijd fijn als leesomgeving 🙂
Maar je hebt het in iedergeval geprobeerd! Ik was jaren fan van Suzanne Vermeer en de laatste 4 boeken vond ik zo ongelovelijk Nederlands, totaal prut, ik kon geen thriller effect vinden, herkenbaar dus.
Ik vond Weerwater erg goed van Renate Dorrestein (een dystopische roman), het was alsof ik een boek van Hanna Bervoets las, bizar goed en totaal anders (daar blinkt (blonk) Dorrestein wel in uit vind ik, geen enkel boek lijkt op de vorige). Ik vond Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor ontzettend goed, vreselijk herkenbaar en ik zat regelmatig hardop te lachen.
Ik ga haar zeker een tweede kans geven! Jullie zijn te enthousiast 🙂
Suzanne Vermeer heb ik wel eens gelezen (voor de NS Publieksprijs), maar is echt niets voor mij. Precies wat je zegt over die laatste vier 😉